Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1925, Side 81

Eimreiðin - 01.07.1925, Side 81
UM MANNLÝSINGAR 265 IfilN ElMREj eða ”?.'nn Setur iðkað þær einn síns liðs, enginn getur barist BezfUr sjálfan sig. Þar er einn maður annars mælir. hvem^L,2Í'mumaður í tilteknum hóp er sá, sem oftast fellir bezt - !nna °9 sjaldnast fellur sjálfur fyrir hverjum þeirra, af sé^'Sa> sem oftast hittir og flest höggin og lögin ber "rstöð a auðvitað að eins við, þegar miðað er við nið- falljg U?a en ehki aðferðina. í fegurðarglímu t. d. er ekki um rau,>inn'ft ræ^a> heldur tilburðina. En fegurð glímu er í mati 1 mmlanleg og dómur um hana því bygður á línis ^ 6kk' mælingu. í þeim íþróttum, þar sem einn er bein- lengUr 3rs mæhhvarði, þar endist mælikvarðinn auðvitað ekki vitað v,611 ma^urmn sem miðað er við. Nú getur því enginn nienn t-6 vei v‘9ur CSunnar var í samanburði við nútíðar- eðl; 1 ^ess ÞyrfCi hann að ganga aftur með öllu sama vigfim°Vann hafði í lifanda lífi. En sagan segir meira um uifcjj þ Unnars: Hann hjó báðum höndum og skaut, ef hann m$|( frna er ákveðið atriði tekið fram, þar sem menn geta tnenn S'2 vi® hann. Það er í sjálfu sér mælanlegt, hvenær handar^u1 'atnvi9ir a báðar hendur, því að þar er fimi hvorrar n$r °nn saman við hinnar, og menn geta því vitað, hve svá , .r eru jafningjar Gunnars í þessu atriði. „Ok hann vá enn ^ með sverði, at þrjú þóttu á lofti at sjá“. Hér er setn 'ii !nvar^inn fyrir t>ví, hve snarhöggur Gunnar var. Hver til þess 9etur því reynt, hve hart þarf að vega með sverði Sniallur sýnist a iott' 02 Vlta^> bvenær hann er jafn- h%f$ir ^Unnari í þessu. Hann skaut manna bezt af boga ok 'n®lik ^ 1 b^er ^ann s^aui til- Þarna er líka alveg ótvíræður tne/r Var^'- Hæfni Gunnars hefur verið 100°/o. Hann hljóp aftr Én ^æð sína með öllum herklœðum ok eigi skemra hátt ha rarn ^nr sik- Her vitum vér ekki nákvæmlega, hve ekki ,nn stekk, af því að við vitum ekki hæð hans í cm. og ekkj' l Ve mihlu meira en hæð sína hann stökk. Vér vitum hér e[.e aur’ hve þung eða hve liðleg herklæðin voru, svo að Qunnar ei<i<' bægt að vita með vissu, hvenær jafnast er við stökk e^a et<i<'‘ ^ftur er hitt mælanlegt, hvenær menn se^ Va íatnlangt aftur á bak og áfram. Hann var syndur °9 Q Ut' ^er er mésiibvarðinn jafn-ákveðinn fyrir oss eins Unnar. Hver sem vill getur þreytt sund við sel og séð,
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.