Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.04.1970, Blaðsíða 44

Kirkjuritið - 01.04.1970, Blaðsíða 44
186 KIRKJURITIÐ unin samt sem áður einlivemveginn annast þetta fjarlæga fósturbam til fullorðinsára. Svo jafnvel byrjunin ein getur veitt J)ví viðunandi öryggi, lækningu og aðhlynningu, sæmilegt útlit til mannsæmandi lífskjara. Óneitanlega væri J)að stórkostleg lanilkynning fyrir Island og kirkju þess, að sem flestir söfnuðir og stofnanir, að ógleymd- um mörgum velefnuðum einstaklingum kæmust í samband við Cliristian Cbildren Fond og héldu nú áfram því góða verki, sem byrjað befur verið í Biafra. Þetta eru um tíu þúsund íslenzkar krónur yfir árið vel reiknað. Gætum við Islendingar })annig tekið að okkur J)úsund fósturbörn í fjarlægð næstu tvö til }>rjú árin eða lengur yrði J)etta ógleymanlegt framlag á altari friðar og alj)jóðasamstarfs og gæfi öðrum Jyjóðum gott fordæmi. Hefjizt nú lianda, íslenzku söfnuðir. Væri J)etta ekki einiug virðulegt lilutverk binna mörgu saumaklúbba kvenna í land- inu. Þá eignuðust vinkonurnar sameiginlegt ábugamál og u»i- talsefni ])ar sem „fósturbarnið“ væri. Það væri liollt og gott umhugsunarefni og lilutverk góðnm og gáfuðum konum. Áfram því með dug og dáð. íhugun Stiktu hendinni í barm þinn maffur; og íhugaðn hvers vegna þú sért skapaður. Skoðaðu kosti þína og ókosti, og þá stöðu, sem þú ert í á jörðinnit þá skulu ekki leyna sér fyrir þér skyldur þínar í lifinu, og þú skalt eiga vísan leiðarvísi í öllum athöfnum. Byrjaðu ekki á neinu tali, og ráðstu ekki í nokkurt verk, fyrr en þú ert húinn að íhuga orð þín, og skoða hve áríðandi livert atvik er, sem fyr'r liggur. Angur skal ekki óspekja þig, og sorg ekki á svip þinn setjast. Gálaus maður hefur ekki taumhald á tungu sinni liann eys orðuiii ut í bláinn og hefur slys af heimskumælgi sinni. Sá maður, sem flanar að verki, áður en hann hefur íhugað afleiðingaru- ar, er eins og gapinn, sem stekkur yfir garð, og fellur niður í sýkið, seiu er hinum megin og hann gáði ekki að. Hlýddu því röddu forsjállar íhugunar! Ráð hennar eru viturleg holl, og för hennar liggja til friðar og farsældar. (Ur „Verndaro.nglar œskunnar á vegi dyggSarinnar").
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.