Morgunblaðið - 02.10.2009, Blaðsíða 31

Minningar 31
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 2. OKTÓBER 2009
✝ Davíð KristjánGuðmundsson
fæddist í Reykjavík
20. desember 1938.
Hann lést í Kaup-
mannahöfn 20. sept-
ember sl.
Foreldrar hans
voru þau Guðmundur
Pétur Ólafsson, f.
3.10. 1911 á Hellis-
sandi, d. 23.7. 1979,
og Kristín Davíðs-
dóttir, f. 29.3. 1916, í
Flatey á Breiðarfirði,
d. 7.4. 1972. Þau
bjuggu lengst af á Framnesvegi 32
í Reykjavík. Systkini Davíðs eru 1)
Björgólfur, f. 2.1. 1941, maki Þóra
Hallgrímsson. 2) Sigríður, f. 28.9.
1945, maki Gylfi Hallgrímsson. 3)
Björg, f. 1.10. 1949, maki Halldór
Þorsteinsson. 4) Ólafur Kristófer, f.
21.4. 1960, maki Guðný Helgadótt-
ir.
Davíð giftist Lóu Guðjónsdóttur,
f. 21.5. 1938, hinn 24.1. 1960. Þau
eignuðust saman fimm börn.
Drengur, f. 16.7. 1957, d. 16.7.
1957, a) Guðmundur P., f. 31.10.
1958, maki Kristjana Ólafsdóttir,
synir, Ólafur Orri, f. 24.1. 1982,
Helga Guðbjörnsdóttir, f. 1.12.
1967, dóttir Auðbjörg Helga Guð-
mundsdóttir, b) Selma Guðbjörns-
dóttir, f. 10.9. 1969, maki Sveinn A.
Sveinsson, börn þeirra Sveinn Ant-
on og Telma Líf, c) Regína Guð-
björnsdóttir, f. 3.3. 1971, maki
Svanur Kristinsson og synir henn-
ar Guðbjörn Ragnarsson og Krist-
ófer Aron Svansson, d) Hildur Guð-
björnsdóttir, f. 1.3, 1972, maki
Kristján Örn Jónsson, börn hennar
Kamilla Guðjónsdóttir og Friðrik
Máni Ásgeirsson, e) Björk Þráins-
dóttir f. 29.7. 1976, maki Hlynur Þ.
Sigurjónsson, dætur þeirra Diljá
Ösp og Eyvör Eik. Davíð gekk í
Melaskólann og síðan í Gagnfræða-
skóla verknáms. Nam síðan hús-
gagnabólstrun hjá Bólstraranum
hf. og lauk prófi frá Iðnskólanum.
Hann starfaði lengst af við eigin
rekstur tengdan húsgagnaiðnaði
og verslun. Síðustu árin starfaði
hann sem forstöðmaður áfanga-
heimila SÁÁ allt þar til hann fór á
eftirlaun á síðasta ári. Davíð var
mikill áhugamaður um knatt-
spyrnu og dyggur stuðningsmaður
Vesturbæjarliðsins KR. Hann starf-
aði lengi í Lions-hreyfingunni og
var hann virkur í stjórnmálum á
sínum yngri árum. Hann var hesta-
maður um alllangt skeið en síðustu
árin naut hann þess best að vera í
sumarhúsi þeirra hjóna við Gísl-
holtsvatn í Holtum.
Davíð Kristján verður jarðsung-
inn í dag kl. 13 í Neskirkju.
Sindri H, f. 29.6.
1982, og Davíð Krist-
ján, f. 25.3. 1983, b)
Guðjón Ómar, f. 11.8.
1960, maki Sigurlín
Baldursdóttir, synir,
Andri Steinn, f. 12.3.
1979, og Ágúst Úlfar,
f. 30.3. 2000, c) Krist-
ín, f. 24.12. 1963,
maki Ólafur Jón
Kristjánsson, börn
Kristjana Sæunn, f.
29.6. 1991, og Davíð
Kristján, f. 15.5. 1995,
d) Úlfar Þór, f. 21.2.
1973, var giftur Tinnu Hrafns-
dóttur, synir þeirra Hrafn, f. 11.4.
1993, og Orri, f. 8.8. 1998. Davíð og
Lóa skildu árið 1978
Davíð bjó með Kolbrúnu Unu
Einarsdóttur, f, 24.1. 1949, og eign-
uðust þau soninn Einar Björgvin, f.
16.2. 1981. Dætur hans, Embla, f.
16.10. 2004, og Kolbrún Una, f.
13.3. 2009. Davíð giftist eftirlifandi
eiginkonu sinni Geirlaugu Helgu
Hansen, f. 11.8. 1947, hinn 14.6.
1983, og eiga þau soninn Sverri, f.
4.9. 1984. Fyrir átti Helga fimm
dætur sem ólust upp á heimili
þeirra hjóna. Þær eru a) Guðrún
Elsku pabbi. Það er svo skrítið
hvað allt breytist hratt í þessum
heimi.
Ekki grunaði mig að þegar við töl-
uðum saman seinast, rétt áður en þú
fórst út, að það yrði í seinasta skiptið
sem ég heyrði í þér. Eflaust hefði ég
talað miklu lengur og sagt meira af
því sem ég þrái svo mikið að segja við
þig núna.
Ég hefði eflaust þakkað þér fyrir
öll skiptin sem þú gafst mér yfirveg-
uð og góð ráð, allan hláturinn sem þú
vaktir hjá mér með skemmtilegum
sögum, öll skiptin sem þú útvegaðir
mér hjálp þegar ég þurfti svo mikið á
hjálp að halda og allar minningarnar
sem skilja eftir sig svo djúpar tilfinn-
ingar.
Pabbi, það er óhætt að segja að þú
varst einstakur maður sem varst
raungóður og ráðagóður, eflaust eru
einhver mál sem þarfnast þinnar
hjálpar í öðrum heimi. Mál sem þú
ert nú þegar búinn greiða úr.
Ég vil að þú vitir að ég er þér æv-
inlega þakklátur fyrir að hafa gefið
mér allt sem þú gafst mér, menn eins
og þú eru ekki á hverju strái en þú
skildir nú samt eftir þig fimm stað-
gengla fyrir mig, Gumma, Gauja,
Stínu, Úlla og Sverri, fyrir mér munt
þú áfram lifa í þeim og mér.
Ég er ennþá að vonast eftir því
þegar síminn hringir að þú sért á lín-
unni og þarf oft að stoppa mig af við
að hringja ekki í þig, ég hugsa mikið
um það hversu skrítið það verður að
fara á völlinn án þín. Þú sem varst
svo viss um að KR spilaði verr ef þú
værir á vellinum, nú getur þú haft
bein afskipti af gengi okkar manna á
æðri vígstöðvum.
Elsku pabbi, ég er stoltur sonur í
dag, í dag fæ ég að fylgja þér til graf-
ar, í dag fæ ég fylgja einum þeim
allra flottasta ef ekki þeim flottasta
til grafar. Pabbi minn.
Ég mun segja Emblu og Kolbrúnu
Unu allar skemmtilegu sögurnar
sem ég á af þér.
Ég mun segja þær stoltur.
Ég elska þig svo mikið, elsku
pabbi, ég vona að ég hafi sagt þér það
nógu oft.
Þinn
Einar Björgvin.
Tengdafaðir minn Davíð er látinn,
maðurinn með stóra hjartað sem
reyndist honum þó svo erfitt til
margra ára.
Ég hef þekkt Davíð í rúm þrjátíu
ár, hann var aðeins fertugur töffari
þegar að ég hitti hann fyrst og mikið
þótti mér hann myndarlegur.
Hann var líka dulur og eilítið hæð-
inn og það tók mig langan tíma að
komast að kjarna hans. En eftir að
hafa tekist það líkaði mér ákaflega
vel það sem ég fann í honum.
Síðustu árin í fallegu sveitinni okk-
ar, þar sem að við hjónin ásamt
Helgu og Davíð höfum átt okkar un-
aðsreit, ekki svo ýkja langt hvor frá
öðrum, hafa reynst ómetanleg. Á
seinni árum að hafa fengið að fylgjast
með tengdapabba mýkjast og oft fella
tár, þegar ræddar voru sögur frá
æsku hans og systkina hans eða af af-
rekum barna hans og barnabarna.
Ég hygg að hann hafi verið bæði
hamingjusamur og þakklátur.
Þetta blik í augum hans mun lifa
með mér.
Blessuð sé minning Davíðs Krist-
jáns Guðmundssonar.
Kristjana Ólafsdóttir.
Mig langar til að minnast elskulegs
tengdaföðurs minns með fáeinum
orðum.
Fyrsta minning mín um Davíð er
hvað mér fannst hann alltaf flottur í
taujinu og ást hans á mat og áttum
við ófár stundinar saman á
veitingarstöðum í kaupmannahöfn
þar sem Davíð fannst mjög gott að
vera.
Kaupmannahöfn þekkti hann vel
oftar en ekki fórum út að borða á
nokkrumuppáhaldsveitingarstöðun-
um hans eins og Restaurant Skind-
buksen, Hereford beefstow til að
nefna nokkra eins að borða góða rib-
ben steik í Nyhavn og ekki má
gleyma því að það var mikið atriði að
koma við á smurbrauðsstofu og
taka smurbrauð með heim til að
fullkomna góðan dag.
það er gott að hugsa til baka og
rifja upp þann góða tíma sem við höf-
um haft saman.
Megi guð og englar vaka yfir þér.
Þin tengdasonur,
Ólafur Kristjánsson.
Elsku Davíð.
Okkur langar til að minnast þess
tíma sem við fengum að njóta með
þér síðustu 27 ár ævi þinnar, árin sem
þú áttir með mömmu.
Það er víst óhætt að segja að þú
hafir ekki verið öfundsverður þegar
þú tókst þá stóru ákvörðun að taka að
þér fimm stelpur, stelpur á öllum
aldri, stelpur með misjafnar skoðanir
og skapgerð.
Öll eigum við svo góðar minningar,
minningar sem ylja okkur stelpun-
um, mökum okkar og börnum. Húm-
or, hlýju og góð ráð gátum við alltaf
sótt til þín. Það er erfitt að geta ekki
átt þig áfram að en góðar minningar
og góð ráð eiga áfram eftir að veita
okkur gleði og stuðning.
Hugurinn leitar til baka í sumarbú-
staðinn, matarboðin, fríin, í leik og
störf. Nærveru þinnar og þíns bein-
skeytta húmors verður svo sannar-
lega sárt saknað. Við erum svo þakk-
lát fyrir að síðasta árið þitt eigum við
öll svo margar góðar minningar um
ykkur mömmu þar sem okkur lánað-
ist að koma saman óvenju oft. Þessar
stundir ylja okkur núna en minna
okkur svo áþreifanlega á hversu sökn-
uðurinn er mikill.
Við kveðjum þig með söknuði, en þó
meira með þakklæti, því 27 ár eru
langur tími og við nutum þeirra ára
ríkulega í samvistum við þig. Við
kveðjum þig með bæninni sem ávallt
fylgdi þér:
Guð gefi mér æðruleysi
til að sætta mig við það
sem ég fæ ekki breytt,
kjark til að breyta því
sem ég get breytt
og vit til að greina þar á milli.
(Reinhold Niebuhr.)
Stjúpdæturnar Guðrún
Helga, Selma, Regína, Hildur,
Björk, makar og börn.
Elsku afi.
Þeirri tengingu sem ég finn fyrir til
þín fá orð ekki lýst. Sá maður er þú
varst verður eilíft í minningu minni og
gerir mig stoltan af því að vera son-
arsonur þinn. Karakter þinn var
ávallt sterkur og ákveðinn. Hlýr og
ljúfur afi sem var alltaf yfirvegaður og
kærleiksríkur við okkur barnabörnin.
Þú kenndir mér margt án þess að
þurfa að segja mér nokkuð. Sú teng-
ing og tilfinning að fá að verða þess
heiðurs aðnjótandi að vera skírður í
höfuð á afa sínum er vægast sagt
kraftmikil. Þig í hjarta mínu mun ég
ávallt geyma og minningu þinni mun
ég aldrei gleyma.
Þú varst alltaf til staðar er mig
vantaði eitthvað og þá sérstaklega í
þeim stóru verkefnum sem lífið stund-
um leggur á mann. Þú sýndir okkur
þeim, er fetuðu svipaða leið og þú í líf-
inu, með góðu fordæmi hvernig ætti
að ná tökum á lífi sínu. Mér er ein bæn
ofarlega í huga er ég hugsa til þín og
nota ég hana daglega. Sú bæn hefur
haft mikil áhrif á líf mitt og þitt í senn.
Svo hljóðar hún:
Guð gefi mér æðruleysi
til að sætta mig við það
sem ég fæ ekki breytt,
kjark til að breyta því
sem ég get breytt
og vit til að greina þar á milli.
(Reinhold Niebuhr.)
Í hvert skipti sem ég fer með þessa
bæn munt þú vera með mér. Í hvert
skipti sem ég heyri nafn mitt verður
þú með mér. Ég er svo heppinn að fá
þessa tengingu við þig. Verð ég þessa
heiðurs aðnjótandi eins lengi og ég
lifi, og þú verður mér alltaf við hlið.
Ég elska þig, afi.
Þinn
Davíð Kristján Guðmundsson.
Elsku afi, nú ertu farinn frá okkur
allt of fljótt.
Við sem ætluðum að eiga svo
margar góðar stundir saman eins og
við höfum átt með þér.
Við söknum þín óskaplega mikið
og geymum allar okkar góðu minn-
ingar um þig í hjarta okkar.
Við vitum að þér líður vel núna og
vel var tekið á móti þér og þú hugsar
til okkar eins og við hugsum til þín.
Við elskum þig og söknum og vit-
um að þú elskaðir okkur líka og sakn-
ar okkar líka.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
Höndin þín, Drottinn, hlífi mér,
þá heims ég aðstoð missi,
en nær sem þú mig hirtir hér,
hönd þína’eg glaður kyssi.
Dauðans stríð af þín heilög hönd
hjálpi mér vel að þreyja,
meðtak þá, faðir mína önd,
mun ég svo glaður deyja.
Minn Jesús, andlátsorðið þitt
í mínu hjarta ég geymi,
sé það og líka síðast mitt,
þá sofna’eg burt úr heimi.
(Hallgrímur Pétursson.)
Þín barnabörn,
Andri Steinn, Kristjana Sæunn,
Hrafn, Davíð Kristján, Orri,
Ágúst Úlfar, Embla og
Kolbrún Una.
Það haustar að á landinu okkar
góða. Lífsins tíð að kveðja og kaldur
vetur á næsta leyti. Á slíkri tíð kveð-
ur elskaður bróðir og andblær haust-
ins býr í hug. En bjartar og fallegar
minningar af samleið daganna lýsa
um skugga sorgar og saknaðar og
veita huggun og styrk.
Litla heimilið á Framnesvegi 32
var vettvangur æsku og uppeldisára
okkar systkinanna. Kærleiksríkir
foreldrar veittu okkur trausta og
góða forsjá með viðmiðun bestu
gilda. Vinnusemi, nýtni og nægju-
semi var aðalsmerki tilverunnar og
einlæg virðing fyrir menningarverð-
mætum þjóðarinnar. Afi og amma í
föðurætt bjuggu á efri hæð og miðl-
uðu visku sinni og gæsku til barna-
barnanna. Fjölskylduböndin voru
alla tíð afar sterk og gefandi. Heim-
ilið gestkvæmt og vinir og ættingjar
áttu þar vísan samastað og öllum tek-
ið opnum örmum og veittur góður
beini. Lífið var fullt af sólskini og æv-
intýrum og það er þakkarefni að hafa
fengið að alast upp í hlýjum faðmi
foreldra og ástvina og samfélagi
góðra granna.
Davíð var elstur okkar systkin-
anna og góður stóri bróðir. Hann var
dugmikill piltur, lífsglaður og kátur
og vildi öllum vel. Þegar faðir okkar
veiktist alvarlega færðist ábyrgð á
ungar herðar. Ábyrgð sem Davíð
stóð undir og rækti af einlægni og
trúmennsku. Foreldrar okkar létust
bæði langt um aldur fram og þá var
gott að horfa til Davíðs og eiga vísa
umhyggju hans og stuðning.
Davíð vann vel úr sínu, og gekk
ætíð heill að hverju verki. Hann var
góður drengur í besta skilningi
þeirra orða. Hreinskiptinn og fals-
laus maður, sem kom ætíð til dyr-
anna eins og hann var klæddur.
Hann var glæsilegur og myndarleg-
ur á velli. Brosmildur og glaðvær,
hnyttinn í tilsvörum og bjó yfir
skemmtilegri frásagnagáfu, afar
næmur á hið spaugilega í tilverunni
og átti auðvelt með að kitla hlátur-
taugar samferðamanna sinna. Davíð
var dulur maður um sínar innstu til-
finningar og þær bar hann aldrei á
torg. Hann var næmur og á sinn hátt
viðkvæmur og alvörugefinn. Alvar-
leg veikindi sem settu honum kosti
þegar hann var enn á besta aldri,
dýpkuðu sýn hans á grunngildi lífsins
og breyttu viðhorfi hans og hugsun.
Davíð var tvíkvæntur og sex upp-
komin börn lifa föður sinn. Hann var
mikill fjölskyldumaður og góður fað-
ir og börnunum sínum unni hann
framar öllu. Tengdabörnum sínum
og stjúpbörnum reyndist hann trúr
og einlægur vinur og afabörnin öll
voru umvafin kærleika hans og um-
hyggju. Davíð hafði mikið yndi af
ferðalögum heima og erlendis. Hann
var náttúrubarn og sumarhúsið hans
við Gíslholtsvatn var griðareitur þar
sem hann undi sér eins oft og kostur
var.
Davíð gekk ekki heill til skógar
síðustu árin. Hann gekkst undir al-
varlegar læknisaðgerðir á sinni tíð og
náði nokkrum bata. Hann kvartaði
aldrei en brosti þess í stað og sló á
létta strengi og gerði grín að sjálfum
sér. Þau hjónin voru á ferðalagi í
Kaupmannahöfn þegar kallið kom
fyrirvaralaust. Fátækleg minningar-
brot gefa aðeins örlitla sýn á gjöfult
líf og heilladrjúgt lífsstarf en minn-
ingin lifir um góðan dreng.
Söknuður okkar systkinanna er
sár en þökkin stór fyrir samfylgdina,
einlægan bróðurkærleik, vináttu,
umhyggju og trúnað. Veri hann kært
kvaddur og Guði falinn.
Elskulegri eiginkonu, börnum og
ástvinum öllum flytjum við okkar
innilegustu samúðarkveðjur.
Björgólfur Guðmundsson,
Þóra Hallgrímsson, Sigríður
Guðmundsdóttir, Gylfi Hall-
grímsson, Björg Guðmunds-
dóttir, Halldór Þorsteinsson,
Ólafur Kr. Guðmundsson,
Guðný Helgadóttir.
Davíð Kristján
Guðmundsson
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
ÞÓRIR DANÍELSSON
frá Bjargshóli,
Miðfirði,
lést á Landspítalanum miðvikudaginn 30. september.
Útförin verður auglýst síðar.
Margrét Þórisdóttir, Magnús Jónsson,
Daníel Þórisson,
Helgi Þórisson, Ingibjörg Þorkelsdóttir,
Alexander Þórisson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Föðursystir okkar,
RAGNHEIÐUR KARLSDÓTTIR,
Tjarnarlundi 3f,
Akureyri,
lést á dvalarheimilinu Hlíð þriðjudaginn
29. september.
Karl Haraldsson, Steingerður Ósk Zóphoníasdóttir,
Haraldur Haraldsson, Sigurlaug Bára Jónasdóttir
og fjölskyldur.