Morgunn - 01.12.1989, Side 13

MORGUNN
KENNINGAR SILVER BIRCH
þið kallið menntaðra huga. Ég myndi láta í ljós boðskap and-
ans í öllum einfaldleika sínum.
Ég myndi ekki segja neitt sem ofbyði skynseminni. Ég
myndi kappkosta að auðsýna kærleika, aldrei átelja í reiði en
höfða alltaf til kærleikans og sanna með boðorðum, dæmum
og öllu því sem ég kvaðst vera — boðberi andans mikla.
Og ég lagði á mig byrði hlutleysisins svo ég myndi ekki
skapa áhrif með tignum persónuleika, titli, stöðu eða frægð,
heldur yrði dæmdur af því sem ég segði og gerði.
Þegar ég var á hinum hærri sviðum á síðustu hátíð, þá
hrósuðu þeir mér og kváðu mig hafa náð miklu af ætlunarverki
mínu. Þá féllu gleðitár niður kinnar mínar. En hlutverki mínu
er enn ólokið. Fleira þarf að gera.
Vegna starfs sem aðrir hafa innt af hendi — þess sama og við
erum að gera — þá er komið meira ljós í efnisheim ykkar,
hamingjan er meiri, tárin færri. Við höfum unnið áfangasigur
yfir dapurleikanum. Við höfum komið mörgum til þess að
leyfa æðra sjálfi sínu að birtast í lífi þeirra. Við höfum hrakið
brott margar rangfærslur hins liðna er hafa hulið augu manna
fyrir réttlæti og sannleika. Við höfum hjálpað til við að frelsa
marga úr fjötrum græðgi og kreddna sem hefur þjakað heim
ykkar í svo mörg ár, forsmánað skynsemina með bjánalegri fá-
kænsku sinni.
Við höfum leitast við - og tekist í nokkrum mæli - að kenna
kærleika og visku hins mikla anda, ekki af hlutdrægni, ekki af
gremju, hefnigirni og reiði, ekki með drepsóttum og pestum.
Við höfum leitast við að nefna Nasaretmanninn sem stórkost-
legt dæmi. Og margir hafa áttað sig á þeirri skynsemi er býr í
kenningum okkar.
Mikið starf hefur verið unnið en betur má ef duga skal. Það
er stríð í efnisheimi ykkar, stríð sem ekki þyrfti að vera, því ef
heimur ykkar þekkti þennan sannleika og lifði eftir honum þá
myndu menn ekki deyða. Menn hungrar, þó gjafmildi andans
mikla bjóði upp á gnægðir matar. Til eru hreysi þar sem börn
andans mikla neyðast til að búa í, svipt fersku lofti, ófær um að
ná til heilsusamlegra geisla sólarinnar, neydd til að lifa án
nægilegs viðurværis. Þar er skortur, eymd og volæði.
11