Eimreiðin - 01.07.1925, Blaðsíða 81

UM MANNLÝSINGAR
265
IfilN
ElMREj
eða ”?.'nn Setur iðkað þær einn síns liðs, enginn getur barist
BezfUr sjálfan sig. Þar er einn maður annars mælir.
hvem^L,2Í'mumaður í tilteknum hóp er sá, sem oftast fellir
bezt - !nna °9 sjaldnast fellur sjálfur fyrir hverjum þeirra,
af sé^'Sa> sem oftast hittir og flest höggin og lögin ber
"rstöð a auðvitað að eins við, þegar miðað er við nið-
falljg U?a en ehki aðferðina. í fegurðarglímu t. d. er ekki um
rau,>inn'ft ræ^a> heldur tilburðina. En fegurð glímu er í
mati 1 mmlanleg og dómur um hana því bygður á
línis ^ 6kk' mælingu. í þeim íþróttum, þar sem einn er bein-
lengUr 3rs mæhhvarði, þar endist mælikvarðinn auðvitað ekki
vitað v,611 ma^urmn sem miðað er við. Nú getur því enginn
nienn t-6 vei v‘9ur CSunnar var í samanburði við nútíðar-
eðl; 1 ^ess ÞyrfCi hann að ganga aftur með öllu sama
vigfim°Vann hafði í lifanda lífi. En sagan segir meira um
uifcjj þ Unnars: Hann hjó báðum höndum og skaut, ef hann
m$|( frna er ákveðið atriði tekið fram, þar sem menn geta
tnenn S'2 vi® hann. Það er í sjálfu sér mælanlegt, hvenær
handar^u1 'atnvi9ir a báðar hendur, því að þar er fimi hvorrar
n$r °nn saman við hinnar, og menn geta því vitað, hve
svá , .r eru jafningjar Gunnars í þessu atriði. „Ok hann vá
enn ^ með sverði, at þrjú þóttu á lofti at sjá“. Hér er
setn 'ii !nvar^inn fyrir t>ví, hve snarhöggur Gunnar var. Hver
til þess 9etur því reynt, hve hart þarf að vega með sverði
Sniallur sýnist a iott' 02 Vlta^> bvenær hann er jafn-
h%f$ir ^Unnari í þessu. Hann skaut manna bezt af boga ok
'n®lik ^ 1 b^er ^ann s^aui til- Þarna er líka alveg ótvíræður
tne/r Var^'- Hæfni Gunnars hefur verið 100°/o. Hann hljóp
aftr Én ^æð sína með öllum herklœðum ok eigi skemra
hátt ha rarn ^nr sik- Her vitum vér ekki nákvæmlega, hve
ekki ,nn stekk, af því að við vitum ekki hæð hans í cm. og
ekkj' l Ve mihlu meira en hæð sína hann stökk. Vér vitum
hér e[.e aur’ hve þung eða hve liðleg herklæðin voru, svo að
Qunnar ei<i<' bægt að vita með vissu, hvenær jafnast er við
stökk e^a et<i<'‘ ^ftur er hitt mælanlegt, hvenær menn
se^ Va íatnlangt aftur á bak og áfram. Hann var syndur
°9 Q Ut' ^er er mésiibvarðinn jafn-ákveðinn fyrir oss eins
Unnar. Hver sem vill getur þreytt sund við sel og séð,