Skírnir - 01.01.1961, Blaðsíða 284
282
Ritfregnir
Skírnir
Jedem Hauch der Luft ein Gift entsaugen,
Und den Tod aus jeder Blume riechen:
Wer die Schönheit angeschaut mit Augen,
Ach, er möchte wie ein Quell versiechen!
Þýðing Helga er á þessa leið:
Sá sem eitt sinn eygði fegurð hreina
er frá þeirri stundu dauða merktur,
á í veröld ekki köllun neina,
en er þó af feigðar-kvíða snertur,
sá sem eitt sinn eygði fegurð hreina.
Honum eilíf éstar-kvöl mun svíða;
aðeins sá sem var á blekking nærður
væntir þess að þar sé nægju að bíða;
þegar hann af ör þess fagra er særður,
honum eilíf ástar-kvöl mun svíða.
Æ, sem lind hann skyldi seytla í sandinn,
sjúga úr blænum mögn er eitri leyna,
teyga af rósum ilm sem bana er blandinn;
sá sem eitt sinn eygði fegurð hreina,
æ, sem lind hann skyldi seytla í sandinn.
öll þau kvæði, sem nú hafa verið gerð að umtalsefni og fylla fyrri
helming bókarinnar, eru þýdd úr Norðurlandamálum, ensku og þýzku,
sem ég get lesið mér að nokkru gagni og hef borið flest þeirra saman við
frumtexta, en það er skilyrði þess, að hægt sé að dæma um ljóðaþýðing-
ar af nokkru viti. Kvæðin í síðari hluta bókarinnar eru ort á öðrum mál-
um, þeim rómönsku og á Asíutungum, sem ég skil varla stafkrók i, og
dirfist því ekki um að dæma; get einungis sagt, hvemig þau orka á mig
sem skáldskapur á íslenzku.
Á eftir kvæðum þýddum úr ensku (frá Englandi og Norður-Ameríku)
koma ljóð frá Spáni, Italíu, Rússlandi, Grikklandi og Austurlöndum, flest
hin siðast nefndu frá Kína. Af spánverska kveðskapnum heilla mig mest
seiðmögnuð ljóð eftir Federico Garcia Lorca, sem Magnús Ásgeirsson
kynnti íslenzkum lesendum af ódauðlegri snilld með þýðingunni á Vöggu-
þulu hans. En Svefngönguþula í þýðingu Helga Hálfdanarsonar er með
svipuðu skéldskaparbragði. Frá Italíu er lofgerð hins heilaga Franz frá
Assísí, Vor systir sólin, og tvö kvæði eftir meistarann Michelangelo Bu-
onarroti: Mittislindinn, og svanasöngur hans, Að lokum. Auk annarra,
eiga Grikkir að fulltrúa Saffó, Latverjar Hóratíus, Arabar Múhameð
og einhverja Maísún kalífafrú (frá 7. öld), sem virðist hafa ort betur en
spámaðurinn sjálfur, ef dæma skal eftir þrem vísum, sem Helgi þýðir
eftir hana: Hirðlif, og Persar Ómar Kajam, svo að nokkur dæmi séu nefnd.