Kirkjuritið - 01.01.1950, Síða 46

Taugastríð,
Sú góða trú af Guði send
við gleði var í fyrstu kennd,
og kennd við gleði er hún enn
í orði, viti menn.
En minnir hún ei meir á sorg
hjá mörgum nú í sveit og borg,
er sjá, að okkar aldarfar
er engu betra en var?
En ótti hefir ennþá völd,
svo allra sambúð verður köld,
en þar sem ótta er að sjá,
er enga gleði að fá.
Úr trúnni ýmsir fella flest,
sem fengi valdið breyting mest:
Að voga — ekki varlegt er —
og vita, hvernig fer.
Menn þykjast sjálfir vita vel,
hvað varðar bæði líf og hel,
en þess, sem guðspjöll greina frá,
menn gæta minna þá
og kalla þetta kristindóm,
en kristni sú er aðeins hjóm,
sem gjörir heiminn eld og ís,
en enga paradís.
P r e s t u r.