Morgunblaðið - 21.09.2009, Blaðsíða 7

Fréttir 7INNLENT
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 21. SEPTEMBER 2009
Eftir Svanbjörgu H. Einarsdóttur
svanbjorg@mbl.is
„BRÁÐUM má ég fara í sund í
fyrsta sinn í tvö ár. Þá ætla ég að
halda sundlaugarpartí því ég veit
fátt betra en sund,“ segir Jóhanna
Helga Sigtryggsdóttir, sem sér fram
á betri tíð með nýju nýra eftir sex
ára veikindi. „Nýrun mín voru orðin
ógurlega slöpp. Undanfarin tvö ár
hef ég verið með kviðskilunarlegg og
þurft að dæla inn í magann á mér
tveimur lítrum af „hreinsivökva“
dag hvern. Nú er því lokið.“
Gömul sál í óléttufötum!
Jóhanna var tvítug þegar hún fór
að kenna sér krankleika. „Ég fór að
vera eitthvað svo slöpp og ómöguleg.
Það tók langan tíma að finna út hvað
að mér væri.“ Ef til vill ekki ein-
kennilegt því sjúkdómurinn sem
hana hrjáði, smáæðabólga, leggst
alla jafna á eldra fólk en ekki korn-
ungar stúlkur. „Ég er kannski svona
gömul sál að á mig sækja sjúkdómar
gamals fólks,“ segir Jóhanna og
flissar. „Ég fékk meira að segja
þvagsýrugigt í tærnar og það hljóm-
ar mjög ellilega! Svo hélt fólk gjarn-
an að ég væri ófrísk,“ bætir Jóhanna
við. „Það sér á kviðnum þegar í hann
er dælt vökva í lítravís. Svo var ég á
sterum sem valda gríðarlegri bjúg-
söfnun og ég blés út. Þannig að ég
sérhæfði mig í óléttufötum í ýmsum
stærðum,“ segir Jóhanna, sem á
feimnislegan hátt grínast með fylgi-
kvilla hins lífshættulega sjúkdóms.
Aðspurð hvort veikindin hafi aldrei
dregið hana niður segir hún svo ekki
vera. „Galdurinn er að eiga góða að
og láta ekki sjúkdóminn taka völdin.
Ég gerði allt sem ég mögulega gat
gert þótt ég yrði að halda mig ná-
lægt rafmagnsinnstungum fyrir
kviðvökvadæluna. Ég fór út með vin-
um mínum, vann hálfan daginn á
leikskóla, fór á hestbak og í sauð-
burð og réttir.“ Jóhanna segist
meira að segja hafa bisað við að
draga í dilka. „Ég fann mínar að-
ferðir við að gera hlutina og það
tókst allt, svona einhvern veginn.“
Jóhanna var úti í sjoppu á
Hvammstanga með vinum sínum að
fá sér í svanginn þegar síminn
hringdi. Tveggja ára bið eftir nýra
var lokið. Degi síðar var grætt í hana
nýtt nýra á Ríkissjúkrahúsinu í
Kaupmannahöfn. „Ég sem hafði ætl-
að heim í sveitina að hjálpa mömmu
að mjólka!“
Hún kveðst hafa verið ósköp veik
fyrsta daginn en svo hafi hún farið
að hressast hratt og vel. „Þetta er
svo skrýtið, mér var alltaf kalt en
núna er mér svo heitt alltaf hreint að
það er eins og ég sé komin á breyt-
ingaskeiðið! Ekki nóg með það held-
ur fékk ég alveg gríðarlega mat-
arlyst. Maturinn á sjúkrahúsinu var
ólystugur en mér var alveg sama því
ég var svo svöng og það var svo
gaman að vera svöng!“
Hlýnaði með nýju nýra
 Jóhanna var tvítug þegar á hana herjaði skrítinn sjúkdómur sem skemmdi nýrun  Fyrir
hálfum mánuði var grætt í hana nýtt nýra eftir tveggja ára bið  Jafnar sig á undraverðum hraða
Morgunblaðið/Kristinn
Ekki lengur kulvís Jóhönnu Helgu var kalt í sex ár. Nýtt nýra kom líkamsstarfseminni hressilega af stað og nú er
henni alltaf sjóðandi heitt, er sísvöng og hlakkar til að fá mat í foreldrahúsum.
Í HNOTSKURN
»Nýja nýrað er grætt í kvið-inn og nú er Jóhanna með
þrjú nýru.
»Jóhanna hvetur alla til aðskrá sig sem líffæragjafa
svo þeir geti orðið veiku fólki
að liði.
»Verður á lyfjum allt sitt lífen segir það smáskammt
miðað við lyfjahrúguna sem
hún hafi þurft undanfarin ár.