Svart á hvítu - 01.01.1978, Page 12

M. Já, ég tók þátt í ýmsum samsýningum, en
merkilegasta samsýningin er sú, sem SÚM stóó
fyrir í Fodor-safninu í Amsterdam. Viö vorum þar 12
íslendingar og 5 erlendir gestir. Ég hafði þar 12
gifsbörn og nokkrar objektir. Börnin gerði ég með
því að hella gifsi í barnaföt og rífa síðan fötin utan
af. Þessi börn voru skrítin í laginu og gerð fata-
efnisins kom fram í gifsinu og gaf þessu dálítið
klassiskan blæ, sem mér líkaði vel. Strákarnir
skiþulögðu þessa sýningu mjög vel, fóru til
Amsterdam og höföu gjörningaþrógram sem kvað
hafa verið mjög skemmtilegt. Ég hef jafnvel heyrt
menn í Hollandi segja, að þessi sýning hafi verið
dálítil opinberun fyrir þá. Þeir höfðu víst ekki séð
svo mikið af þess konar list þá. Kannski var þetta
líka þara kurteisi.
St. Árið 1963 voruð þið Dieter og Magnús í
Skeifunni með húsgagnaverslun, sem þið
köliuðuð Kúluna. Hvers vegna stofnuðuð þið
Kúluna og hvernig tókst til með fyrirtækið?
M. Ætli þetta hafi ekki verið tilraun til andófs
gegn skandinavisku kúnsthandverki í húsgagna-
gerð, lampagerð, öskubakkagerð og reyndar alls
konar umhverfismótun. Hér var þá þessi harð-
viðaralda eða tekkalda. Ekkert var nothæft nema
það væri úr tekki eóa eik, kannski sandblásinni eóa
brenndri og í þessu var svona hálfgeld tilfinninga-
semi. Þetta féll bara ekki inn í okkar hugmyndir um
myndlist eða formsköpun og var einfaldlega alltof
væmið fyrir okkar viðhorf. Það var Magnús í
Skeifunni sem gerði þetta mögulegt, hann var
kunningi Dieters. Við teiknuðum húsgögn og alls
konar hluti, en Magnús sá um framleiðsluna mest
megnis. Dieter var potturinn og pannan í öllu
saman.
St. Seldist eitthvað af þessu?
M. Þaó seldist nú eitthvaö, já. En þetta varð
aldrei vinsælt. Við héldum líka, að við gætum gert
þetta voðalega ódýrt, en sú varð ekki raunin því vió
komumst aldrei lengra en að smíöa prufustykki og
þau eru náttúrlega alltaf dýr. Ef hægt heföi verið að
fjöldaframleiöa hefði þetta getað oröið mjög ódýrt.
St. Já, svo kemur ládeyðuskeiðið, er það ekki?
Hvað gerðirðu á þeim tíma?
M. Ég gerði nú þaó sama og ég hef alltaf gert.
Ég vann fyrir mér í leikhúsunum af og til, þegar mér
buðust verkefni. Þá tók ég flest þaö sem bauðst. Nú
ég var svona dálítið við auglýsingagerö. Vann á
auglýsingastofu af og til og svo var ég eins og grár
köttur við allar vörusýningar. Tók aö mér verkefni
þar.
St. Þú hefur lært af því að vinna svona fjöl-
breytt störf, er það ekki?
Flæðarmál 1976 glbs
10