Ráðunautafundur - 14.02.1978, Qupperneq 35

329
RÁÐUNAUTAFUNDUR 1978
UPPSKERA í BEITARTILRAUNUNUM.
Andrés Arnalds
Rannsóknastofnun landbúnaðarins.
Inngangur.
Grein þessi fjallar um ýmis atriði, sem komið hafa fram í
sambandi við uppskerumælingar í beitartilraununum. Ekki er gerð
nein tilraun til að gefa heildarmynd af tilraununum eða uppskeru
í þeim, enda eru uppskerutölurnar birtar £ áfangaskýrslum verk-
efnisins. Tölur, sem birtar eru í greininni, eru aðallega frá
1976. Þær eru eingöngu birtar til að gefa dæmi um eitt eða
annað athyglisvert, sem komið hefur fram, og ber því að skoða í
ljósi þess.
Uppskerumælingar.
Uppskera í beitartilraununum var metin nokkrum sinnum yfir
sumarið á öllum stöðum. Yfirleitt var reynt að gera það um leið
og búféð var vigtað. Gera má ráð fyrir, að dregið verði úr upp-
skerumælingum næsta ár og þá mælt aðeins tvisvar til þrisvar á
hverjum stað. Megin markmiðið með uppskerumælingunum er að bera
saman þrif búfjárins og þá uppskeru, sem eftir stendur í hólfunum
og reyna að finna þannig, hvenær viðkomandi gróðurlendi er full-
nýtt. Þegar búið er að finna hver sá lágmarksgróður er, sem
verður að skilja eftir í lok beitartímans til þess að gróðurlendið
rýrni ekki, er hægt að fara um sambærileg gróðurlendi og dæma um
beitarþunga eða nýtingarstig þeirra út frá niðurstöðum tilraun-
anna.
Aðferðin, sem notuð er við uppskerumatið, byggist á sjónmati
á uppskeru og jafnframt er klippt til að reikna út leiðréttingar-
stuðla (double sampling, sjá t.d. heimild 1) og er mjög fljótvirk.
Notaðir eru litlir uppskerumælingahringir (0.1 m ), sem lagðir
eru á jörðina eftir vissum reglum, um 40 - 80 sinnum í hverju
hólfi. Giskað er á, hve mikil uppskera er innan hringjanna, en