Morgunblaðið - 02.04.1976, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 2. APRlL 1976
+ Móðir okkar
MARGRÉT BRANDSDÓTTIR.
Hávallagötu 33,
Reykjavík
lézt miðvikudaginn 31 marz
Fyri hönd vandamanna.
Börnin.
+
Móðir okkar
MATTHILDUR M GÍSLADÓTTIR
Skólaveg 27,
Vestmannaeyjum,
andaðist á sjúkrahúsi Vestmannaeyja 31 marz
Börnin.
+
Eiginmaður minn og faðir okkar
GUOMUNDUR KRISTINSSON.
verkamaður,
lézt i Borgarspítalanum aðfararnótt 1 april sl
Guðrún Elimundardóttir,
Sigurður E. Guðmundsson, Kristinn Guðmundsson,
Krístín Guðmundsdóttir, Margrét Pétursdóttir,
Þorgrímur Guðmundsson.
+
Utför
RAGNHILDAR ÓLAFlU GUÐMUNDSDÓTTUR
Austurbrún 6
sem lést 24 marz, fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 2 apríl kl
1 30
Gunnar Júlíusson
Kristjana Þorgilsdóttir
Agnar Sigurðsson
Haraldur Jóhannsson.
+
Móðir okkar
JAKOBÍNA JAKOBSDÓTTIR,
frá Hólmavlk,
verður jarðsungin frá Hólmavikurkirkju, mánudaginn, 5 apríl, kl 10
f.h. Kveðjuathöfn um hina látnu verður haldin í Neskirkju I Reykjavík,
laugardaginn 3 apríl kl 1 0 30 f h
Þóra Kristinsdóttir,
Jakobína Kr. Eriksen,
Guðjón Kristinsson.
Hallgrímur Jakobsson
söngkennarí - Kveðja
Sonur okkar +
JÓN EMIL
Þorf innsgötu 1 2,
andaðist 30 marz
Jakobína Guðmundsdóttir,
Reynir H. Jónsson.
Sem gamall kunningi Hallgríms
sáluga vil ég minnast hans meó
nokkrum orðum. Kynni okkar
hófust haustið 1950, er ég æfði
söng í kór undir hans stjórn fyr-
ir fyrsta landsmót íslenzkra
esperantista. Við æfðum í söngsal
Austurbæjarskólans. Við þennan
skóla var Hallrímur söngkennari í
30 ár eða frá haustinu 1945.
Við sungum eingöngu á
esperanto, m.a. Mi rajdis sola je
vesper'en tre dezerta stepo, undir
laginu Ég reið um sumaraftan
einn, og Morgau mi sur fremda
voj við lagið Syngdu meðan sólin
skín. Mér fannst Hallgrímur ákaf-
lega lifandi söngstjóri. Hann
hafði einnig mikinn áhuga á
framgangi alþjóðamálsins
esperanto. Við, sem sungum i
kórnum, vorum eitthvað um tíu
að tölu. Meðal þeirra má nefna
Óskar Ingimarsson, hinn kunna
tungumálagarp, og Guðmund
Pálsson, kennara við Melaskól-
ann, er lézt i desember 1950,
ungur að árum, afbragðs maður
og kennari.
Hallgrímur vissi, að söngurinn
er mikið sameiningarafl. Hafði þá
reynslu úr verklýðshreyfingunni,
er hann studdi alla tíð.
Kom nú að þeirri stund, er við
skyldum koma fram. Mótið var
haldið í Háskóla Islands. Var það
fjölsótt. Auk esperantista hvaðan-
æva að af landinu, voru allmargir
gestir, meðal þeirra borgar-
stjórinn i Reykjavík, Gunnar
Thoroddsen. Og við sungum við
góðar undirtektir viðstaddra.
Söngurinn lífgaði upp mótið og
sameinaði hugi manna.
Mörgum árum eftir þetta lágu
leiðir okkar Hallgríms saman. Við
bjuggum i hinni svonefndu
kennarablokk við Hjarðarhaga,
hittumst oft. Við ávörpuðum hvor
annan á esperanto, spurðum um
líðan og áttum enda oft langar
samræður á alþjóðamálinu. Sakna
ég nú þess, að samfundir okkar
verða ekki fleiri, því að fyrir utan
það að vera einlægur hugsjóna-
maður var Hallgrímur drengur
góður, ijúfur í viðmóti og hjarta-
hlýr.
Við störfuðum saman í
esperantofélaginu Auroro og
héldum fundi í Norræna húsinu.
Ekki minnist ég þess að Hallgrím
hafi vantað þar á fundi okkar. Til
þess var áhuginn á málefninu of
ríkur. Honum var esperanto
meira en tæki til tjáningar,
honum var það hugsjón, mann-i
kyninu til blessunar, friðarboði
og einingartákn.
Baldur Guðbrandsson
Ólafsvík — Kveðja
16. marz s.l. var jarðsettur i
Olafsvík Baldur Guðbrandsson
fiskmatsmaður þar.
Baldur var sonur hjónanna
Guðbrands Sigurðssonar for-
manns og hreppstjóra og Jóhönnu
Valentínusdóttur en þau bjuggu
allan sinn búskap í Ölafsvík.
Guðbrandi kynntist ég ekki því
hann var látinn áður en ég fædd-
ist. Jóhönnu móður Baldurs
þekkti ég hins vegar vel sem ná-
granna og daglegan gest á heimili
foreldra minna.
Jóhanna var mjög merk kona og
er margs að minast frá þeim tíma
er ég var að alast upp í nágrenni
við hana og væri margt hægt að
segja um hetjulund hennar og er
það hverjum ómetanlegt vegar-
nesti að hafa kynnst slíkri mann-
eskju á uppvaxtarárum sínum.
Baldur Guðbrandsson fæddist í
Olafsvík 9. des. 1898 og bjó þar til
dauðadags. Baldur eða Baldi í
Hvammi eins og vinir hans og
kunningjar í Ölafsvík kölluðu
hann jafnan hóf ungur sjó-
mennsku og reri hann á opnum
bátum frá Olafsvík auk þess sem
Sjóslys voru tíð og hurfu margir
hraustir drengir í greipar Ægis og
voru þar færðar dýrar fórnir fyrir
þá björg sem sótt var.
Eftir að Baldur hætti sjó-
mennsku starfaði hann við fisk-
vinnu auk þess sem hann vann
við smíðar og þá sem fullgildur
smiður þótt enginn hefði hann
prófin í þeirri grein, en verkhygg-
indi og lagni voru honum í blóð
borin.
Baldur var að eðlisfari hæglát-
ur maður og barst ekki á, en fyrir
mér var hann tákn heiðarleika og
dugnaðar, ímynd hins óþekkta
verkamanns sem möglunarlaust
vinnur sín störf og telur það
skyldu sína að nota hverja stund
til vinnu. Samstarfsmaður var
Baldur góður og eiga vinnufélag-
ar hans fyrr og nú án efa margar
góðar endurminningar frá sam-
starfinu við hann því hann lagði
sig jafnan allan fram hvar og hve-
nær sem var.
Kleif hæst og stóð á ystu nöf án
þess að láta sér bregða þó oft væri
teflt á tæpasta vað jafnt í brimi
sem á bröttum þökum.
+ Útför bróður okkar, LINNETS GÍSLASONAR, Norðurgötu 21, Sandgerði, fer fram frá Útskálakirkju, laugardaginn 3 apríl Systkinin. hann var á skútum þar sem hann „Garður er granna sættir“ segir var eftirsóttur sakir dugnaðar og máltækið. Því fór fjarri að það elju. ætti við þar sem Baldur átti í hlut Baldur lifði tímana tvenna í og er vart hægt að hugsa sér betri Ölafsvík, bæði hvað varðar at- granna en Baldur og geta þeir þar vinnu og afkomu fólksins. um dæmt sem í 35 ár áttu árekstr- A uppvaxtarárum Baldurs var arlaust nábýli við hann og er það lífsbaráttan hörð í sjávarþorpun- nú þakkað að leiðarlokum. um. A sjóinn varð að sækja og Eftirlifandi eiginkona er Þór- dugðu þeir einir er kjark höfðu unn Þórðardóttir frá Borgarholti og þrek. í Miklaholtshreppi.
+ Þökkum innilega auðsýnda samúð og vináttu við andlát og jarðarför. móður okkar, tengdamóður, ömmu og langömmu, JÓNÍNU JÚLÍUSDÓTTUR frá Jómsborg Hverfisgötu 38 B, Hafnarfirði Karóllna K. Björnsdóttir Bjömey J. Björnsdóttir Magnús Elíasson tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn.
+ Útför sonar okkar og bróður, HILMARS E. ÞÓRARINSSONAR Suðurvangi 12, fer fram frá Þjóðkirkjunni í Hafnarfirði 3 april kl 1 1 árdegis Guðbjörg Guðjónsdóttir Þórarinn Björnsson og systkini

+ Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og jarðarför INGÓLFS EINARSSONAR Hrafnistu Elías Guðmundsson Ragnheiður Bjarnadóttir. + Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og útför eiginmanns míns BJÖRNS GUÐMUNDSSONAR Einholti 11. Alúðar þakkir færum við læknum og hjúkrunarliði Landspítalans fyrir sérstaka umönnun. Gíslfna Gisladóttir, , börn, tengdabörn og barnabörn.
Ég þykist viss um að Hallgríms
verði minnzt í blöðum af fleirum
en mér. Eg minnist hans sem
esperantista og vinar, en ævi-
atriðin læt ég öðrum eftir.
Hallgrímur var einkar hlýr
maður í kynningu, andlega frjór,
vakandi og kenndi til í stormum
sinna tíða. Friðarsinni einlægur
og jafnaðarmaður í hugsun. Mátti
teljast róttækur eins og fleiri syst-
kini hans. . .
Nú kveð ég svo minn kæra vin,
þakka honum kynninguna og
votta aðstandendum hans einlæga
samúð mína.
Auðunn Bragi Sveinsson
Þau hjón eignuðust eina dóttur,
Önnu hjúkrunarkonu í Reykja-
vík, sem gift er Steinari Magnús-
syni.
Hjá þeim Baldri og Þórunni ólst
einnig upp Hafdís, dótturdóttir
þeirra, og Jóhann Jónsson, kaup-
maður í Ölafsvík.
Þórunni og öðrum aðstandend-
um hins látna færi ég innilegar
samúðarkveðjur.
Sturla Böðvarsson.
Afmælis-
og
minningar-
greinar
ATIIYGLI skal vakin á þvf, að
afmælis- og minntngargreinar
verða að berast blaðinu með
góðum fyrirvara. Þannig verð-
ur grein, sem birtast á f mið-
vikudagsblaði, að berast f sfð-
asta lagi fyrir hádegi á mánu-
dag og hiiðstætt með greinar
aðra daga. Greinar mega ekki
vera I sendibréfsformi eða
bundnu máli. Þær þurfa að
vera vélritaðar og með góðu
Ifnubili.
Þakka innilega mér
sýndan hlýhug á
sjö tugsafmæ/isdegi
mínum 28. mars
1976
Jón Magnússon,
yfire ftirlitsmað ur.