Ritmennt - 01.01.1999, Síða 54

AÐALGEIR KRISTJÁNSSON
Þorsteinsson var Vigfús Erichsen. í bréfi til
Bjarna 30. apríl 1839 greindi hann frá því að
Þorgeir hefði fengið prestakallið Glólund á
Lálandi um síðustu áramót, gott brauð og
vel í sveit sett, og nágrannaprestar væru
skyldir konu Þorgeirs. í bréfinu greindi Vig-
fús einnig frá félagsfundi í Hafnardeild Bók-
menntafélagsins 27. mars þar sem Finnur
var einróma kjörinn forseti með 33 atkvæð-
um. Um kvöldið fjölmenntu menn til Þor-
geirs. Hann, Vigfús og nokkrir aðrir urðu
fyrstir heim til Þorgeirs sem tjáði konu
sinni að von væri á Finni ásamt fleiri gest-
um. Vigfús óskaði þess að Bjarni hefði séð
augnaráð frúarinnar sem lét í ljós að ráðlegra
væri fyrir Finn að koma elcki of nærri sér.
Menn sögðu að slíkar viðtökur væru óvið-
eigandi og þegar Finnur kom tók hún á móti
honum með viðeigandi hætti en blóðroðn-
aði þegar hann birtist. Vigfús sagðist hafa
verið nærstaddur til að koma í veg fyrir að
eitthvað bæri út af en allt hefði farið vel.65
Þorgeir varð aðstoðarprestur við Brimar-
hólmskirkju við árslok 1830 og féklc veit-
ingu fyrir öðru trúkennaraembættinu við
kirkjuna 29. ágúst 1835 og var prestvígður
25. september sama ár. Hinn 1. janúar 1839
fékk hann veitingu fyrir Glólundi og Gras-
haga.
Þorgeir undi vel hag sínum í Glólundi og
svo er að sjá sem hann hafi komist þar í
nokkur efni því að Brynjólfur Pétursson
fékk 500 dala lán hjá honum sem seint gekk
að greiða.66 í bréfi til Bjarna Þorsteinssonar
14. apríl 1840 segist Þorgeir vera guði þakk-
látur en hann sakni þess að hafa engan ís-
lending til að tala við á móðurmálinu.
Hætta sé á að týna málinu niður þegar það
heyrist ekki langtímum saman. Þorgeir
RITMENNT
bætti því við að í næsta nágrenni við hann
búi prestsekkja og systir hennar, dætur
Klogs kaupmanns í Vestmannaeyjum. Þær
hafi komið ungar að árum til Danmerkur
en ekki haft neitt samneyti við Islendinga
og týnt málinu niður svo að það veiti hon-
um takmarkaða gleði „að skrafa íslensku
við þær".67
Þetta virðist skjóta nokkuð skölcku við
því að Þorgeir skrifaði jafnan bréf sín á
dönslcu. Jón Sigurðsson og Þorgeir skrifuð-
ust á í þrjá áratugi og eru bréf beggja varð-
veitt. Bréfaskipti þeirra hófust 1840 og þeim
lauk 1869. Bréf Þorgeirs eru nær öll varð-
veitt í bréfasafni Jóns Sigurðssonar í Þjóð-
skjalasafni íslands.68
Þorgeir mun hafa átt töluvert upplag af
bókum sem hann hafði gefið út á eigin veg-
um eða með öðrum hætti og margir urðu til
að leita eftir að fá þær keyptar. Jón Sigurðs-
son varðveitti mikið af gögnum sem lutu
að bóltsölu Þorgeirs eftir að hann fór frá
Höfn þar sem hann mun liafa greitt götu
þessara viðslcipta fyrir Þorgeir.
Jón skrifaði Þorgeiri fréttir af framvindu
mála á íslandi og tíðindi af íslendingum í
Kaupmannahöfn og heima. Eins og vænta
mátti voru stjórnmálin mjög í forgrunni í
bréfum hans.
Bréf Þorgeirs til Bjarna Þorsteinssonar
bera þess vott að hann fylgdist með lifandi
áhuga á því sem gerðist á íslandi og meðal
íslendinga í Höfn. Hann skrifaði Bjarna á
dönsku en skaut stundum inn orði eða setn-
ingu á íslenslcu.
65 Sama handrit.
66 Brynjólfur Pétursson. Btéf, bls. 144.
67 Lbs 339 b fol.
68 Þjóðskjalasafn íslands. E. 10, 15.
50