Kirkjuritið - 01.04.1970, Blaðsíða 20

162 KIRKJURITIÐ
unar, en langskólaskeið var mér þá alls ekki í huga. Efnin
voru lítil til þeirra hluta og ólíkt erfiðara fyrir skólapilta þa
að vinna fyrir sér en nú er. Flensborgarskólinn var þá í góðu
áliti undir forustu hins ágæta skólastjóra og kennara Ögmund-
ar Sigurðssonar og varð því þessi skóli fyrir valinu, enda þótt
ekki væri samband milli lians og latínuskólans í Reykjavík,
svo sem var um gagnfræðaskólann á Akureyri. Eins og áður
er sagt var ég heldur ekki að hugsa um áframhald á náms-
brautinni.
1 Flensborgarskólanum féll mér ágætlega. Þar voru að vísu
ekki margir nemendur, hver einstakur bekkur óskiptur, en
allir sem þar voru, virtust þangað komnir fyrst og fremst til
að læra og er það meira en liægt er að segja um alla ungmenna-
skólana nú á tímum. Skólaandinn var góður, félagslíf tals-
vert, enda margir nemendanna allvel þroskaðir og trúarleg
viðhorf yfirleitt ríkjandi, þótt ekki væri hægt að segja, að
neinn áróður væri rekinn í því sambandi. Skólastjórinn og
kennararnir, sem þá störfuðu við skólann, þeir Lárus Bjarna-
son, séra Janus Jónsson og Bjarni Bjarnason síðar skólastjón
á Laugarvatni voru allir samtaka í því að leitast við að liafa
mannbætandi áhrif á nemendurna, eftir því sem í þeirra vald*
stóð og þeir liöfðu tækifæri til. Ég minnist þess t. d. að eitt
sinn ætluðum við nokkrir úr heimavistinni að fara á skemnit-
un, sem halda átti þar í Firðinum og fórum við til Ögmundai
til þess að fá leyfi. Það stóð ekkert á því, því að sjálfur vai'
hann gleðimaður og skildi vel þá löngun lijá unglingunum,
en hann brýndi það samt fyrir okkur að lesa vel lexíurnar
áður en við færum, svo að við hefðum góða samvizku og hanB
bætti því við, að þeim gæti aldrei liðið vel jafnvel á skemnit1'
samkomum, sem ekki liefðu góða samvizku. Við margir lir
skólanum sóttum allvel guðsþjónustur þennan vetur. Prestar
í Hafnarfirði voru þá þeir séra Árni Björnsson í Görðum,
sem var sóknarpresturinn og séra Ólafur Ólafsson, sem vai
prestur við fríkirkjuna. Voru þeir báðir ágætir prestar °'r
sóttum við messur hjá þeim báðum, ]»ó ef til vill meir til
séra Ólafs, enda var hann mælskumaður og skörungur í öH11
prestsstarfi svo sem kunnugt er. 1 skólann komu líka stundun1
menn til fyrirlestrahalds og var að því allmikill fengur. Eink'
um minnist ég fræðimannsins ágæta og ljúfmennisins Gu<5'