Læknablaðið - 01.11.1939, Blaðsíða 16

136
LÆ K NAB LAÐIÐ
isk. Við affection í sin. front. og
cell. ethm. byrjar oedemið á efra
augnloki, en við affection í sin.
max. á neðra augnloki. En þetta
er aðeins í byrjun og breiðist oe-
demið fljótt yfir á bæði augnlokin
jafnt. Það breiðist líka fljótt yfir
á nágrennið og jafnvel þeim meg-
in, þar sem engin affection finst,
svo myndin getur vilt mann.
Stundum er greinilega hægt að
finna infiltration, og sé abscess í
orbita er hægt að finna þar fluc-
tuation.
15 sjúkl. (56%) höfðu bólgu í
subconjunctivala vefnum, chem-
osis. Það gat verið lítilsháttar
bólga í canthi eða aðeins canthus
internus, en stundum var bólgan
svo mikil að þetta líktist prolaps
á milli augnlokanna. Venjulega
kemur chemosis fyrst fram eftir að
það er komið talsvert oedem á
augnlokin, og oftast við abscessa
í orbita eða í periorbita. Þetta
symptom, eitt út af fyrir sig, hef-
ir hvorki diagnostiska né progn-
ostiska þýðingu, því chemosis get-
ur verið bæði á háu og lágu stigi
við litlar breytingar, en getur
vantað þótt miklar breytingar
finnist í orbita.
Venjulega sjást engar breyting-
ar á conjunctiva eða cornea en
nokkrir sjúkl. fengu þó væga con-
junctivita, og í litteratúrnum er
getið um væga keratita.
Þegar sjúkdómurinn er á byrj-
unarstigi eru hreyfingar augans
venjulega ótruflaðar. Sökum þess
að oedemið á augnlokunum oft er
mikið, getur verið erfitt að sjá
hvort eru truflaðar hreyfingar.
Abduktion og hreyfing upp á við
eru þær hreyfingar, sem fyrst
truflast. Bulbus getur líka orðið
alveg óhreyfanlegur, og kemur
það helst við abscessa og phleg-
mónur, en getur einnig komið
fyrir þótt tilfellin séu væg, eins
og líka getur komið fyrir að hreyf-
ingar eru ótruflaðar í tilfellum,
sem eru á háu stigi.
Augnrannsóknir voru gerðar, að
svo miklu leyti sem unt var, því
börn var ekki hægt aö rannsaka
á þann hátt, en það fundust sjald-
an symptom frá innra auga. Eg
ætla heldur ekki að fara nánar
út í þetta. f litteratúrnum er í sam-
bandi við þessa sjúkdóma, minst
á oculerar komplikationir eins og
minkað sjónsvið, papilhyperaemi,
stasepapil, centralscotom, throm-
bosis venae centralis, retinablæð-
ingar, retinalosanir og atrophia n.
optici.
í statistikum er þess getið, að
í 12% komi fram sjóntruflanir,
sem hverfi aftur, en í 16% komi
varanl. amaurosis. Sjóntruflanir
þessar koma mest fram við aff-
ectionir frá sin. sphenoid., cell.
ethmoid, post. og sin. max., en síð-
ur við affectionir frá sin. front.
í nokkrum tilfellum fanst stase-
papil og í einu tilfelli sjónmissir
á öðru auga (eftir odontogen aff-
ection). Að það fundust svo fá til-
felli með augnkomplikationir, vil
eg þakka því að sjúkl. kornu svo
snemma undir læknishendi, en sta-
tisktikurnar byggja á þeim tilfell-
um, sem eru birt í tímaritum, oft
einmitt vegna komplikationa í
augum, og af því verður hundr-
aðstalan svo há. Onodi minnist á
að sjóntruflanir finnist sérstaklega
þegar nefafholubólgur eru á vægu
stigi, en vanti oft þegar bólgurnar
eru á háu stigi.
Eins og séð verður, eru ytri
augnsymptomin mjög áberandi og
oft heiftarleg og verður þeirra
snemma vart. En aftur á móti er
það sjaldgæft, að sjúkl. segi sjálf-
ir til um einkenni frá nefi. Venjan
er sú, að læknirinn verður að
spyrja um þessi einkenni, hvort
hafi verið nefrensli. Það getur ver-
c