Tímarit lögfræðinga - 01.06.1964, Blaðsíða 38

1890 og var ráðandi allt fram á 4. tug þessarar aldar.
Helztu gallar, sem því eru samfara að skoða 67. gr.
stj.skr. sem vísireglu, eru e. t. v. fyrst og fremst þeir,
að ekki séu dregin nægilega skýr mörk til varnar þeim
mannréttindum, sem i hlut eiga. Ennfremur verður að
hafa i huga að visað er til mælikvarða, sem sóttur er á
lífssvið, þar sem gætir mismunandi pólitískra skóðana
og hugmyndir manna þess vegna og af öðrum ástæð-
um ekki í eins miklu samræmi og æskiegt væri. Er
þetta að minum dómi alvarlegasti ókostur 67. gr. sem
vísireglu.
Ekki er þvi heldur að leyria, að nokkur ágreiningur
er og hefur verið meðal fræðimanna um eðli síkra
stjórnarskrárákvæða sem 67. gr. og hver skýringársjón-
armið beri að leggja til grundvallar túlkun á þeim.
Sumir fræðimenn leggja á það höfuðáherzlu, að tiltækar
séu skýrar reglur, er ekki gefi tilefni til vafamála og
óskýrrar réttarstöðu manna og séu ekki erfiðar og
óákveðnar í framkvæmd. Aðrir fræðimenn telja þetta
minna máli skipta og leggja á það meiri áherzlu, að
réttlát og sanngjörn niðurstaða fáist i hverju máli.
Hvorir tveggja hafa áreiðanlega mikið til sins máls. Að
minum dómi raéður hér úrslitum, að frá visindalegu
sjónarmiði verði að telja þá niðurstöðu haldbezta, að
fara beri með 67. gr. stj.skr. að mörgu leyti sem visireglu.
1) Ólafur Jóhannesson: Stjórnskipun íslands (1960), bls. 446.
2) ------ Sama rit, bls. 446.
3) Þórður Eyjólfsson: Upptaka ólöglegs ávinnings, í Tímariti
Lögfræðinga 1952, bls. 192.
4) Knud Illum: Servitutter (1943), bls. 25.
5) Sjá t. d. Alf Ross: Dansk Statsforfatningsret II (1960), bls.
546.
6) Erstatning for Ejendomsafstaaelse.
7) Betragtninger over Ekspropriationsbestemmelserne i Grund-
lovsforslaget af 1939.
94
Tímarit lögfræðinga