Morgunn - 01.12.1939, Blaðsíða 103

MORGUNN
229
um við uppgjafaprestar útilokaðir, eins og löggjafinn hafi
talið, að við hefðum ekki lengur áhuga fyrir þeim mál-
um eða ekki lengur vit á þeim, þegar við værum orðnir
sjötugir og komnir á grafarbakkann, eða þá að öðru leiti
værum orðnir þeir andlegir þurfamenn, að rétt væri að
jafna við það, að þeir menn hafa áður verið réttlausir
um almennar kosningar.
Að þessu sinni skiptist kjörfylgið því sem næst jafnt á
milli tveggja ágætismanna, Bjarna Jónssonar vígslubisk-
ups og Sigurgeirs Sigurðssonar prófasts, svo að ekki var
meira en eins atkvæðis munur og mundu landsmenn yfir-
leitt hafa sætt sig vel við hvorn þeirra sem væri. En þar
sem nokkrir fleiri prestvígðir menn hlutu fá atkvæði hver,
hafði enginn meiri hluta greiddra atkvæða og var því
kosningin ólögmæt, sem kallað er, og hafði þá veitingar-
valdið rétt til að veita embættið samkvæmt venjulegum
veitingarreglum, svo sem um embættisaldur og önnur verð-
leikaatriði, sem eru fyrir hendi, án þess að binda sig við
kosninguna, einkum ef atkvæðamunur er þá lítill. Hitt er
kunnugt, að kjósendur binda sig jafnan lítt eða ekki við
neinar veitingarreglur.
Frá því að atkvæðatalan var kunn orðin og þangað til
veiting fór fram, var því af almenningi með talsverðri
eftirvæntingu beðið eftir úrslitunum, sem urðu þau, að
veitingarvaldið kaus að fylgja atkvæðagreiðslunni út í
æsar og skipa, eins og áður er sagt, Sigurgeir prófast, sem
hafði einu atkvæði fleira en Bjarni vígslubiskup, sem aft-
ur hafði nokkra aldursyfirburði og hefði því getað búizt
við veitingu úr höndum veitingavaldsins, þegar það var
einrátt orðið um hana.
Aðrir yfirburðir þessara ágætismanna hvors um sig
verða hér ekki lagðir á met, en um það ber kosningin
nægilegt vitni, að báðir eru mikils metnir.
Eðlilega fara ný biskupaskifti ekki fram hjá athygli
þeirra, sem að Morgni standa, fremur en annara lands-
manna, nema síður sé, þar sem verkefni hans er að fjalla