Morgunn - 01.12.1989, Blaðsíða 42
AF FUNDUM OG NÁMSKEIÐUM
MORGUNN
fólk væri ákaflega mikið í kringum okkur hjónin og heimili
okkar.
Gladys spurði hvort ég tengdist mikið sjó — eða sjávarmál-
um og sagði ég henni að svo hefði verið. Hún spurði hvort ég
hefði ferðast mikið. Komið til norðurlandanna t.d. Noregs og
Svíþjóðar? Já, ég hafði komið til þeirra allra — utan Færeyja.
F>ú hefur komið mikið frá borg til borgar sagði hún í spurnar-
tóni? og játaði ég því. Ertu alveg hættur á sjó. En langar samt
þangað alltaf aftur? Já, já.
Hér kom ungur maður er fórst á sjó og lýsti hún honum. Ég
hvað það vera Sigfús Bergmann Árnason frá Grindavík —
mikinn vin okkar hjóna og kvað hún það rétt vera.
Gladys vildi halda sig meira við sjó og spurði hvort ég hefði
verið meira ofan eða neðan dekks. Ég sagði neðan dekks, í vél.
Þetta þótti henni skrýtið — hér væri svo mikið talað um stýri
og stjórn skipa, og hér væru svo margir er teldu sig hafa verið
með mér og þá mest við stjórn skips.
Ég sagði að þó að ég hefði verið mest í vél, hefði ég einnig
verið á dekki — og reyndar stundum alfarið á dekki og þá sem
slíkur tekið þátt í stýringu skips.
í framhaldi af þessu fannst mér koma fram atvik sem átti sér
stað er ég var á m/s Stapafelli á leið heim frá Hollandi, en þá
varð smá urgur í skipstjóra er fannst ég ekki stýra nógu vel í
þeim hauga sjó og vindhraða er við vorum í, en þetta gekk nú
fljótt fyrir sig og til betri vegar. En sem sagt að mér fannst ein-
hver vera að benda á þetta atvik — einhver sem hafði verið því
máli kunnugur.
Þetta taldi Gladys rétt vera.
Nú spurði hún mig hvort það gæti verið að ég hefði verið til
sjós á stríðsárunum. Já það var ég reyndar nokkru fyrir stríðs-
lok. Já, sagði miðillinn og þá kom fyrir atvik sem hefði getað
skipt sköpum. Ég játti því og taldi að hér væri átt við atvik sem
varð, eitt sinn er við sigldum út Eyjafjörð og ósýnileg öfl réðu
því, að við sluppum við að sigla á tundurdufl. „Já,“ sagði
Gladys „það er hér maður, sem var með þér á bátnum þegar
þetta skeði. Hann er að lýsa því fyrir mér hvað hefði gerst — ef
ver hefði farið — þá hefðuð þið sprungið í loft upp. En sem
40