Ægir - 01.10.2007, Blaðsíða 36

3
L A X V E I Ð I
veiðin í öðrum ám á listanum
minnkar milli ára.
Hamfaraástand lengst af
sumri
Veiðisumarið 2007 telst ekki
fyrst og fremst merkilegt fyrir
það að laxveiðin var góð
þegar upp var staðið. Ótrú-
legar sveiflur í vatnsbúskap
ánna verður sennilega það
sem menn minnast helst. Vart
er hægt að segja að komið
hafi deigur dropi úr lofti
Vestan- og Sunnanlands frá
því í byrjun júní og þar til
komið var fram yfir 20. ágúst
og annars staðar voru þurrk-
ar lengst af sumri áberandi.
Til marks um vatnsskortinn
má nefna að í ræðu Bjarna
Júlíussonar, fráfarandi for-
manns SVFR á aðalfundi
félagsins, kom fram að í
Borgarfirði hafi ríkti hálfgert
hamfaraástand framan af
sumri eða allt fram yfir miðj-
an ágúst. Vatnsbúskapurinn í
dragánum hafi farið niður
fyrir öll þekkt mörk. Sem
dæmi megi nefna að um
miðjan ágúst hafi rennsli
Norðurár farið niður í 1,2
m3/sek og hefur það aldrei
mælst jafn lítið frá upphafi
mælinga. Til viðmiðunar rifj-
aði Bjarni það upp að í ham-
faraflóði á Þorláksmessu árið
2006 hafi rennsli árinnar farið
í 1000 m3/sek.
Eftir að rigna tók undir lok
ágústmánaðar má eiginlega
segja að vatnsveður hafi ver-
ið viðvarandi út veiðitímabil-
ið. Gríðarleg flóð urðu í
mörgum ám og víða var ekki
veiðandi langtímum saman.
Þótt laxinn hafi skilað sér
seint að þessu sinni, allt að
þremur vikum síðar en í
venjulegu árferði, þá vantaði
alls ekki fisk í árnar í sumar.
Ótrúlega óhagstæð veiðiskil-
yrði settu hins vegar mark sitt
á veiðitímabilið. Með sanni
má segja að vatnsbúskap-
urinn hafi ekki farið úr ökkla
í eyra eftir að skipti um tíð-
arfar. Nær væri að segja úr
iljum og upp fyrir hvirfil.
Vesturland
Ef farin er hringferð um land-
ið þá voru það helst berg-
vatnsárnar á Vesturlandi og
Suðurlandi sem liðu fyrir
þurrkana. Ár eins og Leir-
vogsá og Laxá í Kjósi hafa
sennilega sjaldan ef aldrei
verið vatnsminni að sum-
arlagi en Elliðaárnar voru á
þokkalegu róli, þökk sé
vatnsmiðluninni við Elliða-
vatn. Þar veiddust 936 laxar
eða heldur fleiri en sumarið
2006. Virðist svo sem að árn-
ar séu loksins að rétta úr
kútnum eftir áföll síðustu ára.
Í Kjósinni komst laxinn ekki
upp fyrir miðsvæði árinnar
fyrr en eftir að rigna tók og
bunkaðist hann því upp á
nokkrum veiðistöðum, s.s. í
Káranesfljóti og Álabökkum
en þar var einnig mikið magn
af sjóbirtingi. Mikil flóð settu
svo mark sitt á veiðimögu-
leikana síðsumars en þegar
upp er staðið var veiðin meiri
en bjartsýnustu menn hefðu
þorað að vona um miðjan
ágúst. Í Borgarfirðinum var
Norðurá alveg niðri í grjóti
lengst af sumri og er ólíklegt
að núlifandi menn eigi
nokkru sinni eftir að sjá Lax-
foss og Glanna jafn vatnslitla
og þessir einkennisfossar ár-
innar voru í sumar. Vatns-
leysið í Norðurá og Gljúfurá
olli því að gríðargóð veiði var
í Straumunum sem eru ármót
Hvítár og Norðurár. Þar
veiddust 450 laxar sem er
nýtt met á svæðinu. Aðrar
bergvatnsár í Borgarfirði voru
flestar undir sömu sökina
seldar og Norðurá og Gljúf-
urá og því var árangurinn í
Þverá og Kjarará, þar sem
veiðin óx um 250 laxa á milli
ára, athyglisverðri fyrir vikið.
Á Mýrunum naut Langá
vatnsmiðlunarinnar úr Langa-
vatni eins og svo oft áður en
þó var vatnssopinn orðinn
naumt skammtaður undir það
síðasta. Haffjarðará stendur
alltaf fyrir sínu og hið sama
má segja um Straumfjarðará
en báðar þessar ár eiga upp-
tök sín í nokkuð stórum
stöðuvötnum sem tryggja
jafnara rennsli en hinar hefð-
bundnu dragár eiga völ á. Í
Dölunum horfði ekki gæfu-
lega til að byrja með en árnar
tóku góðan sprett í lokin og
voru lokatölurnar úr t.d. Laxá
í Dölum og Fáskrúð mjög
viðunandi. Báðar bættu sig
milli ára.
Vestfirðir
Á Vestfjörðum er einkum
horft til laxveiði í Laug-
ardalsá, Langadalsá og
Hvannadalsá og þar geta
menn ekki annað en verið
ánægðir með árangurinn.
Þessi mynd er frá Eyrinni í Norðurá, séð yfir Brotið. Mynd: Eirík­ur St. Eirík­sson.