Ljósmæðrablaðið - 15.12.2003, Blaðsíða 13
móti okkur, sýndi okkur deildina og svaraði
spurningaflóði okkar af stakri þolinmæði.
I Færeyjum fæðast 700 börn á ári þar af 600
í Þórshöfn. Það er fækkun ffá þvi um 200 fyrir
kreppuna fyrir ca. 10 árum en lægst fór talan
i 400. Þarna er fæðingadeild, sængur-
kvennadeild og vökudeild allt á sama ganginum
og einnig fer mæðraskoðun fram á göngudeild
spítalans. Konur með alvarleg vandamál, slæma
preeclampsiu, hótandi fyrirburafæðingu fyrir
30 vikur eða mikið dysmatur fóstur eru sendar
til Danmerkur. Það tekur 2 klst. að fljúga
þangað en þarna er sem sagt aðstaða fyrir
fyrirbura, pínkubörn, og veik börn og koma
þessar konur stundum aftur eftir fæðinguna og
liggja sængurleguna þama.
Á Landssjúkrahúsinu vinna 12 ljósmæður og
sjá um mæðraskoðun, fæðingar og sónar en
sængurlegan er í höndum hjúkrunarfræðinga.
Góð samvinna er á milli stéttanna. Sónar er
gerður við 19. viku og einnig eru gerðar
ástungur hjá konum 35 og eldri. Eitthvað er
um snemmsónar og hnakkaþykktarmælingu
að okkur skildist en líklega bara fyrir
áhættuhópa. Ef eitthvað athugavert finnst í
sónar er upptaka send til Danmerkur.
Þó margt gott megi segja um fæðingarorlofsmál
á Islandi er eitt sem við þyrfitum að taka okkur
til fyrirmyndar frá Færeyjum. Þar geta konur
byrjað í orlofi 4 vikum fyrir áætlaðan
fæðingardag án þess að vera “veikar” og fá
vottorð og án þess að fæðingarorlofið skerðist
en það eru 6 mánuðir á fullum launum.
Keisaratíðnin þarna er 14%, reyndar er spuming
hvort hægt sé að bera það saman við okkur
þar mestu vandamálin fara annað. Við höfðum
heyrt að börn fæddust svo stór í Færeyjum en
líklega munar ekki miklu á okkur, 16 merkur
er algengt.
Fæðingarstofurnar vom um margt líkar okkar,
húsnæðið þó eldra og rúmin gömul en ýmis
útbúnaður til hjálpar í fæðingu, rimlar á
veggjum til að hanga í og hægt að nota vatnsböð
á 1. stigi. Útsýnið úr stofunum heillaði okkur,
fjöll, haf, vogskorin strönd og kind á beit og
mætti lýsa því sem athyglisdreifandi og
slakandi og þar með verkjastillandi!
Sem verkjameðferð er mikið notuð nálastunga
og hefur svo verið til marga ára. Einnig er
notað glaðloft en Petidín frekar lítið. Hægt er
leggja epidural en bara á daginn þar sem ekki
eru vaktir hjá svæfingarlæknum til þess.
Þarna er sérstakt herbergi þar sem foreldrar
geta átt notalega stund eftir fæðinguna, fengið
til sín systkini og afa og ömmu, og notið
veitinga með þeim. Útbúið er blað með
upplýsingum um fæðinguna og stimpluðu
fótafari.
Sængurlegan er 5 dagar en konur geta einnig
valið að fara heim eftir 6 klst. ef allt er eðlilegt
og heimsækir þá ljósmóðir af fæðingardeildinni
þær næstu daga. Ungbarnavernd er í höndum
hjúkrunarfræðinga á heilsugæslustöð.
Elsa sýndi okkur deildina og var okkur
vinsamlega tekið og að lokum voru okkur
bornar veitingar og myndir teknar. Okkur tókst
næstum að verða okkur til skammar þegar við
tókum myndir af hver annarri við dyr sem á
stóð WC, Bert starvsfólk.
í lok heimsóknarinnar kom i ljós að Elsa var
búin að finna fyrir okkur heppilegan stað til
að heimsækja næsta kvöld, hún las okkur
greinilega rétt þegar hún giskaði á að vildum
gjarnan dansa en helst ekki innan um mínus
25 ára! Við áttum að fara á Kaggan og þar ætti
hann Jens von á okkur. Það stóðst auðvitað
allt, meira um það seinna.
Eftir að heimsókn okkar á sjúkrahúsinu lauk
röltum við um bæinn og leiðin lá í kringluna,
mollið eða hvað sem köllum það. Þarna heitir
það SMS, nútímalegt nafn, ekki satt. Fínn
staður, ekki stór, en allt til sem þarf. Enn var
farið í búðir og komumst við að því að þarna er
flest eitthvað ódýrara en heima og matur mun
ódýrari. En hvar er það ekki?
Næsti viðkomustaður var Norðurlandahúsið
sem átti tuttugu ára afmæli um þessar mundir
og var mikið um að vera kringum það. Við
gátum ekki nýtt okkur dagskrána en skoðuðum
húsið og fengum okkur hressingu.
Um kvöldið skáluðum við í kampavíni fyrir
okkur sjálfum og borðuðum síðan á hótelinu
veislumat, færeyskan og alþjóðlegan í bland.