Austurland - 20.12.1989, Blaðsíða 7

JÓLIN 1989.
7
-A myndinni eru Magnús Hermannsson Neskaupstað og Reynir Þorsteinsson
að það gæti stuðlað að hagstæð-
um kosningaúrslitum til alþing-
is. Árangurinn var þó ekki sem
skyldi, kannski vegna þess að
óhlutvandir menn fundu kass-
ann þar sem hann var bundinn
upp við sperru í fjárhúsinu, fal-
inn í pokum.
Sá sem gekk frá kassanum
þóttist verða þess var að fiktað
hefði verið við hann og gaf það
ótvírætt í skyn að það hefði
valdið því að kosningin hefði
farið á annan veg en til var
ætlast.
Héðann úr glugganum blasa
við Hrollaugshólarnir, kletta-
þyrping niður við sandinn og
brúin yfir Fellsá er norðvestan
á Hólunum.
í Hrollaugshólum var talið að
landnámsmaðurinn frá Breiða-
bólsstað, Hrollaugur Rögn-
valdsson hefði verið heigður.
Haugur hans átti að hafa verið
í skarði milli Austur og Vestur-
Hóla sem Fellsá rennur nú um.
Og fyrir landi blasa við Hroll-
augseyjarnar þrjár með vita á
þeirri austustu. Hann var
byggður laust eftir 1950. Þór-
bergur sagði að vitinn óprýddi
mikið eyjarnar.
í mínu ungdæmi var talið
öruggt, að í Hrollaugshólum
byggi huldufólk. Sagt var að
kona ein úr Öræfum hefði eitt
sinn verið á ferð með fleirum,
yfir Breiðamerkursand og henni
sagðist svo frá að þegar ferða-
fólkið kom austur undir Hroll-
augshóla hafi hún séð þar blóm-
lega huldufólksbyggð með
mörgum ljósum í gluggum. Hún
var sögð skyggn.
Afi minn, Þorsteinn Arason
á Reynivöllum heyjaði eitt sinn
lítilsháttar í Hrollaugshólum,
en það átti eftir að koma honum
í koll því veturinn á eftir missti
hann úrvalshest sem hann átti
úr einhverjum undarlegum
sjúkdómi. Því var kennt um að
hann hefði heyjað í Hrollaugs-
hólum.
Árið 1974 var Hafsteinn heit-
inn miðill hér á ferð og hélt
skyggnilýsingarfund á Höfn.
Hann kom á leigubíl frá Reykja-
vík. Bílstjórinn sem ók Haf-
steini hafði orð á því við mig
hversu miðlinum hefði fundist
huldufólksbyggðirnar blómleg-
ar í klettunum þegar komið er
af Breiðamerkusandi. Þar átti
hann greinilega við Hrollaugs-
hóla.
Hér niður undan orlofshúsun-
Frá Reynivöllum 1937.
Reynivöllum.
um er túnið með öllum sínum
spildum eða skákum sem hver
um sig hafði sitt sérstaka nafn.
Þarna var Mosatúnið, Flatatún-
ið, Vondaskák, Guðrúnartúnið,
Hundraðstúnið og Traðarskák
svo eitthvað sé nefnt. Þarna stóð
maður stundum kófsveittur við
slátt, grasið gjarnan þurrt við
rótina og ljárinn bitlaus og mað-
ur óskaði þess svo sannarlega að
var horfinn til skemmtilegri við-
fangsefna.
Ég minnist þess eitt sinn við
slíkar aðstæður að okkur er litið
austur á þjóðveginn að maður
kemur stikandi með staf í hendi
og gengur hratt. Það leyndi sér
ekki að hér var á ferð Þórbergur
Þórðarson. Hann var þá sem
oftar staddur á Hala. Það voru
alltaf ánægjulegar stundir þegar
Þórbergur var á ferð. í þetta
sinn stikaði hann hröðum 0
þlÓOVILIINN
nýtT
þJÓÐVILJINN
þar sem hjartaö slær
ítit
diað
4iSiðleys
— * Sigló
„Það er sko mjög mikilvægt að skoða málin sjálfur frá öllum hliðum.
Annars færi maður að trúa alskyns vitleysu sem uppá mann væri
troðið.
Til vinstri