Kirkjuritið - 01.05.1956, Blaðsíða 7

Hvítasunnnboðskapur
forystumanna Alkirkjjuráðsins
Vér heilsum um hvítasunnuleytið bræðrum vorum í öllum
kirkjufélögum Alkirkjuráðsins.
A fyrsta mótinu í sögu kirkjunnar sögðu postularnir tólf, fylltir
heilögum anda, mönnum af öllum þjóðum frá dásemdarverkum
Guðs. Þeir skýrðu þeim frá Jesú Kristi og hvernig Guð hefði
vakið hann upp eftir krossdauða hans. Og þegar þessir menn
;,stungust í hjörtun", spurðu þeir postulana: „Hvað eigum vér að
gjöra.“ Og þeir fengu skýrt svar:
j,Gjörið iðrun, og sérhver yðar láti skírast í nafni Jesú Krists
til fyrirgefningar synda yðar, og þér munuð öðlast gjöf heilags
anda.“ (Post. 2, 38).
A þessari árlegu minningarhátíð fyrstu hvítasunnunnar spyrja
trúaðir menn og vantrúaðir hvarvetna: „Hvað eigum vér að
gjöra?" Þjóðirnar skipa sér í fjandsamlegar herbúðir hverjar gegn
Öðrum. Ekkert æðsta úrskurðarvald er til, sem allir vilja lúta,
°far áhugamálum einstakra ríkja.. Þjóðhöfðingjar og utanríkis-
ráðherrar eiga með sér fundi, en trúnað og traust brestur til
þess, að komizt verði að sameiginlegri niðurstöðu. Og eftir því
sem ógnir kjarnorkuvopna fara vaxandi, verður brjálsemi manna
stundum svo mikil, að vér virðumst vera staddir á fremstu nöf
sjálfstortímingar mannheimsins. Það er ekki að undra, þótt
gamlir menn verði vonarsnauðir og ungir eigi ængan áttavita
til þess að marka eftir framtíðarstefnuna.
Nú er einkum stundin til þess, að kirkjufélögin kenni þjóð-
Ul>um fyrir hjálp heilags anda. Og vér beiðumst þess af yður,
hræður vorir í Alkirkjuráði, að þér biðjið um hjálp heilags anda
°g neytið nú þess færis, er Guð veitir yður, til þess að gefa góð
r»ð þjóðum yðar og hafa sem mest áhrif á þær.
Fyrst og fresmst hyggjum vér, að kirkjufélögin eigi að segja