Bjarmi - 15.06.1927, Blaðsíða 6

130
BJARMI
»Da-dá-hvei«, (þ. e. Sveðjufjelagið)
heitir gamall fjelagsskapur í Kína,
sem nú er farinn að blómgast mjög
um alt land. Fjelagsmenn bera miklar
sveðjur og spjót, og hafa tíðar æf-
ingar, eru ákafir hjáguðadýrkendur og
andasæringamenn. Sá jeg þá jafnvel
iðulega nota miðla til að segja sjer
ókomna hluti. Ekki segja þeir að sig
bíti vopn. í raun og veru er almenn-
ingur með þessu móti að reyna að
verjast yfirgangi bæði ræningja og
hermanna. Dæmi eru til, að Da-dá-
hvei hafi rekið heila heri á flótta,
enda hleypur hjátrúin undir bagga
með þeim, og stendur bæði her-
mönnum og ræningjum stuggur af
þeim. Víða hafa verið blóðugar upp-
reistir í Kína af völdum þessa fjelags-
skapar, og spá margir að af honum
stafi þjóðinni stór hætta.
Tvær næstu dagleiðirnar urðu svo
220 bátar samferða niður eftir, voru
nokkurir »Da-dá-hvei« menn á flestum
þeirra. Því Da-dá-hvei er farið að
verða einskonar vátryggingarfjelag.
Fyrir sæmilega borgun fylgdu þeir
okkur og ábyrgðust að við kæmumst
heilu og höldnu til Hankow. Ræn-
ingjanna urðum við varir tvisvar
sinnum. Lögðu þá allir bátarnir að
og bjuggust til varnar. Flúðu þá
ræningjarnir sem fætur toguðu, því
»enginn má við margnum«. — Til
Hankow komum við eftir 14 daga
ferðalag, heil á húfi. Og það áttum
við að þakka Da-dá-hvei, þeim fje-
lagskap, sem myrti flesta útlendingana
í Kína um aldamótin.
Hankow er höfuðstaður Miðkína,
og hefir nú um hríð verið aðsetur-
staður miðstjórnar byltingamanna og
höfuðstaður Kínaveldis. — Þrír bæir,
Wúchang, Haniang og Hankow, hafa
myndast þar sem Han áin fellur í
Yangtsiðgjang, á oddanum milli ánna
og svo beggja megin Yangtsið-fljóts-
ins. Heita þeir nú einu nafni Wúhan.
Siðau Wúhan varð miðdepill járn-
brautakerfisins kinverska, er víst ó-
hætt að segja, að enginn verslunar-
bær í lieimi mun hafa hlotið ákjós-
anlegri legu. — Stórveldin flest eiga
þar ítök, sem gefa af sjer mikinn arð
og olla þeim tiltölulega mikillar
mæðu. Nú höfðu þau yfir þrjátíu
herskip þar, til að gæta fengins fjár.
Við vorum svo heppin að ná síð-
asta farþegaskipinu, sem flulti út-
lendinga til Shanghai. En það heföum
við ekki gert hefðu ræningjarnir tafið
okkur einum degi lengur. — Stál-
plötur voru reistar á rönd alt í
kringum farþegarýmið. Kom það að
góðum notum. Tvisvar var skotið á
okkur. Ameríska herskipið, sem fylgdi
okkur alla leið, svaraði í bæði skiftin
heldur harkalega. Að morgni hins
fimta dags vorum við svo í Shanghai.
Þangað höfðu margar þúsundir út-
lendinga flúið á uudan okkur. Nú er
mikill hluti þeirra af landi burt. En
þrjátíu þúsundir hermanna stórveld-
anna eru hjer í landi svo húsnæðis-
skorturinn er tilfinnanlegur og alt
heldur dýrt.
Hjeðan er aðeins 26 tíma ferðalag
með eimskipi til Nagasaki í Japan.
En skamt þaðan býr vinur minn
Octavíus Thorláksson, íslenski kristni-
boðinn, sem þið öll kannist við.
Höfum við hvað eftir annað fengið
heimboð frá þeim hjónunum. í þeim
tilgangi höfðu þau sent okkur sím-
skeyti í vor, en fengið það endursent.
Við gerum ráð fyrir að verða hjá
þeim í sumar. Fegar þið fáið þetta
brjef erum við fyrir löngu farin til
Japan. Og ef til vill hefi jeg þá líka
fengið efni í nýja ferðasögu.
Brjef er best að senda til:
Danish Consulate General,
Shanghai, China.