Tímarit lögfræðinga - 01.11.1986, Blaðsíða 53

M vettvangi
domsmála
Stefán M. Stefánsson prófessor:
DÓMUR HÆSTARÉTTAR 13. MAÍ 1986
Hinn 26. október 1982 barst uppboðshaldaranum í Hafnarfirði og
Garðakaupstað beiðni um að fasteignin Ásbúð 42 í Garðakaupstað, eign
Bjarnars Kristjánssonar, yrði seld á nauðungaruppboði. Beiðnin var
tekin fyrir í uppboðsrétti þann 18. febr. 1983 en síðan var málinu frest-
að nokkrum sinnum. Þann 27. júní 1984 var tekið fyrir að selja eignina
á nauðungaruppboði. Lauk því uppboði á þeim degi. Eftir fyrra upp-
boð var ákveðið að fram færi annað og síðasta uppboð á fasteigninni.
Málið var síðan tekið fyrir nokkrum sinnum en þann 29. nóvember 1984
var haldið annað og síðara uppboð á eigninni. Höfðu uppboðsrétti þá
borist fleiri uppboðsbeiðnir, m.a. frá Jóni Oddssyni. Á uppboði þessu
komu fram boð í eignina frá Magnúsi Ragnari Bjarnarssyni, syni eig-
andans, að fjárhæð kr. 2.330.000 og frá Jóni Oddssyni, sem átti næst-
hæsta boð, kr. 2.300.000. 1 hæstarétti var upplýst að brunabótamat
hinnar seldu eignar næmi kr. 7.444.000 þegar málflutningur fór fram.
Með bréfi Jóns Oddssonar til uppboðshaldara 18. janúar 1985 til-
kynnti Jón að boð hans stæði enn og að hann vænti þess að því yrði
tekið ef hæstbjóðandi stæði ekki við sitt boð. Hinn 11. febrúar sama
ár ritaði uppboðshaldari Mágnúsi Ragnari Bjarnarssyni bréf og til-
kynnti honum að ef hann hefði ekki staðið við uppboðsskilmálana fyrir
25. sama mánaðar myndi hann, að þeim fresti liðnum, taka næsthæsta
boði í eignina eða auglýsa uppboð á henni.
Er nú skemmst frá því að segja að Magnús Ragnar Bjarnarsson
sinnti umræddu bréfi ekki og að uppboðshaldari lýsti því yfir að boði
næsthæstbjóðanda væri tekið. Var síðan gefið út uppboðsafsal til Jóns
Oddssonar enda hafði hann þá staðið í skilum eins og lög stóðu til.
199