Ráðunautafundur - 15.02.1992, Síða 230

220
FYLGISKJAL
Skýrsla nefndar er fjallar um skipan leiðbeiningaþjónustunnar í landbúnaði.
24. Helstu niðurstöður vinnuhópsins.
Ljóst er að félagskerfi bændasamtakanna er í ummótun. Taka verður til endurskoðunar
skipan félagskerfisins og vinna þar að vissri einföldun ffá því sem nú er. Slíkri
einföldun verða að fylgja skýrar boðlínur um verkaskiptingu á milli aðila. Það er
nauðsynlegt til að tryggja árangur þess starfs sem þessum aðilum er falið að vinna. Á
hvem veg félagsskipan bænda verður heima í héraði virðist óljóst. Þar takast á
sjónarmið um að bændur skipi sér í félög eftir sveitarfélögum, eins og verið hefur, eða
eftir búgreinum. Nefndin telur að búnaðarsamböndin muni standa áffam sem grunn-
einingar í félagskerfi bænda. Búnaðarsamböndin mynda með sér landssamtök. Þau
samtök eru Búnaðarfélag íslands.
Búnaðarþing er æðsta yfirstjóm Búnaðarfélags Islands. Eigi það að vera sameiginlegur
málssvari búnaðarsambandanna og faglegrar þróunar í landbúnaði er þar þörf
endurskoðunar. Fulltrúar búnaðarsambandanna verða þar áfram en einnig er eðlilegt
að þar bætist við fulltrúar einstakra búgreina og einnig bein aðild fulltrúa frá
þjónustugreinum landbúnaðarins; rannsóknum, kennslu og úrvinnslu og markaðs-
sviðum landbúnaðarins.
Landbúnaður þróast um þessar mundir ört í átt til aukinnar opinbeiTar stjómunar. Þetta
leiðir til að opinber stjómsýsla mótar landbúnaðinn sffellt meira. Flest bendir til að
árangursríkast og hagkvæmast muni vera að samtengja þessa stjómun og
leiðbeiningaþjónustu í landbúnaði sem verið hefur þó að á sHku séu ákveðnir
annmarkar sem ræddir em. Þetta skipulag vekur aftur á mód spumingar um beinni
aðild hins opinbera að stjóm leiðbeiningaþjónustu og annarrar opinberar þjónustu við
atvinnuveginn. (Kafli 8)
Lögð verði áhersla á að verkefni leiðbeininga og þjónustu við landbúnaðinn verði skýrt
skilgreind og unnið að þeim á slíkum grundvelli. Áhersla verði lögð á að færa
þjónustu nær bændum en nú er og verði þjónusta í héraði efld og þá á kostnað þeiirar
þjónustu sem veitt er á landsvísu. Samdráttur í Iandbúnaði mun ef til vill leiða til að
sumum þáttum verður frekar sinnt á landsvísu en verið hefur.
Á næstu ámm verða gerðar vaxandi kröfur til íslensks landbúnaðar og
bændastéttarinnar. Þetta mun leiða til að bændastéttin mun gera auknar og skýrari
kröfur um menntun og starfsreynslu þeirra sem að landbúnaði starfa. (Kafli 7).
Við þær breytingar sem nú eiga sér stað í íslenskum landbúnaði gegna rannsóknir,
leiðbeiningar og fræðsla lykilhlutverld. Stuðningur hins opinbera við umsköpun í
landbúnaði hlýtur að verulegu leyti að beinast að stuðningi við þessa þætti.
Fjármögnun leiðbeiningaþjónustu mun taka ákveðnum breytingum á næstu ámm. Við
fjármögnun er eðlilegt að sjónarmið um eðli verkefna ráði eins og rætt er í skýrslunni,
og form fjármögnunar taki mið af slíkri greiningu eins og greiningarkafli skýrslunnar
fjallar um. ( Kafli 21).
Stefnt verði að aukinni samvinnu búnaðarsambanda í landinu um framkvæmd leið-