Búnaðarrit - 01.01.1928, Side 304
298
BÚNAÐARRIT
2. aSferðin fer líklega verst með dúninn. Þó álít jeg,
að hægt sje að hreinsa svo varlega með henni, að ekki
þurfi dúnninn að skemmast meira heldur en ef hreinsað
er óvarlega með 1. aðfeið. Fljótleg er hún þá fyrst og
fremst, er ekki er vel hreinsað, og ókleyft tel jeg að
hreinsa svo vel með henni, á grind, að ekki þurfi að
tína á eftir. Svo er og um 1. aðferð, altaf þarf að tína
þann dún, sem hreinsaður er með henni.
3. aðferðin tel jeg að beri af hinum báðum. Dúnninn
verður áreiðanlega bestur, og sennilega verður sú aðferð
lika fljótlegust. Því enginn vandi er að hreinsa svo vel
á grind, að ekki þurfi að tína á eftir, að minsta kosti
allan hreiðra-dún. Maðurinn hreinsar 30—50 kv. á klst.,
«je dúnninn vel bakaður og að öðru leyti góður. E£ til
vill fer heldur mest niður, sjerstaklega ef dúnninn er
laus í sjer (hálf-fúinn). En aðgætandi er, að dún-rykið
(fína rykið, sædúnn) verður minst, og er því óvíst að
dúnninn Ijettist meira við hreinsunina heldur en með
hinum aðferðunum, þegar öll kurl koma til grafar; ef
til vill minna. Það er sannfæring mín, að eigi að hreinsa
dún fisa- og fjaðralausan, þá verði 3. aðferðin fijótlegust.
En þá þarf annaðhvort að brjóta dúninn fyrst með 1.
aðferð, eða „rnylja" hann á milli handanna (sjá I ú-
Sje dúnninn mulinn þannig, verður hann hreinsaður
langlíkastur hreintíndum æðardún, sem aldrei hefir á
grind komið. En þann dún verður að setja sem fyrir-
mynd. Og þannig dúnvisk ættu allir dúnbændur að eiga
ng hafa til samanburðar við allan þann dún, sem þeir
hreinsa og láta frá sjer. Það er ennfremur sannfæring
min, að allir varpmenn á landinu þyrftu að taka upp
3. aðferð nú á allra næstu árum. Og loks er það sann-
færing mín, að engan muni iðra þeirrar tilbreytni. Er
skoðun þessi bygð á margra ára reynslu á öllum þremur
aðferðunum.
Af því að 3. aðferðin er ekki eins kunnug mönnum