Vera - 01.12.1995, Blaðsíða 37

i

mótmæla hvemig staðiö var aö ráðningunni.
Svo æxlast málin þannig aö mér var dæmt
starfið, bæði hjá kærunefnd og Héraösdómi í
fyrra vegna þess að Jafnréttislögin meta bara
þann sem fékk starfið og þann sem kærir. Svo
snerist málið allt í einu um þetta enda þótt ég
sjálf hafi alla tíð talið að allt annar maöur ætti
að fá starfið. Og erfiðast í því finnst mér að
vera orðin svona fullorðin."
- Hvaö meinaröu? Aö þaö sé fariö aö slá út í
fyrir þér af því aö þú ert oröin fulloröin eöa aö
fullorönar konureigi aö sætta sig viö ranglæti?
„Nei, ég segi kannski ekki að það eigi aö af-
skrifa mann... En þetta var bara eitthvað svo
fjarstæðukennt aö viö værum þarna tvö svona
fullorðin - hann er eldri en ég - að bítast um
starf sem hvorugt okkar átti að fá. Ég hafði í
rauninni aldrei haft neinn metnað í þetta starf,
þar lágu mínar efasemdir. Og þess vegna var
líka erfitt að vera upp á þessum hetjustalli."
- Varöstu vör viö opna vanþóknun?
„Já, já. Maður sagði til dæmis viö mig á
mannamóti innan um fullt af fólki að hann væri
ekki með nokkra konu í vinnu, þær væru bara
ómögulegar með allt þetta kvenréttinda-
brambolt. Eins lét kunningjakona mín þau orð
falla í hópi fólks að ég hefði látið mana mig
upp T þetta. En flestir sýndu stuðning."
Með almennilega rakspíralykt
- Svo kemur þessi dómur núna þegar máliö
er endurupptekiö, dómur með almennilega
rakspíralykt, eöa þannig...
„Já, mér brá ansi mikið fýrst. En svo var ég
bara eitthvaö svo viss. Það hefur aldrei
verið minnsti vafi í mínum huga að ég er
hæfari en hann í þetta starf."
- Þaö eru margir reiöir yfir þessum
dómi. Ert þú ekkert reiö?
„Nei ég er ekki reið, mér finnst ég bara
hafa orðið sterkari. Ég fór í þetta til þess
að losna viö þennan sársauka og til að
halda sjálfsvirðingu og mér finnst ég geta
það. Á þessari stundu, þegar dómur er
fallinn og máliö tapað þá er ég vissari í
minni sök en nokkru sinni fyrr. Ég veit aö
fólk á vinnustaðnum hefur staðiö þarna á
göngunum og talað um ráðninguna en
ekki þorað að standa við það þegar á
reynir. Mér finnst ég hafa verið heiðarleg
að reyna aö gera eitthvað í málinu því
þessi ráðning var glórulaus. Núna finn ég
bara svo mikinn styrk... “
- En hverniggeturöu veriö svona brött meö tap-
aö mál?
„Mér finnst ég geta borið höfuöið hátt og mætt
umheiminum með reisn. Það gekk svo yfir mig
að lesa dóminn. Þar er endurtekiö allt það sem
vörnin gekk út á, að gera lítið úr mér og mínum
störfum og upphefja hann. Allir hlutir eru orð-
aðir heldur fínna eftir að hann tekur við þeim,
ég vann „almenn skrifstöfustörf" en það heitir
„stjórnun" þegar hann gerir þaö. Ég „vélritaði
ráöningarsamninga" en hann „annast ráöning-
ar". Svo er dálítið skemmtilegt að fjarvista-
skráin, sem hvert 15 ára barn getur gert, er
orðin svo mikilvæg núna að hún er teiknuð í
sér kassa á skipuritinu (hlær...). Dómarinn hef-
ur líka séð ástæðu til þess aö tilgreina að
menntun þess sem var ráðinn, barnaskóla-
próf, jafngildi gagnfræðaprófi. Við höfum nátt-
úrulega hvorugt neina sérstaka menntun... ég
hef þó mitt Samvinnuskólapróf og langt komin
með öldungadeild, en að fara að gera bamaskóla-
próf jafngilt gagnfræðaprófi bara af því aö karlmað-
uráíhlut, þaðernúdálítiðspaugilegt(hiær...). Það
er líka fáheyrt að vera dæmdur til að greiöa máls-
kostnað eins og mér var gert í jæssum dómi. Það
eru skýr skilaboð dómarans um að málsókn af
þessu tagi sé argasta framhleypni."
- Viöbrögö þín minna mig dálítiö á hvernig Brí-
et Bjarnhéöinsdóttir tók mótlæti á sínum tíma,
þegar hún sagöi aö þaö væri saltkorn í matinn
sinn...
„Já, mérfinnstekki að égsé á neinum stalli núna."
- Núna ertu komin niöur afstallinum og finnst
þér þaö betra? Samræmist þaö eitthvaö betur
kvenímynd þinni?
„Nei, nei ég er ekkert að meina það. En ég
varð að skoða þetta alveg niður í kjölinn,
skoöa hug minn upp á nýtt og endurmeta allt.
Mér leið mjög illa eftir að málinu var vísað aft-
urtil Héraðsdóms og held aö ég hafi verið búin
að taka þetta allt út áður en dómurinn féll.
Þetta var mikill léttir þótt tapið væru vonbrigði.
Þetta hefur styrkt mig, það er eins og ég hafi
losnað við einhvern klafa..."
- En ertu ekkert hrædd um aö Hæstiréttur
dæmi þér líka í óhag?
„Jú, ég á alveg eins von á því, miðað við hvern-
ig vitnaleiðslurnar voru. En ég er tilbúin að láta
reyna á þetta til hlítar og ég sé alls ekki eftir að
hafa fariö í þetta. Ég vona auðvitaö að máliö
vinnist í Hæstarétti því það verður auðveldara
fyrir aðrar konur að kæra þegar kominn er
dómur. Ef maður er beittur svona miklu rang-
læti þá verður maður aö gera eitthvað. Það er
voðaiega erfitt að halda áfram á vinnustað eft-
ir svona niðurlægingu, þaö þarf alveg sérstak-
an karakter til að láta bjóða sér slíkt."
- En ef máliö tapast líka í Hæstarétti, er þá
dómstólaleiöin ónýt?
„Það yrði minna áfall fyrir mig eftir að vera búin
aö ganga í gegnum þetta. Ég er sannfærð um
að ég hef réttan málstað að verja og ég vona
auövitað að æðsti dómstóll landsins horfi ekki
meö velþóknun á ranglætiö, þara ef það er
tæknilega nógu vel útfært. En ef málið tapast
er umræðan þó alltaf komin. Núna er búið að
draga þessar hindranir fram í dagsljósiö, að
það eru mismunandi viðhorf til hlutanna og
ólíkt orðalag eftir því hvort karl eða kona á í
hlut. Kannski þurfum við konur aö fara
að venja okkur á meira titlatog, ég veit
ekki. Annað sem ég flaskaöi á, eins og
svo margar konur gera, það eru starfs-
lýsingar, þær eru mjög mikilvægar. Svo
verðum við konur að berjast fyrir betri
Jafnréttislögum ef þessi reynast alveg
tannlaus."
- Ertu ekkert hrædd um aö veröa núna
sett upp á stall fyrir aö vera svona góö-
ur tapari, „hún er bara fædd til aö tapa
þessi"?
(Skellihlær.) „Nei ég er auövitað ekkert
ánægð með að hafa tapað. Þetta var
auðvitað áfall, en ég varð aö horfast í
augu við þetta ogtaka þessu, það er ekk-
ert hægt að hlaupa í felur. Núna er þetta
staöreynd og mér finnst ég koma sterk
og heil út úr því. Ég veit í hjarta mínu aö
ég er að gera rétt. Ég finn þaö bara."
j£nný sigfúsdóttir