Þjóðin: tímarit sjálfstæðismanna - 01.04.1938, Blaðsíða 8

Þ J O Ð I N
60
þykkja liana, og sáttasemjara ekk-
ert vald gefið til að fresta vinnu-
stöðvun. Frumvörpin voru því fálm,
sem varð að engu á þinginu. Sjálf-
stæðismenn báru fram sitt frum-
varp á ný, en það varð ekki út-
rætt.
Þegar hér er komið málum, sum-
arið 1937, er nauðsynlegt að gera
í stuttu máli grein fyrir afstöðunni
í vinnumálunum, elcki eingöngu
eins og hún hirtist á Alþingi, held-
ur einnig í blöðum, á mannamót-
um og i samningum milli vinnu-
veitenda og verkamanna.
Blöð kommúnista og Alþýðu-
flokksins liöfðu alla stund frá því
að frumvarp sjálfstæðismanna var
horið fram, viðhaft hinar gegndar-
lausustu æsingar gegn því. Frum-
varpið var nefnt „þrælalög", og
undir slikri yfirskrift rituðu jafnvel
menn eins og Guðm. Ó. Guðnnmds-
son, þáverandi formaður Ðagsbrún-
ar, og Sigurjón A. Ólafsson í Al-
þýðublaðið, en hinn síðarnefndi var
í vinnulöggjafarnefnd þeirri, sem
atvinnumálaráðherrann skipaði og
hafði því auðvitað fullan kunnug-
leika á málinu. Sjálfur formaður
Dagshrúnar hélt því fram í æsinga-
skyni gegn frumvarpinu, að í því
væri gert ráð fyrir dómstól, er á-
kveða ætti kaup verkamanna og
kjör, og þessi höfuðlýgi andstæð-
inga vinnulöggjafarinnar var end-
urtekin í blöðum og á mannfund-
um hvað ofan í livað.
Kosningaáróður kommúnista og
alþýðuflokksmanna hafði mjög ill
álirif á vinnulöggjafarmálin al-
mennt.
í kosningabardaganum var vinnu-
löggjöfin afflutt á hinn versta hátt,
og almenningi gefnar alrangar hug-
myndir um eðli og tilgang slíkrar
löggjafar. Kommúnistar kröfðust
Jjess, að engin vinnulöggjöf yrði
sett, og sósíalistar þorðu ekki ann-
að en danza eftir þessari söniu
pípu frammi fyrir kjósendunum.
Sumstaðar var talað um i blöðum
og á mannfundum ])essara flokka,
að setja vinnulöggjöf, sem fæli ein-
göngu í sér aukningu verkfallsrétt-
arins, og er þó vandséð, hvernig sá
réttur getur verið meiri en liann er
nú í framkvæmdinni.
En það merkilega skeður, að ein-
mitt um svipaðar mundir sem áróð-
urinn gegn vinnulöggjöfinni er sem
mestur, gerir Verkamannafélagið
Dagsbrún í Reykjavík þ. 24. júlí
samning við vinnuveitendúr, þar
sem slegið er föstu því grundvall-
aratriði vinnulöggjafar, að skylt sé
að fresta verkföllum takmarkaðan
tíma, meðan á sáttaumleitunum
stendur. Nánar tiltekið fól samning
urinn við Dagsbrún í sér eftirfar-
andi alriði:
a) Að allan ágreining, sem rís út
af samningnum, skuli leggja
fyrir sátjanefnd.
i>) í sáttanefnd skuli rannsaka á-
greiningsatriðin og þrautreyna,
hvort ekki sé unnt að leysa við-
komandi deilu friðsamlega.
e) Að óheimil sé vinnustöðvun út
af ágreiningi, fyrr en vika er
liðin frá þvi sáttaumleitanir hóf-
ust.
Þrátt fyrir allar æsingar í hlöð-
um og á mannfundum færðist þó