Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.10.2004, Blaðsíða 46

Valgeröur Katrín Jónsdóttir
„Sú ákvöröun sem viö tökum nú
hefur áhrif á allt okkar líf"
Þaö var mikið líf og fjör í sal hjúkrunarfræðinga í húsakynnum félagsins að Suðurlandsbraut 22 þá daga sem
vinnusmiðjan „Hugsað um barn" stóð yfir. Otal börn grétu og þátttakendur voru önnum kafnir við að hugga
þau, stinga upp í þau pelum, skipta á þeim og gera annað það sem fylgir því að hugsa um ungbörn. Auk þess
að hugsa um börnin glímdu þátttakendur við ýmis tilvistarvandamál, svo sem ákvarðanatöku, þeir voru hvattir
til að taka meðvitaðar ákvarðanir hvort sem það á við um kynlíf, barneignir eða annað það sem mótar líf
okkar. Að vinnusmiðjunni lokinni tókum við Stefaníurnar tali, Stefaníu B. Arnardóttur skólahjúkrunarfræðing
og Stephanie A. Rowe sem var aðalleiðbeinandi í vinnusmiðjunni „Hugsað um barn."
Stephanie og Stefanía
Stephanie er heilbrigðiskennari í grunnskóla í Wisconsin í
Bandaríkjunum. Hún er með BA- próf í heilsukennslu, hefur
réttindi til að kenna forskólabörnum sem og framhaldsskólan-
emum. Hún er einnig lærður leikfimikennari og með meist-
aragráðu í gagnrýnni hugsun.
„Eg er menntaður kennari og kenni heilsu og vellíðan, andlega,
félagslega og líkamlega en þetta er námsefni í öllum skólum
í Bandaríkjunum. Ég kenni 11 ára börnum í 9
vikur samfellt, eina kennslustund á hverjum
degi. Nemendur í 12 ára bekk fá sama tíma-
fjölda, og 13 og 14 ára unglingar, sem eru í 8.
bekk eins og það nefnist í Bandaríkjunum, geta
valið hvort þeir vilja fá þessa kennslu."
Hún bætir við að hún kenni mikilvægi heilbrigðis í
lífinu, nemendur þurfi að hafa lokið eins misseris
námi í heilsumenntun til að útskrifast. „Við erum
mjög framarlega í þessu, ef við finnum að einstak-
lingur er ekki heilbrigður eða í jafnvægi og hefur
ekki tileinkað sér lífsleikni þá getur viðkomandi
elcki lært stærðfræði, ensku eða annað námsefni
því hugsunin snýst um það sem er að gerast í lífi
hans, allt er þetta samtvinnað. Ég er eins og hver
annar kennari, stærðfræðikennari eða tungumála-
kennari, nema ég kenni heilbrigði og hæfileikann
til að hugsa. Það sem ég á við með því er að þegar
nemendurnir fara frá mér, vil ég að þau séu hæfari
til að taka ákvarðanir og setji sér markmið í aukn-
um mæli, þeir séu hæfari til að leysa ágreining,
ég vil að þeir séu ákveðnir, ég vil að þeir búi yfir
þeim ráðum að geta leitað aðstoðar þegar þeir eru
í vanda og fagna því sem vel er gert.“
Hún segir að námsefnið sé samofið, það fjalli um
tilfinningalega vellíðan, sjálfstraust, samskipti,
þunglyndi, að koma í veg fyrir sjálfsmorðshugs-
anir, átröskun, slíkt stafar oft af litlu sjálfstrausti,
og líkamsvitund til að koma í veg fyrir misnotkun
og ofbeldi, auk þess sem fjallað er um mannrækt
Tímarit hjúkrunarfræöinga 4. tbl. 80. árg. 2004