Litla tímaritið - 01.06.1929, Qupperneq 28

L I T L A
T í M A R I T 1 Ð
ekki lengur. Þér megið til að skera í
það aftur.“
Læknirinn skoðaði staðinn. Qamli
skurðurinn var alveg gróinn og þakinn
nýju skinni. Æðarnar virtust eðlilegar
og púlsinn reglulegur. Engin hitasótt, en
samt hríðskalf maðurinn.
„Nú hef ég aldrei vitað annað eins“,
var allt og sumt, sem læknirinn sagði.
Ekki var um annað að gera en skera
þarna á ný. Fór allt á sömu leið og
áður. Verkurinn hvarf og sjúklingnum
Iétti stórum. En nú gat hann ekki brosað,
og þegar hann þakkaði lækninum, var
hann dapur í bragði.
„Þér látið yður ekki bregða, þó að
ég komi aftur eftir mánaðartíma eða svo“,
sagði hann um leið og hann kvaddi.
„Svona megið þér ekki hugsa".
„Það er þó eins vfst og að guð er
yfir okkur", sagði hann vonleysislega.
„Verið þér sælir“.
Læknirinn skýrði nokkrum starfs-
bræðrum sínum frá þessu tilfelli. Voru
skoðanir þeirra ærið mismunandi, en
enginn gat gefið fullnægjandi skýringu
á því.
Nú leið mánuður og ekki kom sjúkl-
26