Tímarit lögfræðinga - 01.06.1968, Qupperneq 64

og krafið hann um greiðslu, en C. hafi þá algjörlega neit-
að að greiða.
Þegar þeir D. og E. kveðast hafa fengið vitneskju um,
að C. liefði selt bátinn þeim stefnendum máls þessa, Á.
og B., kveðast þeir D. og E. hafa sótt bátinn og flutt
hann til Hafnarfjarðar.
Stefndi C. skýrði frá málavöxtum nokkuð á annan veg.
Hann kvað kaupverðið hafa átt að vera kr. 45.000,00,
en seljendur D. og E. hefðu tekið að sér að annast lag-
færingar á hátnum sér að kostnaðarlausu. Við samnings-
gerðina kvaðst C. hafa vitað, að þeir D. og E. hefðu ekki
hirt um að lagfæra bátinn. Ekki kveðst C. Þó hafa gert
neinar athugasemdir við upprunalega kaupverðið, enda
hafi seljendur lofað að aðstoða hann við að lagfæra bát-
inn síðar. C. sagði, að kaupverðið hafi átt að greiðast
þannig, að hann gæfi út skuldabréf, að fjárhæð kr.
20.000,00, tryggt með veði í tiltekinni fasteign, en eftir-
stöðvarnar kr. 25.000,00 hafi hann átt að greiða með
víxli með falldaga hinn 1. júli 1962. Sagði C., að skipa-
salinn hafi útbúið veðskuldabréfið og afsalið og hafi skjöl
þessi verið undirrituð eins og efni hafi staðið til. Kvaðst
C. hafa fengið frumrit afsalsins hjá skipasalanum undir-
ritað af seljendum og honum sjálfum, en ekki önnur gögn.
Þó kvað C., að með öllu hefði gleymzt að útbúa víxil-
inn, að fjárhæð kr. 25.000,00, sem hann hafi átt að greiða
hluta kaupverðsins með. Skýrði C. nánar svo frá, að þeir
seljendur D. og E. hafi siðar komið til sín ásamt skipa-
salanum og hafi þeir viljað, að hann gengi endanlega frá
kaupunum og gerði við þá nýjan samning. Kveðst C. hafa
verið ófáanlegur til þess. Kveðst hann hafa tjáð seljend-
iim, að báturinn væri að fullu greiddur, með skuldabréfi
því, sem hann hefði gefið út, enda hefði ýrnsir gallar
komið fram á bátnum auk þess, sem báturinn væri minni
en talið hefði verið.
Kröfur stefnanda á hendur stefnda C. voru á því reist-
ar, að heimild C. hafi verið mjög vafasöm, eins og fram
124
Tímarit lögfræðinga