Uppeldi og menntun - 01.01.1997, Qupperneq 106

ÁHERSLUR í STARFI SKÓLASTJÓRA
Einnig kom fram marktækt samband milli endurnýjunar í starfi og aldurs þeirra
skóla sem skólastjórar störfuðu við. Þeir skólastjórar sem telja að endurnýjun í starfi
veiti sér ánægju eru hlutfallslega fleiri í eldri skólum (stofnaðir fyrir 1940) en þeim
skólum sem nýrri eru. Nokkur munur kemur einnig fram milli kynja en hlut-
fallslega fleiri konur en karlar telja að endurnýjun í starfi veiti sér ánægju.
Loks kemur fram nokkur munur milli fræðsluumdæma og sker Reykjanes sig
mjög úr því þar eru hlutfallslega fæstir sem telja að endurnýjun í starfi veiti þeim
ánægju.
Fræðsluskrifstofur - ráðuneyti
Samkvæmt þessum niðurstöðum veita samskipti við fræðsluskrifstofur/ráðuneyti
skólastjórum minnsta ánægju í starfi. Aberandi er hversu stór hluti skólastjóra setur
þetta viðfangsefni í neðsta sæti eða um tveir þriðju þeirra sem svöruðu spurninga-
listanum. Marktækur munur kom fram í svörum skólastjóranna eftir stærð skóla.
Eftir því sem skólarnir verða stærri því minni verður ánægjan með þetta viðfangs-
efni. Nokkur munur kom fram í svörum skólastjóranna eftir starfsaldri, en hlut-
fallslega flestir þeirra sem eru með innan við ellefu ára starfsreynslu setja þennan
málaflokk í neðsta sætið. Munur milli fræðsluumdæma var nokkur þar sem hlut-
fallslega flestir skólastjórar í Reykjavík og á Vesturlandi töldu þennan málaflokk
veita sér minnsta ánægju í starfi.
BILIÐ MILLI RAUNVERULEGRAR
OG ÁKJÓSANLEGRAR FORGANGSRÖÐUNAR
Eins og fram hefur komið er í þessari könnun á störfum íslenskra skólastjóra stuðst
við sömu málaflokka og McCleary og Thomson (1979) afmörkuðu sig við í rann-
sókn sinni á forgangsröðun mikilvægra málaflokka hjá bandarískum skólastjórum.
McCleary og Thomson (1979:15-16) höfðu jafnframt mikinn áhuga á að skoða mun-
inn á raunverulegri og ákjósanlegri forgangsröðun þessara málaflokka hjá skóla-
stjórum almennt og skólastjórum sem töldust skilvirkir í starfi. Helstu niðurstöður
þeirra voru að munurinn milli þessara tveggja hópa fælist einkum í því að skilvirku
skólastjórarnir hegðuðu sér meira í samræmi við það sem þeir ætluðu sér. Þeir
töldu að munurinn fælist ekki í því að annar hópurinn gerði sér betur grein fyrir
því hvað skiptir máli í skólastarfi heldur fyrst og fremst í því hversu meðvitaðir
skólastjórar eru um hvernig best sé að forgangsraða verkefnum. McCleary og
Thomson (1979:16-17) telja að skilvirku skólastjórarnir verji orku sinni og tíma frek-
ar í námskrárvinnu og fagleg málefni en samskipti við fræðsluyfirvöld, fundi með
foreldrum og samskipti við nemendur með hegðunarvandamál. Þeir benda á að
rannsókn þeirra hafi jafnframt leitt í ljós að þessir skilvirku skólastjórar hafi haft
góða aðstoðarskólastjóra sér til hjálpar, hafi kunnað að úthluta verkefnum, haft trú
og traust á öðrum og verið meðvitaðir um muninn á þeim verkefnum sem kröfðust
mikils forgangs og þeirra sem ekki þurfti að setja hátt á forgangslistann.
Með þessar niðurstöður McClearys og Thomsons í huga er áhugavert að spyrja
hvort þeir skólastjórar á íslandi sem tóku þátt í könnun þessari eigi eitthvað sam-
104