Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1993, Blaðsíða 23

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1993, Blaðsíða 23
Ég tel, að þessa vísu eigi að taka saman á þá lund, að Míms synir leiki lausum hala, en þeim er ekki leikur í hug, eins og fram- hald vísunnar sýnir, síður en svo. Örlaga- dómurinn er kynntur (mjötuður kyndist) þegar Heimdallur blæs hvellt í Gjallarhom, sem hann hefur endurheimt. Hér steðjar ógnin að. Heimdallur varar heimsbyggðina við, og í næstu vísuorðum er áréttað hversu ítarlega hann gengur til verks, hann blæs hátt, hom er á lofti þá loksins hann fær það í hendur. Áhrif þessa birtast í næsta erindi. Hið aldna tré ymur og skelfur, stendur þó enn um hríð. Sjálfum heimi er ógnað, ekki einungis goðum og mönnum. Um síðir verður tréð Surti að bráð, eldjötninum, eftir að hann hefur vegið Frey, tákn fijóseminn- ar. Þá geisar eldurinn í askinum, eins og segir í 58. vísu, og leikur við himin. Þá er tími heimsins mældur á enda, hann ferst. Öndvegissúlur em upphaflega tákn fyrir heimstréð fremur en goðastytmr, þær em burðarásar heimilisins eins og tréð er kjöl- festa heimsins. í öndvegi á húsbóndi sæti, en við eina rót asksins áttu æsir þing þegar mikið lá við; hjá Urðarbmnni þar sem ör- laganornir bjuggu. Heimilið laut stjóm hús- bónda eða ættarhöfðingja, sem á undir gæzku guðanna að sjá fólki sínu farborða. í skjóh heimstrés, öndvegissúlna, gat hús- bóndi tekið þær ákvarðanir, sem leiddu far- sæld yfir heimilið. Það hefur styrkt mátt öndvegissúlna að skera í þær myndir af goðum eða vættum, sem húsbændur töldu fulltrúa sína. Sköpun heims og örlög Völuspá greinir öðmvísi frá sköpun heims en önnur eddukvæði og Snorri í Eddu sinni. Ár varalda/það erekki var, segiríHauks- bók, en í Konungsbók stendur ár var alda /þar er Ýmir byggði. Þessi mismunur sýnir, að heiðnum mönnum voru kunnar ólíkar goðsagnir um sköpun veraldar. Indóevrópskar þjóðir skýrðu uppruna heimsins með ýmsu móti, en algengast er, að veröld rísi úr sæ, eins konar fyrsta hafi, fmmsæ; ýmsir þjóðflokkar indíána eru sama sinnis. Úr ringulreið, sem ríkti í önd- verðu, verður regla. En jörðin er líka sköp- uð með öðrum hætti, úr eins konar fmmvem, sem leggur til efniviðinn og verður jafnvel hin fyrsta fóm. Fleiri hug- myndir em til, en þær verða ekki raktar hér. Höfundur Grímnismála og Snorri styðjast við sams konar goðsagnir: heimurinn er gerður af fmmverunni Ymi. I Konungsbók er Ýmir nefndur, en ei að síður lyfta Burs synir landi úr sæ, eins og í Hauksbók, en af öðmm heimildum verður ráðið, að þeir eru Óðinn og bræður hans. Guðimir koma síðan reglu á gang himin- tungla, en með því móti einu var hægt að fylgjast með tíma; slík þörf vaknaði þegar menn byrjuðu að rækta nytjajurtir, og gang- ur tungls varð gmndvöllur tímatals (sbr. máni/mánuður). Á Iðavelli reistu guðir hörg og hof. Þar með getur dýrkun þeirra hafizt, fórnin, en í hana sækir heimurinn lífskraft, ella leitaði veröldin aftur í sama far, ringulreið. Guðirnir stofna því sjálfir til fómarathafnarinnar. Þeir smíðuðu gripi úr gulli, þeim var einskis vant úr þeim eðal- málmi: Tefldu í túni, teitir voru, var þeim vettergis vant úr gulli, unz þijár kómu þursa meyjar TMM 1993:1 13
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.