Jón á Bægisá - 01.12.2001, Síða 33

I gálganum
hengdan. Víst takast á syndir og gæði í smáum sálum. Svo er nú það.“
Þannig hugsaði Petre, þess fullviss að engin alvara væri hér á ferðum.
Loks æpti einhver upp yfir sig: „Þeir eru að koma með hann!“
Petre litaðist um og sá dáta leiða mann nokkurn, klæddan rússnesk-
um hermannafrakka. „Haltu þig utan seilingar," hugsaði hann með sér,
„trúðu ekki þessum andskotum. Þetta er aðeins blekking. Gerðu þig ekki
að viðundri, enginn skal bera upp á þig afdalamennsku."
En samt olnbogaði hann sig áfram í mannþrönginni til þess að sjá sem
best hverju fram yndi. Dátarnir gengu fram hjá honum í lítilli fjarlægð og
leiddu milli sín manninn í hermannafrakkanum.
„Fjandinn hafi það,“ sagði Petre ósjálfrátt. „En hvað þeir eru líkir dát-
um! Og þeir klæðast einkennisbúningum! Og ekki vantar að þeir hafi
lært að handfjatla byssur.“
„Einmitt," sagði kerlingin, „svona árans trúðar eru þessir borgarstrák-
ar. Og furðu líkir rússneskum pjökkum."
Meðan á þessari einræðu stóð varð Petre litið á manninn í hermanna-
frakkanum. Hann virtist vera tvítugur að aldri eða þar um bil. Honum
var lítillega sprottin grön. Hann var nábleikur. Skyndilega rann upp ljós
fyrir Petre:
„Drottinn minn dýri, þetta hlýtur að vera trúðurinn sjálfur! Hef ég
annars ekki séð þennan mann? Almáttugur Guð, hjálpaðu mér að rifja
upp hvar ég hef séð manninn?" Þannig tuldraði hann í barm sór en var
þó engu nær.
„Borgarstrákur er hann að minnsta kosti,“ sagði hann loks. „Jæja, ég
hef svo sem séð urmul af ókunnugu fólki um dagana, hver veit nema ég
kannist við andlitið úr hópi þess? En hvað hann er nábleikur, líkt og það
eigi í raun og veru að hengja hann. Nei, góðir hálsar, narri er ég ekki!“
„Örlög þín gera móður þína vesæla," hrópuðu heldri konur að mann-
inum í hermannafrakkanum. En hvað hann var ungur.
Petre undraðist þessa háreysti. „Ja, víst er sagt,“ hugsaði hann, „að
meira sé hárið á höfði kvenna en vitið í því. Samt eru þær slóttugar. Hver
veit nema þær vilji ólmar ljúga mig fullan, sveitamanninn! Gættu þín
Petre, láttu þær ekki snúa á þig. Gerðu þig ekki að viðundri, háaldraða
karlmenni! Fjandinn hirði þennan borgarlýð, karla jafnt sem konur. Það
er eftir þessu pakki að spotta okkur sveitafólkið, rétt eins og það standi
skrifað utan á okkur að við séum frábrugðin öðru fólki."
„Auminginn þinn,“ sagði kerling ein, „bara að þú hefðir verið skyn-
samur. Vertu nú tryggur minningu móður þinnar."
„Haltu áfram að skvaldra sem þér líkar,“ sagði Petre við sjálfan sig.
„Til þess er þér trúandi. Og ég, enn einn sveitaaulinn. Örlögin.
á - Elepter djákni var meira fyrir sopann en sálina
31