Þjóðmál - 01.09.2017, Blaðsíða 55

ÞJÓÐMÁL Hausthefti 2017 53
um losun Kínverja, eða 28%, en losun þeirra
er nú góðu heilli tekin að minnka ár frá ári og
minnkaði um 41 milljón tonna árið 2016, enda
hafa þeir boðizt til að taka við forystunni af
Bandaríkjamönnum við að innleiða og fram-
fylgja Parísarsamkomulaginu frá desember
2015. Indverjar auka enn losun sína og jókst
hún um 114 milljónir tonna árið 2016. Í heild
eru Austur-Asíuþjóðirnar með um helming
allrar CO2-losunar manna og hefur þá hlut-
deild þeirra tvöfaldazt frá árinu 1990.
Á Íslandi nam heildarlosunin árið 2016 jafn-
gildi um 12,0 milljóna tonna koltvíildis. Þetta
er hærri tala en menn sjá alla jafna, en hér
hefur verið tekið tillit til þess að millilandaflug-
vélar brenndu þá a.m.k. 0,79 milljónum tonna
eldsneytis og að gróðurhúsaáhrif koltvíildis-
losunar í háloftunum eru tæplega þreföld á
við losun á jörðu niðri, svo að losun íslenzkra
millilandaflugvéla nam jafngildi 7,1 milljón
tonna koltvíildis, eða 59% af heildarlosun
Íslendinga 2016. Þessi staðreynd hefur legið
í þagnargildi og jafnvel ákafir umhverfis-
verndarsinnar ekki hirt um að halda henni á
lofti, enda uppteknastir við að leggja stein í
götu nýrrar nýtingar sjálfbærrar orku á Íslandi.
Sannast þar hið fornkveðna að heggur sá er
hlífa skyldi. Nú dugir ekki lengur að reyna að
draga fjöður yfir þá óþægilegu staðreynd fyrir
marga að ferðaþjónustan er langmesti umhverfis-
ógnvaldur allra atvinnuvega Íslands.
Heildarlosun Íslendinga var eins og dropi í haf
heildarlosunar allra íbúa jarðarinnar vegna
orkunotkunar, eða innan við 0,04%. Af þessu
sést að engu máli skiptir fyrir þróun hitastigs
á jörðunni hvort á Íslandi verður kolefnisfrítt
samfélag, að teknu tilliti til mótvægisaðgerða
með landgræðslu, árið 2040 eða 2050. Það er
þar af leiðandi ástæðulaust að Alþingi, fyrir
hönd ríkissjóðs, hækki kolefnisgjöld á ökutæki
eða íþyngi bíleigendum enn meir í því skyni
að flýta fyrir orkuskiptum, þótt ýmsum þyki
hægt ganga. Slíkt getur skipt sköpum til hins
verra fyrir þá sem berjast í bökkum við að reka
sinn fjölskyldubíl. Alþingismenn geta í raun
ekki þózt vera að draga úr hlýnun jarðar með
slíkum sýndargjörningi. Mun eðlilegra og
vænlegra til árangurs er að beita tímabundn-
um jákvæðum hvötum á kaupendur nýrra
ökutækja, og þar sem bílaleigur munu frá
ársbyrjun 2018 borga sömu innflutningsgjöld
og aðrir standa vonir til að þær muni í auknum
mæli beina kaupum sínum að kolefnisfríum
bílum til að losna við bæði vörugjöld og virðis-
aukaskatt, enda er rekstrarkostnaður slíkra
bifreiða aðeins um fjórðungur af rekstrar-
kostnaði benzín- og dísilknúinna bifreiða. Ef
bílaleigur með sinn u.þ.b. 20.000 bíla flota og
endurnýjun á tveggja ára fresti halla sér að raf-
bílnum mun slíkt flýta fyrir innleiðingu hans.
Sama má segja um bifreiðir hins opinbera og
fyrirtækja þess. Lágmarksdrægni rafbílanna
þarf þó að ná 350 km, sem er nálægt meðal-
akstri ferðamanna á sólarhring, og hleðslu-
stöðvar að vera við Flugstöð Leifs Eiríkssonar
og við gististaðina svo að bílaleigur kaupi
rafbíla í miklum mæli.
Losun Íslendinga á
gróðurhúsalofttegundum
Íslendingar hafa lengi getað skákað í því skjóli
að nota hlutfallslega meiri „endurnýjanlega“
orku en aðrar Evrópuþjóðir og jafnvel hlut-
fallslega meiri en allar aðrar iðnaðarþjóðir.
Heildarlosun CO2 af völdum
orkunotkunar manna nam árið 2016
um 34 milljörðum tonna og óx aðeins
um 0,1% frá árinu áður, sem er lítið
miðað við árlega meðalaukningu
undanfarinna 10 ára, eða 1,6%.
Heildarlosun Íslendinga var eins og dropi í haf heildarlosunar allra íbúa
jarðarinnar vegna orkunotkunar, eða innan við 0,04%. Af þessu sést að engu máli
skiptir fyrir þróun hitastigs á jörðunni hvort á Íslandi verður kolefnisfrítt samfélag,
að teknu tilliti til mótvægisaðgerða með landgræðslu, árið 2040 eða 2050.