Norðurslóð - 28.04.1993, Page 6

6 — NORÐURSLOÐ
Afí og amma
Fratnhald afbls. 3
líf viö sandinn, en þar getur brimað
fljótt, ef áttin er norðaustan. Bátur-
inn kom að með þeim fyrstu.
Enginn minntist á annað en aö
áætluninni væri fylgt, þó að kvikan
væri sýnilega vaxandi.
Þegar báturinn ýtti frá landi,
kallaði afi á eftir þeim: „Hafiði
hraðann á, drengir, og hlaðió ekki
bátinn mikið.“ Ef allt hefði gengið
eftir áætlun, hefðu þeir ekki átt að
vera nema tvo klukkutíma í ferð-
inni og þá verið komnir í björtu til
baka. En þetta fór á annan veg.
Þeir máttu bíöa lengi eftir af-
greiðslu á saltinu, og farið var að
rökkva, þegar þeir komust á stað,
og auk þess var orðið dimmt í lofti
og hríðarmugga. Um dagsetur
heyrðist til bátsins koma. Bar þá
komió nokkurt brim, en þó ekki
svo, að erfitt væri að lenda, ef bjart
hefði verió. En nú var hættan sú,
að ekki sást til þess að taka lag og í
uppgangi brims koma oft stakar
þungar öldur, sem illt er að varast í
myrkri. Margar skipshafnir voru
samankomnar að taka á móti bát-
num, hraustir drengir, sem hugðust
láta hendur standa fram úr ermum
aó bjarga bát og mönnum á land,
þegar til þeirra næðist. Svo sást úr
landi að tekinn var brimróður. Allt
sýndist ganga vel í fyrstu, en þegar
báturinn var að nálgast brimgarð-
inn, sást stór alda á eftir, en nú var
ekki um annað að gera en halda
áfram og freista þess að hafa sig
undan henni. En það tókst ekki.
Hún sprakk aftan yfir bátinn, skol-
aói sumum mönnunum fyrir borð,
en aórir héngu á bátnum, sem al-
dan bar á faldi sínum svo nærri
landi aö til hans náðist. Margar
hendur voru til taks að bjarga því
sem bjargað varð. Allt gerðist á
samri stundu, bát var bjargað, lítið
skemmdum og menn tíndir upp á
sjónum. Sumir sem losnað höföu
við bátinn höfðu ekki sleppt árinni,
og sást því hvað þeim leið.
Þá vantaði einn...
Nú héldu allir, að allt væri búið.
En þegar að var gáð, þá vantaði
einn manninn. Tveir af sonum afa
voru á bámum, Jón, sem hangió
hafói á bátnum og var mikið
meiddur, hafði fengið slæmt kvið-
slit, og bar hann menjar þess með-
an hann lifði. Hinn var Jóhann
Baldvin, 22 ára, og reyndist það
vera hann, sem vantaði. Til hans
hafði aldrei sést. menn áttu von á
því, að lík hans mundi berast upp á
hverri stundu, en það varð ekki.
Sjórinn skilaði því aldrei. Flestir
mannanna voru eitthvað meiddir.
Hafði holskeflan valdið því, þegar
hún skall yfir bátinn, en enginn var
svo illa farinn, að hann bæri þess
menjar nema Jón.
I sjóbúðunum var ömurleg nótt.
Allir voru alvotir eftir björgunina,
og menn skiptust á aö hafa vakt
meðfram sjónum, ef líkið bærist að
landi. Það var komið fram á nótt,
þegar afi lagði af stað heim. Áður
en hann fór, vék hann sér að kunn-
ingja sínum og lét í ljósi við hann,
að hann óskaði þess, að aðgæsla
yrði höfð með því, ef eitthvað bær-
ist aö landi um nóttina austur með
sandinum. Sjálfur kvaóst hann
mundu koma meó birtu nióur eftir
aftur. Maðurinn kvað honum
óþarft að flýta sér niður eftir, allt
yrði gert sem hægt væri til að hlúa
að mönnum og gera annað sem
gera þyrfti, því nógur mannskapur
væri fyrir hendi, þar sem enginn
bátur mundi róa. Svo lagði hann á
stað út í dimma haustnóttina, en
það gerði honum ekki til, leiðin var
honum kunn. Oft hafði hann borið
þungar byrðar heim aó Ingvörum,
Umboðsmenn
Happdrættis DAS
á norðurslóðum
Akureyri:
Slysavarnadeild SVFI Dalvík: Strandgötu 11 « 26565
Verslunin Sogn Hrísey: Goðabraut 3 «61300
Erla Sigurðardóttir Ólafsfjörður: Flólabraut 2 «61733
Verslunin Valberg Siglufjörður: Aðalgötu 16 « 62208
Verslun Gests Fanndal Grímsey: Suðurgötu 6 «71162
Vilborg Sigurðardóttir Grenivík: « 73101/73100
Guðrún ísaksdóttir Húsavík: «33121/33175
Jónas Egilsson Mývatn: Árholt «41405
Ingibjörg Þorleifsdóttir «44125
Dregið 7. maí - Aðeins 600 kr. miðinn
Allir fá vinning í 1. flokki
Fjórfaldur miði í DAS80
pottunum þar sem aðeins er
dreaið úr seldum miðum
en aldrei aóra eins og nú, að þurfa
að flytja konu sinni þær fregnir, að
annar sonur þeirra væri týndur, en
hinn stórslasaður.
Oft heyrði ég um atburð þennan
talað, þegar ég var unglingur.
Seinna var mér sagt frá honum af
manni, sem á bátnum var. Aldrei
heyrði ég neinn ávæning af því, að
um klaufaskap hefði verið að
ræöa, aðeins slysni.
Ævilok í Gullbringu
Árið 1882 giftist Anna móðir mín
Sveinbirni Halldórssyni í Brekku
og fluttist þangað. Tók hún þá með
sér Hjörleif bróður sinn 12 ára, og
var hann hjá henni til fullorðins-
ára. 1884hættu gömlu hjónin búi á
Ingvörum. Var þá sjón afa mjög
farin aó daprast og þau bæði orðin
þreytt eftir strangan vinnudag, en
þau sáu þó góðan árangur af lífs-
starfi sínu, uppkomin mannvænleg
7 böm. Eftir þetta voru þau mest á
vegum Sigurðar sonar síns og Þor-
bjargar konu hans, ýmist á Tjöm
eða í Gullbringu, og þar dóu þau
bæði, hún 1898, en hann lifði í 12
ár enn eða til 1910. Hafði hann þá,
hinn hrausti starfsmaður, verið
blindur síðasta áratug ævinnar,
gjörþrotinn að heilsu og rúmliggj-
andi síöustu fjögur árin.
Böm þeirra hjóna voru:
1. Kristín Guðrún, fædd 1. ágúst
1854. Mun hafa dáið um sex-
tugt, þá til heimilis á Grenivík.
2. Jón Tryggvi, fæddur 6. mars
1856, dáinn 1948.
3. Þorleifur Tryggvi, fæddur 29.
október 1857, dáinn 1949.
4. Jóhann Baldvin, fæddur 7. ágúst
1859, dáinn 14. nóvember
1881.
5. Kristján, fæddur 28. júní 1861,
dáinn 4. ágúst 1863.
6. Anna Margrét, fædd 30. júlí
1863, dáin 27. maí 1947.
7. Sigurður Benedikt, fæddur 18.
pktóber 1864, dáinn 1925.
8. Ámi, fæddur 13. júní 1867, dá-
inn 1940.
9. Hjörleifur Baldvin, fæddur 22.
október 1870, dáinn 1949.
Þetta er rifjað upp og ritað í jan-
úar 1958.
Jóhann Sveinbjarnarson
Stökur mán-
aðarins IX
Stökumar þrjár í þessum þætti
eiga að hefjast á bókstöfunum F,
G og H. Er ekki sjálfsagt að
heiðra gömlu, góðu vísuna hans
Sveinbjamar Egilssonar, þessa
sem öll íslensk böm þurfa að
kunna.
F. Fljúga hvítu fiðrildin
jyrir utan glugga.
Þarna siglir einhver inn
ofurlítil dugga.
G. Góðu börnin gera það,
guð sinn lofa og biðja,
lœra að stafa og lesa á blað,
líka margt gott iðja.
Þetta var ein af „heilræðavís-
um“ Hallgríms sálaða Pétursson-
ar, þess sem orti Passíusálmana.
H. Hann var alinn upp við slark,
útilegur, skútuhark.
Kjörin settu á manninn mark
meitluðu svip og stœltu kjark.
Þessi síðasta staka er tekin úr
rímnabálkinum um Stjána bláa
eftir Öm Amarson (Magnús
Stefánsson).
Næstu 3 stökur eiga að byrja á
bókstöfunum I, í og J, ekki satt?
Norðurslóó fær stundum bréf
frá kunningjum sínum, jafnvel á
fjarlægum, afskekktum stöðum.
Vitið þið hvar Skáleyjar eru?
Þaö veit ég því ég var einusinni
svo stálheppinn að vera boðinn
þangað og þar gisti ég eina nótt.
Skáleyjar eru á Breiðafirði langt
norð-austan við Flatey. Það er
mikill ævintýrahcimur, scm
gaman er að kynnast.
Á bújörðinni Skáleyjum búa
tveir bræður. Annar þeirra heitir
Eysteinn Gíslason. Hann hefur
eins og svo margir íslendingar
gaman af að setja saman vísur af
ýmsu tilefni. Hann hefur líka
gaman af að setja saman torbom-
anlega fyrriparta og botna þá
jafnvel sjálfur. Dæmi:
Bak við lágt og lítið kuml
lostinn magnar káfog þukl.
(Strokur, kossa, óp og uml:
ástalífsins gldrakukl).
Vorið herðir sína sókn,
sólarmáttar birtir teikn.
(Vœnlegt er efykkur þókn-
ast að hörfa, vetrarfeikn).
Krummi brattur brýnir gogg,
bóndans harðnar lófasigg.
(Ærnar rísa upp við dogg,
annars velta þcer um hrygg).
Nú er blessað blíðalogn,
berst að eyrum lœkjarhvísl.
(Borðaði Stalín styrjuhrogn?
Stundaði Hitler valdasýsl?
Gigtin þreytir aldna öln,
augun slokkna, daprast hlust.
(Eyrarrós á engi foln-
ar við haustsins kalda gust).
Vel að verki staðið. Gerir ein-
hver bctur?
Það er kyndugt, að um leið og
ég legg frá mér bréf frá Skáleyj-
um á Brcióafiröi kemur upp í
hönd mér vísnabréf frá Syðri-
Skál, fúllu nafni Syðri-Leik-
skálaá í Köldukinn. Konan á
bænum heitir Svanhvít Ingvars-
dóttir og er mikill vísnavinur.
Við ætlum að nota eitthvað af
stökunum hennar í næsta blaði.
Ég þakka þessum og öllum
öðrum velunnurum blaðsins
góðar hugsanir og uppörvandi
oró. HEÞ
Ný þjónusta
Blóma-
búðin Ilex
framkallar
ljósmyndir
Margir hafa orðið til að bölva
því að engin framköllunarþjón-
usta skuli hafa verið á Dalvík.
Vilji menn ekki bíða einhverja
daga eftir framköllun hafa þeir
orðið að leggja á sig ferð til Ak-
ureyrar og bíða þar meðan verið
var að framkalla.
I fyrrasumar var starfandi á
vegum Dalvíkurbæjar nemandi við
Háskólann á Akureyri sem átti að
gera tillögur um nýjungar í at-
vinnumálum staðarins. Hann benti
meðal annars á að framköllunar-
þjónusta væri nauðsynlegur hlekk-
ur í þjónustu við ferðafólk - og að
sjálfsögðu einnig heimamenn.
I framhaldi af þessu tóku þau
hjónin Símon J. Ellertsson og
María Snorradóttir sig til og könn-
uðu grundvöll svona þjónustu. Þau
reka sem kunnugt er blómabúðina
Ilex við Skíðabraut og nú hafa
blómin orðið að víkja úr hluta hús-
næðisins fyrir vélasamstæðu sem
getur framkallað filmur og sett
myndir á pappír. Samstæðan getur
framkallað litfilmur og einnig eina
gerð af svarthvítum filmum. Þá
taka þau að sér stækkanir á mynd-
um og taka auk þess passamyndir
af þeim sem þurfa aö hressa upp á
ökuskírteinið.
Þetta verður að teljast fagnaóar-
efni og vonandi sjá Dalvíkingar og
aðrir íbúar hér við utanverðan
fjörðinn sóma sinn í að skipta við
Ilex svo þessi þjónusta megi vinna
sér fastan sess.
-ÞH
Sparisjóður Svarfdæla,
B
3
cz>
ÖJD
QJ
*o
QJ
o
Gleðilegt
sumar
1993
Dalvík
O
<T>
Oj
h-
ET
CfQ
C«
C
3
H*
Wfl
'eiæpjiíAg inQoísuedg