Tímarit lögfræðinga - 01.06.1965, Blaðsíða 30

ins og mun hann hafa hlotið af hrunasár á báðum kálf-
um. Skömmu síðar kom hjúkrunarkonan og fjarlægði
hitapokana.
Stefnandi reisti dómkröfur sínar á því að vegna mis-
taka starfsfólks Sjúkrahúss Hvítabandsins hafi hann
skaðbrennst á fótum. Reykjavíkurborg reki sjúkraliús
þetta og beri því fébótaábyrgð á skaðaverkum starfs-
manna sjúkrahússins. Þá taldi stefnandi að af hálfu lækn-
isins hafi skort eftirlit með umhúnaði hans eftir skurð-
aðgerðina, enda hafi starfsfólk sjúkrahússins að þessu
leyti verið undir stjórn læknisins og beri því læknirinn
einnig fébótaáhyrgð á því, hvernig til tókst. Stefnandi
taldi sig hafa orðið óvinnufæran vegna brunasáranna 5
mánuðum lengur eftir uppskurðinn en efni stóðu til og
hyggði hann kröfur sínar á atvinnutjóni og hótum fyrir
þjáningar og lýti.
Borgarsjóður krafðist sýknu í fyrsta lagi á því, að
ekki geti verið um skaðabótaskyldu að ræða þótt læknis-
aðgerð takist ekki eins og til var ætlazt. Megi liverjum
sjúklingi, sem undir læknisaðgerð gangi vera þetta ljóst.
Þessu til stuðnings benti lögmaður borgarsjóðs á 13. kap.
mannhelgisbálks Jónsbókar. 1 öðru lagi reisti borgar-
sjóður sýknukröfu sína á því að hann beri ekki ábyrgð
á aðgerð þeirri, sem hér um ræðir, þar eð læknirinn,
sem framkvæmdi hana hafi ekki verið starfsmaður horg-
arinnar, né hafi tekið laun frá horgarsjóði.
Læknirinn krafðist sýknu á þeim grundvelli, að í fyrsta
lagi hafi ekki verið um nein mistök að ræða hjá honum
eða skort á eftirliti. Þegar hann hafi beðið um að hita-
pokar og teppi yrðu sett i rúm stefnanda, hafi það ver-
ið fyrirskipun um nauðsynlega framkvæmd og liður i
hjúkrun sjúklingsins eftir skurðaðgerðina. Fyrirspurn-
inni hafi hann beint til hjúkrunarkonu sjúkrahússns og
mátt treysta þvi að hún yrði framkvæmd á réttum tíma
og á réttan liátt. 1 öðru lagi byggði læknirinn kröfu sína
á því, að hann beri ekki bótaábyrgð vegna skaðaverka
92
Timarit lögfræðinga