Ný þjóðmál - 01.06.1978, Blaðsíða 3

Fimmtudagur X. júni 1978
NY ÞJOÐMAL
3
Útgefandi: Samtök frjálslyndra og vinstri
manna
Ritnefnd:
Andrés Kristjánsson, Kópavogi, Andrés Sigmundsson, Seifossi,
Agústa Þorkelsdóttir, Refstað, Benoný Arnórsson, Hömrum,
Bjarni Pálsson, Núpi, Einar Hannesson, Reykjavik, Garðar
Halldórsson, Akranesi, Magnús H. Gislason, Frostastöðum,
Margrét Auðunsdóttir, Reykjavik, Herdis Heigadóttir Reykja-
vik.
Abyrgðarinaður: Magnús Torfi Ölafsson.
Prentun: Blaðaprent h.f.
Bending
byggðakosninga
Úrslit byggöakosninganna boða fall ríkisstjórnarinnar
í kosningunum til Alþingis sem á eftir fara. Tap
stjórnarf lokkanna er svo mikið þegar á heildina er litið,
og landsmálin settu svo mjög svip á kosningarnar, að
von forustuliðs stjórnarflokkanna um að halda þing-
sætatapi sínu innan marka sem þeir teldu þolanleg og
taka saman i stjórnarsamstarf i á ný eru að engu orðnar.
Þar á ofan hafa þau stórtiðindi gerst að langæasta og
styrkasta stoðin undir veldi Sjálfstæðisflokksins er
hrunin, meirihluti hans í borgarstjórn Reykjavíkur er úr
sögunni. Sá atburður markar tímamót, þóttenn sé erfitt
að átta sig á eftirköstunum fyrir stjórnmálaástand og
stjórnmálaþróun í landinu. Þar veltur fyrst um sinn
mest á viðbrögðum innan Sjálfstæðisf lokksins, þar sem
ástand var viðsjárvert fyrir.
Samtakaframboð í byggðakosningunum voru óvíða
hrein f lokksf ramboð, þar sem samtakafólki þótti víðast
einsýnt að einbeita kröftunum að Alþingiskosningunum.
Árangurinn þar sem um hrein samtakaframboð var að
ræða, um og yfir tíu af hundraði atkvæða, lofar góðu.
Árangur f ramboða sem Samtökin stóðu að ásamt öðrum
flokkum eða mönnum utan f lokka benda ótvirætt í sömu
átt.
Um það er því ekki að villast, að málstaður Samtak-
anna á hljómgrunn. Nú er það verkefni frambjóðenda
Samtakanna um land allt og stuðningsmanna þeirra að
rækta svo jákvæða afstöðu til stefnu og málflutnings
f lokksins, sem reynist ríkja afar víða, þegar það mál er
kannað, að upp af því viðhorf i spretti atkvæði greidd F-
listanum á kjördag. Árangurinn lætur ekki á sér standa,
ef vel er unnið.
Verkefnið sem samtakafólk færist í fang ? þessum
kosningum er stórt, en til mikils er líka að vinna. Enn
stendur yf ir umbrotatímabilið í islenskum stjórnmálum,
sem hófst með l-listakosningunum í Reykjavík 1967 og
komst í algleyming við sigur Samtakanna 1971. Nauðsyn
endurnýjunar flokkakerfisins í landinu hefur aldrei
komið skýrar í Ijós en á kjörtímabilinu sem nú er að
Ijúka. Tveir langstærstu flokkarnir tóku að sér stjórn
landsins en reyndust ekki ráða við verkef nið til neinnar
hlítar. Nú uppskera þeir eins og til var sáð, í byggða-
kosningunum síðasta sunnudag og í Alþingiskosningun-
um 25. júní.
Svo er það kjósenda að ákveða með atkvæði sínu, hvað
við á að taka. Það fór f leira forgörðum af bollalegging-
um flokksforingja við úrslit byggðakosninganna en
áform forustuliðs Framsóknarflokks og Sjálfstæðis-
flokks um endurnýjun stjórnarsamstarfsins. Draumur-
inn um nýja nýsköpunarstjórn er lika úti. Þótt sjálfs-
eyðingarhvötin virðist sterk hjá Sjálfstæðisf lokknum um
þessar mundir, fremur hann ekki þá kviðristu sem það
væri fyrir hann eftir úrslit borgarstjórnarkosninganna í
Reykjavík, að taka höndum saman við Alþýðubandalag-
ið um landsstjórnina.
Ovissan um hvað við tekur eftir kosningar til Alþingis
er því í rauninni enn meiri en áður eftir byggða-
kosningarnar. En vandamálin sem blasa við þjóðinni
hafa í engu rénað. Eftir sem áður er Ijóst að ný og hald-
betri efnahagsstefna en rikt hefur verður að koma til
skjalanna, ef verðbólgan á ekki að fá að halda áf ram að
sverfa niður efnahagslegt sjálfstæði þjóðarinnar, at-
vinnuöryggið, siðferðisþrekið og afkomuna.
I Alþingiskosningunum liggur því enn meira við en í
byggðakosningunum, og skal þó ekki gert lítið úr þeim.
Kjósendur hafa þegar sýnt, að þeir láta ekki gömul
flokksbönd hindra sig í að bregðast svo við málum sem
þeir telja að tímarnir kref jist.
KVEÐJA
REYNIR BJARNASON
námstjóri
F. 11. september 1938. D. 18. maí 1978.
Reynir Bjarnason námstjóri
er látinn, brott kvaddur á besta
aldri eftir nokkurra mánaöa
mjög erfið veikindi. Við slik vá-
leg tiðindi setur menn hljóða.
Vanmáttur manna gagnvart
máttarvöldum og óhjákvæmileg
auðmýkt gagnvart hinstu rök-
um lifs og dauða leita fast á
hugann. Enginn má sköpum
renna.
Við Reynir kynntumst fyrst
sem bekkjarbræður i 3. bekk C i
Menntaskólanum i Reykjavik
veturinn 1954—’55. Hann kom i
bæinn til langskólanáms,
bóndasonur vestan af landi. Við
hinir vorum flestir Reykviking-
ar. Reyni varð vel til vina i
bekknum. Létt lund og lipur
skapgerð hans voru aðlaðandi.
Reynir var traustur félagi og
góður námsmaður.
Veturinn eftir skildi leiðir.
Reynir sleppti ári úr náminu
vegna þess að hans var þörf við
búskapinn heima i Bjarnarhöfn.
Lauk hann þvi menntaskóla-
námi ári á eftir okkur hinum.
Siðar fór hann til Moskvu og
stundaði háskólanám i búvis-
indum i Sovétrikjunum. Að þvi
loknu kom hann heim og gerðist
kennari i liffræði við okkar
gamla menntaskóla. A þessum
árum hittumst við Reynir ekki
oft en endurfundir voru jafnan
ánægjulegir.
Leiðir lágu aftur saman á
uppeldisfræðanámskeiði sum-
arið 1971. Þar var ég kennari,
hann nam fræðin. Reynir var
natinn við kennslustarf sitt og
vildi stuðla að umbótum i
kennslu. Hann fékk mikinn á-
huga á kennslufræðum og hóf
nokkru siðar framhaldsnám i
þeim efnum við einn virtasta
háskóla Bandarikjanna, Har-
vard-háskóla. Að fyrsta ári þess
framhaldsnáms loknu var
Reynir ráðinn til Menntamála-
ráðuneytisins sem námstjóri i
liffræði i barna- og gagnfræða-
skólum. Vann hann þar merkt
brautryðjendastarf.
Ahuginn á áframhaldandiæðre
námi lét Reyni ekki i friði. S.l.
sumar hafði hann lokið undir-
búningi sliks náms og hélt enn
til Harvard-háskóla til að
stunda doktorsnám i kennslu-
fræði raungreina. Þar hittumst
við i september. Ég var á náms-
ferð. Hann og Sibilla, kona hans,
buðu mér að búa á heimili sinu.
Þarna var margt skrafað i ein-
staklega hlýlegu andrúmslofti
gestrisins heimilis. Það var
skömmu eftir heimsókn mina
sem ljóst varð að válegur sjúk-
dómur hafði lostið Reyni.
1 Reyni Bjarnasyni látnum er
mikill mannskaði. Hann var bú-
inn mörgum mannkostum.
Hann var léttur i lund og lipur-
menni, félagslyndur i besta lagi,
enda laðaðist fólk að honum
hvar sem hann hélt sig i heimin-
um. Starfsmaður var hann ötull,
áhugasamur og mikils metinn.
Heimilisfaðir var hann ágætur.
Kimnigáfu hafði hann góða. Þá
var hann gæddur sérstæðum
hæfileikum til náms almennt og
til að skilja annað fólk og um-
hverfi sitt. Skoðanir hans voru
mannúðlegar og þroskaðar.
Hann var þess vegna eftirsóttur
til umgengni og samræðna bæði
af mér og öðrum. Það var ein-
staklega menntandi og hress-
andi að tala við hann. Við fáa
menn hef ég rætt sem höfðu eins
þroskaðar og yfirvegaðar skoð-
anir á þjóðfélagsmálum og
hann. Segja má að það hafi ver-
ið einkenni Reynis Bjarnasonar
að hann sameinaði á sjaldgæfan
hátt kosti sveitadrengs og
heimsborgara.
Ég og Svava, kona min, vott-
um öllum ástvinum Reynis
dýpstu samúð — foreldrum hans
i Bjarnarhöfn, systkinum og
öðru skyldliði — og siðast en
ekki sist Sibillu og dótturinni
Signýju, sólargeilsum Reynis
sem þótti svo vænt um manninn
sinn og pabba.
Andri Isaksson.

Sendum sjómönmim ámaðaróskir
í tílefrd sjómannadagsins
Bæjarútgerð Reykjavíkur
Sendum sjómönnum ámaðaróskir
í tilefni sjómannadagsins
Bæjarútgerð Hafnarfjarðar
Sendum sjómönnum ámaðaróskir
í tilefrd sjómannadagsins
Hampiðjan h.f.
Sendum sjómönnum ámaðaróskir
í tilefrd sjómannadagsins
Max h.f.
Armúla 5
M.T.ó.