Búnaðarrit - 01.01.1903, Blaðsíða 76
72
sonar að bændur skuli nú þegar taka sig til og gagnræsa
túnin, plægja þau svo með grasrótinni, sá köfrum sama sumar,
plægja aftur næsta ár og sá rófum, og plægja enn þriðja
vor og sá grasfræi. Svo sé bletturinn óhreyfður í 4—5 ár
og notaður sem töðuvöllur. Eftir þann tíma sé plægt upp
aftur, og öll hin sama aðferð viðhöfð, og þannig koll af
kolli. — Við þetta væri margt að athuga, ef ekki væri þeg-
ar búið að sýna fram á ýmsa agnúa á því. En þó að eg
búist ekki við að koma fram með nýjungar, þá vil eg fara
nokkrum orðum um þetta atriði.
Eg skal ekki hafa á móti því að gegnræslan sé nyt-
söm þar sem túnin eru mýrlend, en slíkt eru raunar undan-
tekningar. Og þar sem túnin eru þurkuð sem kallað er, þó
undirlagið sé þétt, svo að jörðin þyrfti gegnræslu, ef hún
væri sáðlendi þá er ekki brýn þörf að gegnræsa þau. Qras-
gróin jörð þarfnast síður gegnrœslu en sáðlendi. En eg skal
ekki fara mörgum orðum um þetta atriði. Það mun varla
þurfa að aftra bændum frá að gegnræsa túnin að óþörfu.
J?eir byrja á mýrlendu blettunum, og munu þá finna að
gegnræslan verður „of dýrt spaug“ fyrst um sinn.
Þá skal eg snöggvast segja trá hvað leiða myndi af
því að framkvæina hina nýju túnræktarkenning. Gjörum
þá ráð fyrir að bóndi sem hefir 16 dagsl. tún, taki sig til
vorið 1903, og plægi 2 dagsláttur. Hann sáir nú liöfrum,
ef hann getur mulið plægjuna svo að tiltök só að sá í flag-
ið. í þeim túnum, sem eg liefi vanist, mundi það næsta
tvisýnt og oft ókleift með vanaleguin verkfærum. En lát-
um það takast og bóudinn sáir hér um bil 3 tunnum af
höfrum, og minna má það ekki vera í svona illa undirbúua
jörð. Þrjár tunnur af góðum útsáðshöfrum, mundu líklega
kosta 45—50 krónur. Vinnan, plæging, herfing, sáning og
annað — kostar líklega um 100 krónur. Svo muudi slátt-
ur, þurkuu og annar kostuaður við hafraslægjuua verða i
minsta lagi eins mikið og við töðu af 2 dagsláttum eða
viuuul. 20 kr. Et að bóndi skyldi nú ekki treysta þvi, að
hafrarnir spryttu vel áburðarlaust, þá mun hann bera á fyr-