Morgunn


Morgunn - 01.12.1989, Blaðsíða 48

Morgunn - 01.12.1989, Blaðsíða 48
LEIÐTOGAR BANDAMANNA MORGUNN Winston sá eld í fjarska, gekk þangað og kom þá að húsa- þyrpingu umhverfis kolanámu. Hann barði á dyr eins hússins og sagði húsráðanda að hann hefði lent í slysi. Seinna skrifaði hann: „Sagan rann upp úr mér eins og ég hefði lært hana utan að. Samt hafði ég enga hugmynd um hvað ég ætlaði að segja eða hvernig næsta setning yrði.“ Winston var boðið inn og krafður um meiri upplýsingar. Hann ákvað að segja sannleikann. „Guði sé lof að þú komst hingað“ hrópaði húsráðandinn, „þetta er eina húsið á 32 km svæði þar sem þú yrðir ekki framseldur. En við erum öll bresk hérna og munum koma þér í gegn.“ Húsráðandinn sem var forstjóri ensku kolanámanna í Transvaal hjálpaði Winston að flýja. Churchill gerði sér nú grein fyrir að hann hafði mikilvægu hlutverki að gegna í lífinu. I heimsstyrjöldinni fyrri sagði hann sig úr þingsæti sínu og barðist á vestur vígstöðvunum. Dag einn er hann var með hers- höfðingja sínum, var skotbyrgi hans sprengt í loft upp. Hann sagði seinna. „Og þá fékk ég það á tilfinninguna að hönd hefði á síðustu stundu leitt mig frá feigðarbletti.“ A meðan almenningur í Bretlandi trúði því ekki að það yrði önnur heimsstyrjöld, þá varaði Winston þegar við henni árið 1934. „Þýskaland hervæðist hratt.“ Beiðni hans um meiri hernaðaruppbyggingu var virt að vettugi. Þegar þýski herinn réðst inn í Belgíu og Holland í maí árið 1940, ávítuðu þingmenn ríkisstjórn Chamberlains fyrir um- fjöllun um stríðið og Churchill var kosinn til að stjórna land- inu. Hann sagði: „Mér Ieið eins og ég væri á gangi með örlögun- um og að allt mitt fyrra líf hefði verið undirbúningur fyrir þessa stund og þetta verkefni.“ Churchill kornst hjá slysum og dauða oftar en einu sinni á stríðsárunum vegna andlegra hæfileika sinna. í loftárásum á næturna krafðist hann þess að fara í tíðar öku- ferðir á vettvang og sat hann þá alltaf vinstra megin. í einni slíkri ferð um Richmond Park, Surrey, var hurðin hans megin opnuð. Og að því er virtist að ástæðulausu, þá gekk hann um- hverfis bílinn og settist inn hinum megin. Og þar sem bíllinn 46
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.