Kirkjuritið - 01.12.1952, Qupperneq 62

í nótt fer elskunnar engill blíður
sem andblær hljóður um dimman geim,
með blik af eilífðarbjarmans loga
og blessun sakleysis til þín heim.
Og djúpin Ijóma og draumsól fríða
í dýrð um harmskógalöndin skín,
er lítill engill með litla vængi
lítur fagnandi inn til þín.
Hann leikur sér eins og lítill hnokki
að litlum geisla frá Drottins sól,
og lindarstraumi frá lífsins brunni,
sem leitar hjartans, er djúpt sig fól.
Þá fyllist stofan af hörpuhljómum,
og hjartað þiðnar, sem frosið var,
er sérðu Ijósálfinn leyndra sorga
við litla engilinn dansa þar.
Og burt þeir svífa á björtum vængjum
og brosa til þín — og hverfa hljótt.
Þú krýpur niður og klökkur biður;
og klukkur hringja um jólanótt.
SigurZur Kristinn Draumland.