Helgafell - 01.12.1955, Page 16

14
HELGAFELL
[
Magnús léti mig persónulega finna fyrir því ráðríki skapsins, er ýmsir þóttust
kenna í viðbrögðum hans, og tíðum reyndist hann mér barnslega einlægur og
hjartahlýr Er mér ljúft að minnast margra slíkra stunda allt frá því, er vin-
átta okkar hófst fyrir þrjátíu og fimm árum, og fram til síðasta dags.
En nú að leiðarlokum verður mér Magnús ef til vill hugstæðastur eins
og hann kom mér fyrir í árdaga æskunnar, þegar draumurinn um hinn gáf-
aða og glæsilega ungling var óráðinn og aldur og lífsreynsla höfðu enn látið
hina tæru skál lífsins óblandna. Orlög hans vekja upp forna spurningu um
samstöðu lífs og listar, og ég er persónulega ekki í neinum vafa um það, að
Magnús Asgeirsson hafi að sínum hætti fórnað lífinu fyrir listina. Aðra menn
þekki ég líka, sem hafa af engu minni fórnarlund og sársauka lagt áskapaða
listhneigð í sölurnar fyrir þær hversdagslegu skyldur, sem samneytið við óskáld-
legt mannfélag lagði þeim á herðar. £g geri ekki upp á milli þessara manna.
Lífið og listin á báðum mikið upp að unna, en hvorugur er einhlítur til leiðar-
ljóss. Aðeins í náinni og flekklausri sambúð getur listin og lífið þjónað þeim
tilgangi, sem einn er mönnum og guði sæmilegur, að stefna öllu í tilverunni til
æ meiri hamingju og þroska.
Tómas Gu&mundsson.