Dagblaðið Vísir - DV - 04.09.2009, Blaðsíða 25

Hver er maðurinn? „Jóhannes
Haukur Jóhannesson, ungur leikari
úr Hafnarfirði.“
Hvað drífur þig áfram? „Löngun
og vilji til þess að gera vel og ögra
sjálfum mér.“
Draumastaður til að búa? „Ísland
árið 2007.“
Kanntu einhver tungumál? „Já.
Ég kann íslensku nokkuð vel. Svo
kann ég ensku, dönsku og færeysku.“
Hvert fórstu síðast í frí? „Ég fór til
Suður-Ameríku í fyrra. Þar fór ég til
Bólivíu og Perú og heimsótti meðal
annars týndu borgina.“
Hefur Hellisbúinn þróast mikið
frá fyrri uppfærslu? „Já, hann
hefur þróast og þroskast.“
Sérðu sjálfan þig í Hellisbúan-
um? „Ég sé bæði sjálfan mig og alla
sem ég þekki. Ég held að það sé gott.
Svona í lok dagsins allavega þó að
það virðist slæmt í fyrstu.“
Hvað hefur þessi uppfærsla
verið lengi í bígerð? „Hvatinn að
henni kom fyrir fimm árum en hún
hefur verið í raunverulegri bígerð í
sjö mánuði.
Er þetta eitthvað draumahlut-
verk? „Ég á mér svo sem ekki neitt
eitt draumahlutverk en þetta er ein
af draumaðstöðunum í leikhúsinu,
það að vera einn á sviðinu. Ekki bara
svo ég fái alla athyglina heldur bara
til að ögra sjálfum sér og halda uppi
tveggja tíma verki.“
Hvort finnurðu þig sjálfan betur
í gamanleik eða drama? „Ég finn
mig vel í hvoru tveggja. Ef ég þyrfti
að velja væri það eins og að láta
foreldra þurfa velja milli tveggja
barna sinna til að gefa annað þeirra
frá sér.“
Var ekkert pláss fyrir Góa í
sýningunni? „Við reyndum að hafa
þetta tveggja manna stykki en hann
hafði ekki áhuga [hlær].“
Hvað stóð upp úr í sumar?
„Grásleppuveiðarnar stóðu upp úr. Ég
hef farið á grásleppu undanfarin tvö
sumur.“
Sunna RóS SVanSDóttiR
36 árA GráSLEPPukErLinG
„Ég er utan af landi og það stóð upp úr
að koma í bæinn í tvær vikur.“
SiGRún Mjöll jóHannESDóttiR
17 árA StArfSmAður Í BAkArÍi
„Það var veðrið. Ég var ánægður með
veðrið.“
EinaR EMil PálSSon
28 árA BEnSÍnAfGrEiðSLumAður
„Það var ekkert sérstakt, bara vinnan.“
BiRGiR Hjaltalín
63 árA VAktmAður á LAndSPÍtALAnum
Dómstóll götunnar
jóHannES HauKuR jóHann-
ESSon leikari frumsýnir um helgina
einleikinn Hellisbúann sem var síðast
settur á svið hér fyrir níum árum við
frábærar undirtektir.
Sé alla Sem ég þekki
í HelliSbúanum
„Ég fór austur í sveitir hér á Suðurlandi
og átti mjög gott sumarfrí þar. Ég var
mjög heppinn með veður.“
MaGnúS jónaSSon
52 árA ByGGinGAfræðinGur
maður Dagsins
Senn fer í hönd mikill tími hreinsun-
ar í íslenskum stjórnmálum og við-
skiptum, nokkurskonar siðbót hin
seinni sem lengi hefur verið þörf á.
Vonandi verður íslenskt stjórnmála
og efnahagslíf heilbrigðara fyrir vik-
ið. En slíkt er því miður ekki alltaf
reyndin.
Á 10. áratugnum kom upp runa
spillingarmála á Ítalíu. Vissulega
hafði mörgum lengi grunað að ekki
væri allt með feldu í ítölsku stjórn-
málalífi. Eigi að síður var það áfall
fyrir fólk að sjá hversu langt spill-
ingin náði. Það kom í ljós að 100
milljónir dollara höfðu horfið í
vasa leiðtoga ríkisstjórnarflokkana
og tveir fyrrum forsætisráðherrar
voru sakfelldir. Annar fyrrum for-
sætisráðherra var ákærður fyrir að
hafa tengsl við mafíuna. Forkólfar
viðskiptalífsins, svo sem yfirmenn
Fiat og jafnvel tískukóngarnir sættu
ákærum.
Margir hlutir sem löngum höfðu
verið tekið sem sjálfgefnir þóttu
ekki lengur í lagi. Sikileyjarbúar
höfðu löngum tekið mafíunni sem
gefnum hlut, en morð á tveimur
dómurum árið 1992 áttu stóran þátt
í að snúa almenningsálitinu gegn
henni. Stjórnmálaflokkarnir riðluð-
ust einnig. Kristilegir demókratar,
sem allt síðan í Seinni heimsstyrj-
öld höfðu verið ráðandi afl, misstu
tangarhald sitt á ítölskum stjórn-
málum.
Skítugur bransi
Í fyrsta sinn frá stríðslokum kom-
ust vinstrimenn til valda. Reynt var
að endurbæta velferðarkerfið jafn-
framt sem reynt var eftir bestu getu
að uppræta spillinguna. Svo virt-
ist sem allt horfði til betri vegar. En
þá gerðist eitthvað undarlegt. Fjöl-
miðlakóngurinn Berlusconi, sem
átti svo til allar „frjálsar“ sjónvarps-
stöðvar landsins og hafði lengi leg-
ið undir grun um spillingu, kosinn
forseti. Síðan hefur hann tvisvar aft-
ur, með hléum, orðið forsætisráð-
herra. Svo virðist sem Ítalir hafi ein-
faldlega gefist upp á stjórnmálum. Í
svo spilltu samfélagi skipti ekki máli
þótt að þeir spilltustu færu með
völd.
Ítalskir málshættir eins og „stjórn-
mál eru aðeins góð fyrir stjórnmála-
menn,“ „lög eru sett og leið í kring-
um þau er fundinn“ eða jafnvel „La
politica é una cosa sporca“ (stjórn-
mál eru skítugur bransi), lýsa þessu
hugarfari best. Suður-Ítalía er eitt fá-
tækasta og jafnframt spilltasta hér-
að Vestur-Evrópu, en allar tilraunir
til umbóta hafa runnið út í sandinn
og svo virðist sem menn hafi gefist
upp á að reyna.
Ítölsk verktakafyrirtæki hafa
löngum verið þekkt fyrir að eiga
auðvelt með að fá samninga í
sumum þriðjaheimsríkjum. Með-
an Norður-Evrópsk fyrirtæki eiga
stundum erfitt með að aðlagast um-
hverfi þar sem allt gengur út á hver
þekkir hvern og að greiði kemur í
greiða stað, ganga Ítalir inn eins og
þeir séu heima hjá sér. Það er held-
ur ekki að undra að það var ítalskt
fyrirtæki, Impregilo, sem að fékk
samningin um Kárahnjúkavirkjun.
Suður-ítalía og ísland
Það kemur heldur ekki á óvart að á
Evrópuopnu ágústblaðs tímaritsins
Economist skuli vera tvær greinar
um Ítalíu og ein um Ísland. Í annarri
greininni um Ítalíu er sagt frá því
að nýlega hafi komið í ljós að tveir
þriðju þeirra fjármuna sem ætlaðir
voru til uppbyggingar Suður-Ítalíu
hafi horfið í Róm til þess að fela fjár-
lagahallann, en Ítalía er nú, á eftir
Íslandi og Japan, skuldugasta land
OECD. Á meðan heldur fólk áfram
að flytja frá Suður-Ítalíu, sérstak-
lega þeir sem eru ungir og mennt-
aðir. Hin grein blaðsins fjallar um
það hvort lögreglan og mafían séu í
raun óvinir.
Talað er við Alessandro Laterza,
sem er yfirmaður samtaka atvinnu-
rekenda á Suður-Ítalíu. Segir hann
að ekki aðeins hafi ímynd Suður-Ít-
alíu beðið hnekki alþjóðlega, heldur
hafi Suður-Ítalir sjálfir misst sjálfs-
álitið. Ef til vill er þetta ein helsta
ástæðan fyrir því hvað uppbygging-
in gengur hægt, fólkið hefur misst
trúna á sitt eigið samfélag.
Þriðja grein opnunnar fjallar síð-
an um Icesave málið. Segir þar að
ef Íslendingar ná ekki sáttum gæti
það komið í veg fyrir að þeir nái
aftur hinum miklu lífsgæðum sem
hafa þótt öfundsverðir hingað til.
Það skiptir miklu að ná sáttum við
umheiminn. En mestu máli skipt-
ir að Íslendingar láti stjórnmál sig
varða, og reyni að minnsta kosti að
finna skásta kostinn þó allir virðist
slæmir. Það versta sem getur gerst
er að fólk álykti sem svo að bransinn
sé það skítugur að hann skipti ekki
máli. Því allt skiptir þetta á endan-
um máli.
Sikiley norðursins
mynDin
Skoðar skemmdirnar Arnold Schwarzenegger skoðaði verksummerki þar sem skógareldar höfðu farið um.
kjallari
umræða 4. september 2009 föstudagur 25
ValuR
GunnaRSSon
rithöfundur skrifar
„Fólkið hefur
misst trúna á sitt
eigið samfélag.“