Jón á Bægisá - 01.12.2005, Blaðsíða 14

Jóhanna Þráinsdóttir
ef í hlut eiga fyrri tíðar höfundar. Ekki veit ég hvort höfundar leiða al-
mennt að því hugann hvernig þeim kunni að reiða af í meðferð síðari tíma
manna. En dæmi um það má finna hjá Sören Kierkegaard. í dagbókarbroti
frá árinu 1853 spáir hann því að menn muni reyna að gera hann að ein-
hverju öðru en hann sé og þykist vera. Þar lætur hann sér detta ýmsa
möguleika í hug, þó ekki jafnmarga og raunin varð á.
Þau vandamál sem hér hafa verið tínd til eiga auðvitað fyrst og fremst
við bókmenntaþýðingar. SkjaJaþýðandi sem leyfði sér að fara frjálslega
með texta ætti sér ekki frekari framtíð í þeim bransa. Skjátextaþýðandi
getur aftur á móti huggað sig við að fátt kætir áhorfendur meira en skyssur
hans.
Og þá er bara að óska aðstandendum hins nýja bandalags þýðenda til
hamingju með þarft framtak og árna bandalaginu allra heilla í framtíðinni.
Greinin er samhljóða erindi sem höfundur flutti á stofhfundi
Bandalagsþýðenda og túlka 30. september 2004.
12
J&G á fSœpöiá- — Tímarit i>ýðenda nr. 9 / 2005