Þjóðmál - 01.09.2017, Síða 5

ÞJÓÐMÁL Hausthefti 2017 3
Ritstjórnarbréf
Mýtan um kerfisbreytingar
Einn helsti frasi stjórnmála síðustu ára hefur
verið sá að nauðsynlegt sé að fara í kerfis­
breytingar. Þeir sem hafa sig hvað mest í
frammi um slíkar breytingar eru þó í raun
bara að boða sína eigin pólitísku hugsjón.
Í sjálfu sér er ekkert rangt við það, en það
þarf ekki að kalla það kerfisbreytingu. Engin
ein stjórnmálaskoðun er það betri en önnur
að hún réttlæti stórfellda kerfis breytingu,
jafnvel breytingar sem ekki er hægt að draga
til baka.
Vinstristjórnin sem sat á árunum 2009-13
lagði af stað í heilmiklar kerfisbreytingar;
sumar heppnuðust, aðrar ekki. Hún reyndi
að koma Íslandi inn í Evrópusambandið
og hún reyndi að umbylta kvótakerfinu og
stjórnarskránni. Sem betur fer gekk ekkert af
þessu eftir. Henni tókst hins vegar að gera yfir
hundrað breytingar á skattkerfinu, sem ýmist
fólu í sér hækkun skatta eða upptöku nýrra
skatta. Það má með vissum hætti kalla það
kerfisbreytingu.
Á síðustu árum hafa sprottið upp stjórnmála-
flokkar sem hafa talað sig hása um kerfis­
breytingar. Þessi flokkar hafa t.a.m. haldið
þeirri mýtu á lofti að hér sé nauðsynlegt
að breyta stjórnarskránni – og miða þá við
tillögur hins svokallaða stjórnlagaráðs sem
skipað var eftir að kosning í slíkt ráð hafði
verið ógilt af Hæstarétti. Þeir stjórnsýslu-
fræðingar sem RÚV leitar svo oft til, þegar
það hentar, höfðu lítið út á þetta að setja.
Einhver þarf að segja stopp við mestu vitleysunni í þeim sem sífellt tala í frösum um kerfisbreytingar en þora ekki að taka á
alvöru málum.