Fróði - 01.12.1911, Síða 27

FRÓÐI.
i/3
en ti! allrar hainingju varö ekki af því. Þaö heföi hún aldrei
fyrirgefiö.
“Haldiö þér ekki”, hvíslaði hann nú aö henni, “aö viö kynn-
um aö geta risiö á fætur á næstu biöstöö og gengiö sarran svo
ekki beri á?”
“Ég held þaö sé alveg óniögulegt, þér eruö svo feykilega
klaufskur”.
“Þér gætuö tekiö handlegginn á mér, og látist vera hiu
halta ko — nei — systir mín”.
“En setjurn nú svo”, mælti hún, “að lestin færi á staö,
eöa eitthvaö kaemi fj/rir Þér yrðuö frávita af hræösln og mynd-
uð ekkert vita hvaö þér gerðuð. Þeir heföu þá eitthvaö að
hlæg'ja að samferöamennirnir á vagninum. Nei, nei! Hiö
versta er bráöum búiö. Vinkona mín bíöur forviöa heitna. Iiún
er nú um þaö aÖ fara. — En, hvar endar þessi braut?’’
“Einhverstaöar í Bronx”.
“Fleiri klukkutíma ferö frá 28. stræti”.
“Já, þaö held ég”.
Svo sat hann þarna viö hliöina á henni svo þegjandi og
skömmustulegur að henni lá viö að kenna f brjósti um hann,
sneri sér að honutn og sagði:
“Eg ímynda mér að þér hafiö ekki gert þaö af ásettu ráði
aö binda sarnan fætur okkai. En eins og eölilegt var, varö ég
íjarska reið — og svo get ég nú séö þér eruð af þeirn flokki
maílna, sem ég er vön að umgangast”. •
“Þaö skyldi gleöja mig ef að þaö gæti bætt ögn úr broti
mítiu. Þér getið kannske ekki trúaö því, en ég hefi aldrei sýnt
af mér annaö eins asnastrik eins og þegar ég mætti yöur ;í fyrsta
skifti. Hvernig í ósköpunum á ég að geta gert grein fyrir því,
hvernig get ég skýrt það, eöa beöiö fyrirgefningar á því? Aldrei
á æfi minni get ég gleymt því. Eg er viss um að vakna nótt
eítir nótt og ár eftir ár með skammarroðann brennandi á kinnum
inér. Getur nokkur hlutui verið jafn átakanlega ergilegur? Og
ég heföi ekki veriö svona eyöilagöur og sundurkraminn ef aö það
heföi verið einhver önnur en — þér”.
“Ég skil 3'ður ekki”.