Freyr - 01.12.1924, Blaðsíða 5

Freyr - 01.12.1924, Blaðsíða 5
F R E Y R 5. SÍÐA í Svíþjóð hefir átta stunda vinnudagur verið í gildi í mörg ár. Sem afleiðing þess hafa sænskir verkamenn leitað sér meiri mentunar í þúsunda vísu. Kvöldskólum hefir fjölgað stór- kostlega og umsóknir á þá altaf að fjölga. Heimagarðrækt hef- ir aukist mikið og áhugi fyrir leikjum, listum og sönglist hef- ir vaxið að sama skapi. (John Bull.) -----0----- JAFNRJETTI. Freyr er auðvitað með jafn- rétti. En reynslan hefir sýnt að leið jafnréttisins er vandröt- uð. Mönnum hættir svo við að fara út í öfgar. Þegar alþýðan fór að ná meiri réttindum, vildi hún takmarka réttindi þeirra hábornu, þeirra ríku og sinna yfirboðara. H;ún hætti alveg að halda kóngsbænadaginn helgann. Kóngar voru settir frá völdum, sumir skotnir eða hengdir, sumir hálshöggnir eins og hanar. Og þeir sem af náð fengu að lifa, höfðu minni rétt- indi en negrar. Þeir máttu ekki ráða giftingu sinni, ekki ganga nema í vissa kirkju, enga skoð- un hafa í stjórnmálum, ekki halda ræðu, ekki einu sinni há- sætisræðuna, hann var látinn lesa hana eftir að aðrir höfðu sarnið hana, sem betur vissu. Þeir máttu ekki ferðast nema með leyfi þjóðarinnar — þings- ins. Ekki gera að gamni sínu — kyssa franska leikkonu — nema í laumi. Eiga svo á hættu að vera slátrað inni á knæpum, og skrokkurinn seldur af Gyð- ingum inn á pylsuverkstæðið. Og þegar vér nú víkjum hug- anum til Canada, þá heyrum vér alþýðuna vera í alvöru að ræða um að afnema efri mál- stofu þingsins, þrátt fyrir það þó þar sitji vitrustu og beztu menn þjóðarinnar. Jafnvel prestar eru knésettir og dæmd- ir sem hálfvitar, þó þeir séu jafnan að flytja mönnum erindi guðs. Svona er gorgeirinn að vaða upp úr, alt fyrir það að menn hafa fengið jafnrétti. Það er því betra að fara varlega með þann góða grip. Það er varlegra að hleypa ekki til valda og umráða þeim sem vinna og framleiða. Þeir geta bfmetn- ast svo af frelsi sínu að þeir verði eldrauðir. Og svo koma kvenréttindin. Ritst. Freys hefir verið kven- réttindamaður frá því hann var í vöggu. En hvílík hætta að slík réttindi eru, dylst honum ekki á seinni árum. Hann hef- ir augun opin og sér hvað fram fer. Þegar konur fengu jafn- rétti, urðu þær ekki ánægðar m.eð það, heldur hrifsuðu þær mestöll réttindi frá karlmönn- unum. Þær eru alveg hættar að hlýða bændum sínum. Þær fara niður í Eatons búð þegar þeim sýnist, sækja skemtisam- komur, jafnvel dansa, sækja hreyfimyndahús, bazaar, góð- templarafundi, pólitíska fundi, trúmálafundi, skifta um trúar- brögð, kaupa nýmóðins yfir- hafnir, mála sig í framan, klippa af sér liárið, fá sér falsk- ar tennur, kyssa stundum ó- gifta menn, o. fl. o. fl., alt án þess að spyrja bóndann leyfis. En bóndinn verður að vera sí- pligtugur á heimilinu, og má ekki fara út nema með leyfi konunnar, má aldrei fylgja stúlku heim, ekki láta vaxa á sér skegg, ekki fá sér í staup- inu, ekki svo mikið sem líta inn í “pool-room”. Hann verður að taka af sér skóna fyrir utan dyrnar, verður aö hengja upp húfuna sína, verður að færa konunni kaffi í rúmið á sunnu- dagsmorgnana, og þarf svo að passa krakkana á meðan kon- an fer út — eitthvað út, hann má einkis spyrja. Hann má aldrei líta í bók, ekki svo mikið sem eiga bók í eigu sinni, rétt aðens lesa blöðin snöggvast, svo eru þau breidd á hillurnar í matarskápnum. Engin bók má sjást á heimilinu af ótta fyrir því að hún fyllist af veggjalús — nema Eatons Catalog og Þjóðræknisritið. Passíusálmar og Andrarímur og aðrar góðar bækur eru seldar Gyðingum fyrir tvö koparcent, fullur poki og pokinn með. Biblían er samt geymd — en neðst í fataskápn- um, þar á kafi undir hrúgu af gömlum höttum — kvenhöttum auðvitað. Og þetta á að heita jafnrétti. Nei, takk. Þetta er kúgun undir stjórn frjálsra kvenna. Varið yður því á of- miklum réttindum. Eg sé ekki betur en að karl- menn verði að fara að mynda karlréttindafélög. Eg vildi að þetta mál yrði tekið alvarlega af lesendum Freys. Eitt eintak af blaðinu ætti til reynslu að senda Alþjóðafélaginu. Myndi það opna augun á því og málið yrði tafarlaust tekið fyrir og rætt strax á næsta þingi þess virðulega féjagsskapar. Það ætti að fela það á hendur Par- moor lávarði. Hann er gamall Tory og stóð í verkamanna- stjórninni sálugu og tilheyrir ensku kirkjunni. -— Amen. ------0------ HITT OG ÞETTA. Það er bóndakona í Dauphin, sem segir að hænurnar sínar verpi svo stórum eggjum, að þurfi ekki nema átta í tylftina. Mest af þeim hávaða og skarkala, sem þú heyrir í heim- inum, er þegar verið er að brjóta boðoröin. Eitt af því sem eykur á glað- værð heimsins, er að heyra tvo sérfræðinga ræða um banka- fyrirkomulagið. Stúlkur nútímans fara ekki út á neinum sérstökum tíma; það skeður þegar strákur stans- ar fyrir utan og kreistir blíst- ursblöðruna.

x

Freyr

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Freyr
https://timarit.is/publication/1347

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.