Tímarit lögfræðinga - 01.06.1964, Blaðsíða 55

íbúðina skemur en fimm ár, svo sem fyrir væri mælt í
hinu tilvitnaða lagaákvæði. Hins vegar hefði hann átt
kjallaraíbúðina og notað hana sem einkaíbúð í meira en
fimm ár og væri því eigi heimilt að reikna honum hagnað
af sölunni til tekna.
1 dómi skirskotaði dómari til e.-liðs umræddrar 7. gr.
laga nr. 6/1935 eins og henni var breytt með 2. gr. laga
nr. 131 frá 1935. Taldi dómarinn þeirri staðhæfingu
stefnda, að hann hafi ætlað umrædda kjallaraíbúð til eig-
in nota, ekki hnekkt, og húsbyggingarstarfsemi hans á
þeim tima á sliku byrjunarstigi, að hún hafi ekki getað
kallazt atvinnurekstur. Enn fremur benti dómarinn á það,
að stefndi hefði búið i íbúðinni um það bil fimm og hálft
ár, enda sé eigi fullnægt því skilyrði e.-liðs 7. greinar til
þess að ágóði af sölu kjallaraíbúðarinnar yrði talinn skatt-
skyldur, að stefndi hafi keypt íbúðina, eða öðlast hana á
annan hátt í þvi skyni að selja hana aftur með ágóða. Nið-
urstaða málsins varð því sú, að sýknukrafa stefnda var
tekin til greina, en málskostnaður féll niður.
(Dómur Bþ. R. 4. maí 1957).
Söluskattur.
I máii sem byggingarfélagið A. höfðaði gegn rikis-
sjóði voru málavextir þeir, að R. lagði á A. söluskatt
af verkfræðistörfum, sem stefnandi vildi ekki sætta sig
við að væru söluskattskyld. Eftir að stefnandi hafði kært
málið án árangurs til yfirskattanefndar og síðan til rikis-
skattanefndar greiddi hann söluskattinn með fyrirvara, og
höfðaði siðan endurheimtumál þetta. Stefnandi lýsti um-
ræddum störfum þannig, að þau væru aðallega fólgin í
útreikningum, uppdráttum, fræðilegu mati á byggingar-
aðferðum og þeim vandamálum yfirleytt, sem úrlausnar
krefjast við byggingu hvers konar mannvirkja.
Taldi hann störfin þess eðlis, að eigi sé heimild til að
leggja á þau söluskatt, enda væru þau persónuleg, andleg
störf sérfræðinga, er jafna mætti til starfsemi málflutn-
Tímarit lögfræðina
111