Úrval - 01.06.1942, Page 24

Úrval - 01.06.1942, Page 24
22 ÚRVAL sem hlutu nokkrar milljónir að launum fyrir dansinn. Var þessi önnur æska Arthurs hamingjusöm? Ég efast um það. Sonur hans, sem var sextán ára, þegar þetta brjálæðistíma- bil hófst, lenti í félagsskap, sem vandi komur sínar í næturklúbb- inn „Johnny", en hann var mið- stöð f jölmenns hóps kynvillinga. Þar lenti hann í höndunum á fjárplógsmönnum og einn mild- an vormorgun árið 1924 skaut hann sig. Dóttir Arthurs giftist lækni, sem seinna var dæmdur fyrir ólöglegar fóstureyðingar. (Á þessum árum voru 480 mála- ferli sömu tegundar á döfinni í Berlín, og 190 læknar misstu réttindisín). Yngrasyni Arthurs leiddist svo skólavistin, að hann strauk með stúlku til St. Moritz. Tveim árum seinna, þegar mar- tröð gengishrunsins var hjá lið- in, frétti ég, að hann væri á munaðarleysingjahæli. Foreldr- ar hans dóu bláfátæk. Fjölskylda Rudolfs Bauer bókhaldara lifði á launum hans. Á gengishrunsárunum var það sama og sífelld barátta við hungur. Ég sé hann enn fyrir mér, litla bókhaldarann, háls- mjóan, með lonjettur á þunnu nefinu, starandi nærsýnum undrunaraugum fram fyrir sig, eins og hann botnaði ekkert í öllu því, sem var að gerast í kringum hann. Á hverjum klukkutíma hækk- aði verðlag um 25 til 50%. Ru- dolf fékk launin sín á hverjum laugardegi; á mánudegi voru þau orðin verðlaus. Þeir sem voru séðir, eyddu öllu sínu kaupi samdægurs, keyptu allt, sem þeir gátu. Á mánudag gátu þeir selt það með geipilegum hagn- aði. En Rudolf var ekki kaup- maður, heldur bókhaldari. Á leiðinni heim með strætis- vagninum — farið kostaði 250.000.000 mörk — leit hann í kringum sig með var- færni, af ótta við að vasaþjófar stælu frá honum billjónunum, sem fylltu vasa hans. Þegar Rudolf var kominn heim, vannst konunni hans naumlega tími til að kaupa eins dags forða fyrir vikukaupið. Rudolf var langt á eftir tím- anum. Fyrsta áfallið hlaut hann, þegar hann missti föðurarf sinn. Faðir hans, sem átt hafði iitla bókabúð, lét eftir sig tuttugu þúsund mörk handa tveim son- um sínum, Rudolf og Emil. — Rudolf lagði sitt fé í banka.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.