Heimilisblaðið - 01.03.1957, Blaðsíða 22

19. Sorgir fylltu seggi þar,
er sjóinn viður dvöldu,
ei frá grilltu augum par
ógnum trylltu stórhríðar.
20. Svoddan mesta gjörði grand
grimmum fyrir stormi,
hafði festar bilað band
og báru-hestinn keyrt á land.
21. Skipið gallað víða var,
voðir og reiði slitinn,
farmurinn allur fórst í mar
og fingra mjalla viðir þar.
22. Lýði mæðir leit um ver,
lítið fundið geta,
kornmat bæði og hákarl hér
hylur Græðir enn í sér.
23. Einnig látin liggja þar
líkin þeirra tveggja.
Sárt úr máta, sorgbitnar,
seggi gráta ekkjurnar.
24. Einn þó mæti harma hríð,
huggast þar við skyldi.
Enginn grætur alla tíð,
undan lætur böl um síð.
25. Þungbært stríð við eymdir á
Ásgrímur á Skeiði,
fegri tíðir muna má
Móins-hlíða geymir sá.
26. Þjakast lund við þrautirnar,
þrátt þó leitað væri
laufa þundi lækningar,
lætur undan þegi par.
27. Þó um tíma þanka far
þrenging hljóti lýða,
gegnum Imu angistar
eygist skíma gleðinnar.
28. Nú er blaðið enda á,
útskrifað í ljóðum.
Láttu það ei lýði sjá,
linna traða birtu gná.
—o—
Utanáskrift:
29. Bendir alma biðja vil
hljóti ei tálman — heldur skil
bréf að Litla-Hóli,
Helgu Pálma dóttur til.
Ljóðabréf þetta er skráð eftir minni Ólafs Gott*
skálkssonar bílstjóra á Siglufirði. Hann lærði það 1
æsku af móður sinni, sem einnig lærði það ung a®
aldri. Hún var vinnukona hjá Helgu Gunnlaugsdótt-
ur í Haganesi, þegar bréfið var ort. Það hefur þVI
lifað í minnum manna frá því. Mér finnst því rétt,
að það komi fyrir almennings sjónir, og forða þvl
þannig frá gleymsku.
Guðlaugur Sigurðsson.
Bókarfregn.
FÓSTURSONURINN heitir nýlega útkom-
in saga eftir Árna Ólafsson rithöfund og
bókaútgefanda. Árni hefur áður gefið út
sögur eftir sjálfan sig: ÆSKUMINNINGAR
SMALADRENGS og GLÓFAXI.
Ég vil vekja athygli lesenda á þessari sögu.
Hún verðskuldar það, að hún sé keypt og
lesin.
Kári var munaðarlaus drengur. Hann
mætti hörku og kulda og enginn vildi skilja
hann. Hann varð ódæll og sagður pörupilt-
ur. En þegar hann kemur að Gili, til hinnar
góðu konu, Margrétar, þá -er það hún, sem
með kærleika sínum fær breytt þessum ,,ó-
knyttastráki", eins og hann oftast var kall-
aður, í góðan, siðprúðan og dugandi mánn,
er árin líða. Og sagan skilur við hann sem
bændahöfðingja og hreppstjóraefni sveitar-
innar.
Kaupið og lesið þessa fallegu sögu. Bókm
fæst vafalaust hjá bóksölum út um land og
hjá útgefandanum: Áma Ólafssyni, Njálsgötú
74 Reykjavík.
J. H.
Leiðréttingar.
í grein minni „Árið um kring“ (í síðasta tölublað'
Heimilisblaðsins) hafa fallið niður fáein orð. Síð'
asta setningin á bls. 4 á að enda þannig: á mildun1
regndögum. Þar næst á svohljóðandi setning a,
koma: En þegar sólin hnígur bak við hafsbrún 8
kyrrum sumarkvöldum, nær litskrúð náttúrunnar
mestum ljóma.
Á bls. 7, í sömu grein, stendur: „stjörnuskrýdda'1
stjörnuhimininn“, en á að vera: stjörnuskrýdda0
vetrarhimininn.
E. E.
66 — HEIMILISBLAÐH)