Ráðunautafundur - 14.02.1978, Qupperneq 95

389
Þannig að á tímabilinu 16/8-6/9 er þungaaukningin nálægt
140 g/dag/lamb en næsta tímabil á undan 200 g/dag/lamb.
Á síðasta tímabilinu eykst vöxturinn aftur og verður 182 g/
dag/lamb.
í töflu I má sjá dagl. þungaaukningu á grip á dag og dagl.
þungaaukningu á ha á dag, svo og meðalþunga lambanna við
upphaf og lok tilraunarinnar.
Ef litið er á óáborna hluta tilraunarinnar, kemur
í ljós að munur á vaxtarhraða lambanna er ekki verulegur,
þó er vaxtarhraðinn á létt beitta landinu aðeins mestur.
Sé vaxtarhraði lambanna á áborna landinu borinn saman við
vaxtarhraða hinna má sjá að hann er mjög ámóta á létt beitta
landinu óáborna.
Dæmið snýst hins vegar við ef athugaður er vaxtar-
aukinn á ha, en hann er mestur á áborna landinu en minnstur
á létt beitta landinu óáborna.
í töflu II er sýnt hvernig fallþungi,kjötprósenta og flokkun
falla kom út eftir beitarþunga. Föllin eru þyngst af óáborna
létt beitta landinu en léttust af því þyngst beitta, sama
kemur út sé miðað við kjöt eftir á.
Kg kjöts af ha er langmest af áborna landinu minnst af þvx
létt beitta óáborna.
II. Sauðfjárbeit eingöngu
ðáborið.
Þar sem sauðfjárbeit var eingöngu var annað lambið
tekið undan hverri á þann 16. ágúst og sett á fóðurkál.
Ég mun ekki fjalla um þann þátt tilraunarinnar, heldur halda
mig eingöngu við þann hluta tilraunafjárins sem gekk út allt
tilraunaskeiðið á mýrlendinu.
Línurit II sýnir lifandi þunga lamba í óáborna hlut-
anum sem sauðfé var eingöngu beitt á. Segja má að enginn
teljandi munur komi fram á minnsta og meðalbeitarþunganum,
en lömbin sem ganga á þyngst beitta landinu eru nokkuð létt-
ust eða sem munar rúmu kg. Það sem gerir útslagið á þennan
mun er að línan fyrir lömbin á þyngst beitta landinu brotnar
fyrr en hinar eða um miðjan ágúst, en fyrir lömbin á létt